Ron's werk
Re: Ron's werk
Vandaag Allerheiligen in Polen, een vrije dag. Hoog tijd om m'n dagboek maar weer eens bij te werken
Ruim een week na het afronden van de koolzaadoogst waren we met de tarweoogst gestart. Het weer wilde in het begin niet echt meehelpen.
In plaats van droog zonnig weer aan het begin van de tarweoogst, gaven de omstandigheden meer het gevoel dat we het eind van het oogstseizoen naderden; bewolkt, vochtig en weinig tot geen wind. Ondanks dat het niet regende nam het vochtpercentage van de tarwe toch toe, het droogde dus niets.
En de winterjas moest toch maar tevoorschijn komen, net als meestal pas aan het eind van het dorsseizoen
Zicht in de graantank van m'n oude New Holland
Uitzwenken van de lospijp...
... en lossen.
Door dit vochtige begin van de graanoogst moest er veel worden gedroogd.
Vullen van de droger.
En leeg laten lopen na het drogen.
Die avond hadden we 413 volt tot onze beschikking
Leegkiepen van de wagen met gedroogd materiaal.
Doordat het had geregend hadden we tussen het dorsen door tijd om op sommige plaatsen een stoppelbewerking uit te voeren.
Verbetering van het weer, vervolg van de tarweoogst. Hier op een plaats waar de tarwe iets dunner staat als gevolg van de extreem koude temperaturen zonder sneeuwlaag de afgelopen winter.
Het omzeilen van de doorgezaaide plekjes tarwe met zomergerst.
Met gevulde graantanks wachten op de wagen.
Een stukje achteruit rijden...
... om gezamelijk te lossen.
Tijdens het dorsen zijn we direct begonnen met ploegen om op die percelen koolzaad te kunnen zaaien
Waarom zo'n haast daarmee zou je je kunnen afvragen, als uitleg hiervan een afbeelding van Polen met de gewenste zaaitijd voor koolzaad
Aan het begin van de ochtend de tuin van m'n werknemer dorsen.
Daarna weer verder op eigen land, hier komt net de buurman langs met die drie wagens achter z'n trekker.
's Avonds net voor zonsondergang.
Een moment tijdens het draaien van de wind, het is even helemaal windstil. Het stof uit m'n combine blijft doodstil op de plaats hangen waar het uit de machine is gekomen.
Een heel flauw zuchtje wind in de andere richting, de stofwolk begint langzaam af te buigen.
Het ploegen is al die tijd doorgegaan.
Kort na het ploegen en voor het zaaien van het koolzaad kunstmest strooien.
En weer verder met dorsen.
Een begin met het zaaien van het koolzaad.
Een langsdrijvende regenbui.
En zo zag de bui er uit toen hij langs was.
Binnen drie dagen een onkruidbestrijding uitvoeren in het versgezaaide koolzaad.
Het weer oppakken van de tarweoogst. Een bedrijf dat werk doet voor het waterschap maait na het vrijkomen van een perceel de kanten van 'belangrijke' sloten. Deze man (ook toevallig buurman) laat trots voor m'n fototoestel zien hoever de maaiarm naast z'n trekker reikt.
En hier komt hij aangereden.
Het koolzaad zaaien gaat door omdat er nu wel goede weersverwachtingen voor het dorsen waren.
Op weg om de volgende slootkant te maaien nadat ik met m'n combine de weg voor hen had vrijgemaakt.
De laatste stukjes dorsen, zomergerst waar de wintertarwe kapot was gevroren.
Ik hoop dat jullie alles een beetje hebben kunnen volgen. Nog nooit vantevoren zijn er zoveel afwisselende werkzaamheden tijdens de dorsperiode uitgevoerd
Het zaaien van een groenbemester op geschijvenegd land.
Tot slot een foto van de Ursus van m'n buurman voordat hij bij mij de weegbrug op komt gereden. Veel iets wat grotere boerenbedrijven rijden nog met deze trekkers.
Groetjes
Ruim een week na het afronden van de koolzaadoogst waren we met de tarweoogst gestart. Het weer wilde in het begin niet echt meehelpen.
In plaats van droog zonnig weer aan het begin van de tarweoogst, gaven de omstandigheden meer het gevoel dat we het eind van het oogstseizoen naderden; bewolkt, vochtig en weinig tot geen wind. Ondanks dat het niet regende nam het vochtpercentage van de tarwe toch toe, het droogde dus niets.
En de winterjas moest toch maar tevoorschijn komen, net als meestal pas aan het eind van het dorsseizoen
Zicht in de graantank van m'n oude New Holland
Uitzwenken van de lospijp...
... en lossen.
Door dit vochtige begin van de graanoogst moest er veel worden gedroogd.
Vullen van de droger.
En leeg laten lopen na het drogen.
Die avond hadden we 413 volt tot onze beschikking
Leegkiepen van de wagen met gedroogd materiaal.
Doordat het had geregend hadden we tussen het dorsen door tijd om op sommige plaatsen een stoppelbewerking uit te voeren.
Verbetering van het weer, vervolg van de tarweoogst. Hier op een plaats waar de tarwe iets dunner staat als gevolg van de extreem koude temperaturen zonder sneeuwlaag de afgelopen winter.
Het omzeilen van de doorgezaaide plekjes tarwe met zomergerst.
Met gevulde graantanks wachten op de wagen.
Een stukje achteruit rijden...
... om gezamelijk te lossen.
Tijdens het dorsen zijn we direct begonnen met ploegen om op die percelen koolzaad te kunnen zaaien
Waarom zo'n haast daarmee zou je je kunnen afvragen, als uitleg hiervan een afbeelding van Polen met de gewenste zaaitijd voor koolzaad
Aan het begin van de ochtend de tuin van m'n werknemer dorsen.
Daarna weer verder op eigen land, hier komt net de buurman langs met die drie wagens achter z'n trekker.
's Avonds net voor zonsondergang.
Een moment tijdens het draaien van de wind, het is even helemaal windstil. Het stof uit m'n combine blijft doodstil op de plaats hangen waar het uit de machine is gekomen.
Een heel flauw zuchtje wind in de andere richting, de stofwolk begint langzaam af te buigen.
Het ploegen is al die tijd doorgegaan.
Kort na het ploegen en voor het zaaien van het koolzaad kunstmest strooien.
En weer verder met dorsen.
Een begin met het zaaien van het koolzaad.
Een langsdrijvende regenbui.
En zo zag de bui er uit toen hij langs was.
Binnen drie dagen een onkruidbestrijding uitvoeren in het versgezaaide koolzaad.
Het weer oppakken van de tarweoogst. Een bedrijf dat werk doet voor het waterschap maait na het vrijkomen van een perceel de kanten van 'belangrijke' sloten. Deze man (ook toevallig buurman) laat trots voor m'n fototoestel zien hoever de maaiarm naast z'n trekker reikt.
En hier komt hij aangereden.
Het koolzaad zaaien gaat door omdat er nu wel goede weersverwachtingen voor het dorsen waren.
Op weg om de volgende slootkant te maaien nadat ik met m'n combine de weg voor hen had vrijgemaakt.
De laatste stukjes dorsen, zomergerst waar de wintertarwe kapot was gevroren.
Ik hoop dat jullie alles een beetje hebben kunnen volgen. Nog nooit vantevoren zijn er zoveel afwisselende werkzaamheden tijdens de dorsperiode uitgevoerd
Het zaaien van een groenbemester op geschijvenegd land.
Tot slot een foto van de Ursus van m'n buurman voordat hij bij mij de weegbrug op komt gereden. Veel iets wat grotere boerenbedrijven rijden nog met deze trekkers.
Groetjes
- Wilhelmus Johannes
- Berichten: 2833
- Lid geworden op: di aug 30, 2011 7:21 pm
Re: Ron's werk
Wat een PRACHT reportage Ron.
Re: Ron's werk
Wilhelmus Johannes schreef:Wat een PRACHT reportage Ron.
Hier sluit ik mij bij aan
Ron,
M.b.t. de droger zie ik dat je hem aan de onderkant vult en boven weer leeghaalt.
Zomaar een paar vragen:
- wordt het graan naar binnen gezogen, omhoog om vervolgens te laten vallen?
- zit in het midden een zuigpijp om het graan naar boven te zuigen voor het lossen
- hoe droog je eigenlijk? Hete lucht / pijpverwarming / ...?
Plievo
Re: Ron's werk
Plievo, het graan wordt door middel van een horizontale vijzel meegenomen naar een dikke vertikale vijzel in het midden van de droger. Tijdens het drogen en nakoelen wordt het graan voortdurend rond 'gepompt' door middel van die vertikale vijzel. Om te legen moet je boven aan die vertikale vijzel een schuifje open trekken zodat het graan door een buis naar beneden glijdt. Een brander op huisbrandolie zorgt ervoor dat de door de ventilator aangezogen lucht wordt verwarmd. Wanneer het graan een bepaalde temperatuur heeft bereikt, slaat de brander af zodat de ventilator het graan laat afkoelen.
Re: Ron's werk
De houten schuur die we van de zomer aan het opknappen waren hadden we uiteindelijk maar van en ander dak voorzien.
Het omhoog tillen van de platen met behulp van een speciaal ontwikkelde constructie op de bak van m'n kraan
Aftimmeren van een nieuw stukje muur.
Zo is het geworden, volgende twee foto's zijn deze middag gemaakt.
Door het vele werk op de boerderij hadden we nog niet de tijd gehad om alle rommel op te ruimen en de deuren af te schilderen.
Er werd ook dit najaar weer heel wat land met de kilverbak onder handen genomen. Op deze foto's een klein hoekje land wat nu weer in gebruik kan worden genomen.
Niet lang na het tarwe dorsen waren we begonnen met het rooien van de pootaardappels.
Dit jaar was het wel ietsjes natter als andere jaren.
Opstelling bij de werkplaats voor de middagpauze.
Foto gemaak dor m'n zoontje, zo stond ik het oude boxenvullertje te bedienen
's Avonds geparkeerd in de schuur om de volgende dag weer verder te gaan.
Tijdens het rooien was een andere trekker al begonnen met ploegen. Hier om later wintertarwe te zaaien.
Op een mistige middag onderaan de dijk een slootje schoonmaken.
Hier was ik met een geleende cambridgerol de net gezaaide wintertarwe aan het rollen om eventuele slakkenschade proberen te voorkomen. Hier was de voorvrucht koolzaad, waar de opslagplanten al door slakken waren opgegeten. Veel mensen in de buurt hadden hun vroeg gezaaide tarwe over moeten zaaien omdat slakken alles hadden opgegeten.
Ploegen en wintertarwe zaaien, hier op een dit jaar gekilverd perceel.
Duikers ook weer met de hand open graven.
Groet
Het omhoog tillen van de platen met behulp van een speciaal ontwikkelde constructie op de bak van m'n kraan
Aftimmeren van een nieuw stukje muur.
Zo is het geworden, volgende twee foto's zijn deze middag gemaakt.
Door het vele werk op de boerderij hadden we nog niet de tijd gehad om alle rommel op te ruimen en de deuren af te schilderen.
Er werd ook dit najaar weer heel wat land met de kilverbak onder handen genomen. Op deze foto's een klein hoekje land wat nu weer in gebruik kan worden genomen.
Niet lang na het tarwe dorsen waren we begonnen met het rooien van de pootaardappels.
Dit jaar was het wel ietsjes natter als andere jaren.
Opstelling bij de werkplaats voor de middagpauze.
Foto gemaak dor m'n zoontje, zo stond ik het oude boxenvullertje te bedienen
's Avonds geparkeerd in de schuur om de volgende dag weer verder te gaan.
Tijdens het rooien was een andere trekker al begonnen met ploegen. Hier om later wintertarwe te zaaien.
Op een mistige middag onderaan de dijk een slootje schoonmaken.
Hier was ik met een geleende cambridgerol de net gezaaide wintertarwe aan het rollen om eventuele slakkenschade proberen te voorkomen. Hier was de voorvrucht koolzaad, waar de opslagplanten al door slakken waren opgegeten. Veel mensen in de buurt hadden hun vroeg gezaaide tarwe over moeten zaaien omdat slakken alles hadden opgegeten.
Ploegen en wintertarwe zaaien, hier op een dit jaar gekilverd perceel.
Duikers ook weer met de hand open graven.
Groet
- Wilhelmus Johannes
- Berichten: 2833
- Lid geworden op: di aug 30, 2011 7:21 pm
Re: Ron's werk
Prachtige foto`s Ron.
Even een vraagje steek jij ook al het aardappelloof in de fik zoals veel kleine boertjes dat doen?
Ik bedoel dus niet dat jij een klein boertje bent,maar waarschijnlijk wel bekent met dit fenomeen in Polen.
Waarom doen ze dat eigenlijk??
Even een vraagje steek jij ook al het aardappelloof in de fik zoals veel kleine boertjes dat doen?
Ik bedoel dus niet dat jij een klein boertje bent,maar waarschijnlijk wel bekent met dit fenomeen in Polen.
Waarom doen ze dat eigenlijk??
Re: Ron's werk
Nee, ik steek het niet in brand. Voor het rooien ben ik er met de loofklapper overheen geweest om het kort te slaan zodat het geen moeilijkheden bij het rooien oplevert. Je ziet er vrijwel niets meer van terug.
Effe denken, ja, dat die boertjes dat hier in brand staken kan ik mij ook nog wel herinneren. Uit bedrijfssanitair oogpunt zullen ze het volgens mij niet doen Volgens mij doen zij dat om te voorkomen dat bij een grondbewerking die stengels en onkruidresten overal achter blijven hangen zodat die werktuigen vollopen. Zelfs dan krijg je dotten rommel waar je eigenlijk weinig anders mee kan als in de fik steken.
Effe denken, ja, dat die boertjes dat hier in brand staken kan ik mij ook nog wel herinneren. Uit bedrijfssanitair oogpunt zullen ze het volgens mij niet doen Volgens mij doen zij dat om te voorkomen dat bij een grondbewerking die stengels en onkruidresten overal achter blijven hangen zodat die werktuigen vollopen. Zelfs dan krijg je dotten rommel waar je eigenlijk weinig anders mee kan als in de fik steken.
-
- Berichten: 304
- Lid geworden op: ma aug 29, 2011 4:39 pm
Re: Ron's werk
Tot nu toe weinig van me laten horen maar ik vindt je stukjes en foto's geweldig om te lezen
Re: Ron's werk
Hoi Ron,
Wederom een prachtige serie mooie foto`s met info Ron .
Het beheer en onderhoud van de sloten, krijg jij daar door het waterschap voor betaald of zijn de sloten jouw eigendom?
Lech
Wederom een prachtige serie mooie foto`s met info Ron .
Het beheer en onderhoud van de sloten, krijg jij daar door het waterschap voor betaald of zijn de sloten jouw eigendom?
Lech
Re: Ron's werk
Deze kleine slootjes zijn in eigendom (of nog in pacht) en daar moet je zelf voor zorgen.
De enkele grote hoofdwatergangen zijn wel van het waterschap. Deze worden elk jaar geschoond en de kanten worden gemaaid. Op m'n land langs deze grote watergangen staat in de aktes wel een puntje geschreven waarbij ik een strook van 3 meter langs de kant over moet houden zodat zij hun werk kunnen doen. Zoiets doet niemand hier, het waterschap houdt wel in de gaten wanneer je je vruchten hebt geoogst en gaan dan vlug aan de gang (tot zover zij er niet bij hebben kunnen komen vanaf de andere kant van de sloot).
De enkele grote hoofdwatergangen zijn wel van het waterschap. Deze worden elk jaar geschoond en de kanten worden gemaaid. Op m'n land langs deze grote watergangen staat in de aktes wel een puntje geschreven waarbij ik een strook van 3 meter langs de kant over moet houden zodat zij hun werk kunnen doen. Zoiets doet niemand hier, het waterschap houdt wel in de gaten wanneer je je vruchten hebt geoogst en gaan dan vlug aan de gang (tot zover zij er niet bij hebben kunnen komen vanaf de andere kant van de sloot).
-
- Berichten: 16423
- Lid geworden op: vr aug 19, 2011 8:54 am
Re: Ron's werk
ron bedankt voor jou mooie bijdrage succes met je bedrijf
Re: Ron's werk
je hebt dezelfde Atlas als ik, een 1302 als ik het goed zie. Het is te hopen dat het meevalt met condens met je ongeisoleerde dakplaten.
Re: Ron's werk
Bedankt iedereen voor de positieve reacties
Haha, kees, deze Atlas is een 1602 Wel een beetje aan de zware kant voor een wielkraan (als het maar een klein beetje nat is in het land hoef je niet te proberen om ermee in het land te komen), maar deze reikt toch weer een stukje verder dan de 1302 die m'n broer op de ouderlijke boerderij in Nederland heeft staan. Toevallig dat ik deze 1602 tegen kwam toen ik een kraan zocht, anders had het waarschijnlijk ook wel een 1302 geworden.
Zal toch wel meevallen met condens in zo'n schuur?
Haha, kees, deze Atlas is een 1602 Wel een beetje aan de zware kant voor een wielkraan (als het maar een klein beetje nat is in het land hoef je niet te proberen om ermee in het land te komen), maar deze reikt toch weer een stukje verder dan de 1302 die m'n broer op de ouderlijke boerderij in Nederland heeft staan. Toevallig dat ik deze 1602 tegen kwam toen ik een kraan zocht, anders had het waarschijnlijk ook wel een 1302 geworden.
Zal toch wel meevallen met condens in zo'n schuur?
Re: Ron's werk
Het bieten rooien was iets later dan normaal van start gegaan. Reden hiervoor was dat het weer meezat ende bieten pas laat, zo tegen de kerstdagen, zouden worden opgehaald.
Omdat ik zelf met de rooier reed, zijn deze keer heel wat foto's door andere mensen gemaakt. Kijk maar met plezier, het zijn heel wat geworden!
De start van het rooien, het was mooi weer op deze dag begin november. We gebruikten twee trekkers met wagens om de bieten van de rooier vandaan naar huis te brengen.
Direct na het rooien komen de ploeg en de zaaimachine er weer achter aan om wintertarwe in te zaaien.
Omdat het de dagen hierop regende hebben we ruim een week moeten wachten totdat we weer door konden gaan.
Zo nu en dan komen we wel eens wat tegen in het land. Hier een oude granieten duitse grenspaal (kijk maar naar het kruisje bovenop de paal) die we voor deze dagen als extra frontgewicht konden gebruiken
's ochtends tanken van de rooier.
Kijkje door het achterraam in de bunker van de rooier.
Alle bieten werden van het land naar de hoop gereden door twee 70-plussers
De bestuurder van de Renault was m'n vader die weer eens op bezoek was. De andere trekker werd bestuurd door een van de oudste mensen uit m'n dorp. Hij stamt nog uit de duitse tijd.
Het is te merken. Op een uitzondering na hebben al mijn huidige werknemers het werken geleerd buiten het staatsbedrijf.
Dit zijn de waarschuwingsbordjes aan de stroompalen in het land.
De oude waarschuwingsbordjes hebben ze vaak laten zitten toen ze enkele jaren geleden de nieuwe monteerden.
Een plekje langs een hoofdwatergang waar vossen altijd hun holletjes maken.
Zicht op het rooigedeelte.
Kijkje direct onder het achterraam van de cabine van de rooier. De bieten worden meegenomen door de reinigingszonnen. Hoewel het lijkt alsof alles stil staat was deze foto toch genomen tijdens het draaien.
De plaats van het erf af het land in.
Tot, uiteindelijk, het laatste stukje bieten!!!!
De allerallerlaatste biet van groeiseizoen 2012 die binnen enkele momenten de rooier in zal verdwijnen!
Bunker leeggedraaid, de laatste lading.
groet
Omdat ik zelf met de rooier reed, zijn deze keer heel wat foto's door andere mensen gemaakt. Kijk maar met plezier, het zijn heel wat geworden!
De start van het rooien, het was mooi weer op deze dag begin november. We gebruikten twee trekkers met wagens om de bieten van de rooier vandaan naar huis te brengen.
Direct na het rooien komen de ploeg en de zaaimachine er weer achter aan om wintertarwe in te zaaien.
Omdat het de dagen hierop regende hebben we ruim een week moeten wachten totdat we weer door konden gaan.
Zo nu en dan komen we wel eens wat tegen in het land. Hier een oude granieten duitse grenspaal (kijk maar naar het kruisje bovenop de paal) die we voor deze dagen als extra frontgewicht konden gebruiken
's ochtends tanken van de rooier.
Kijkje door het achterraam in de bunker van de rooier.
Alle bieten werden van het land naar de hoop gereden door twee 70-plussers
De bestuurder van de Renault was m'n vader die weer eens op bezoek was. De andere trekker werd bestuurd door een van de oudste mensen uit m'n dorp. Hij stamt nog uit de duitse tijd.
Het is te merken. Op een uitzondering na hebben al mijn huidige werknemers het werken geleerd buiten het staatsbedrijf.
Dit zijn de waarschuwingsbordjes aan de stroompalen in het land.
De oude waarschuwingsbordjes hebben ze vaak laten zitten toen ze enkele jaren geleden de nieuwe monteerden.
Een plekje langs een hoofdwatergang waar vossen altijd hun holletjes maken.
Zicht op het rooigedeelte.
Kijkje direct onder het achterraam van de cabine van de rooier. De bieten worden meegenomen door de reinigingszonnen. Hoewel het lijkt alsof alles stil staat was deze foto toch genomen tijdens het draaien.
De plaats van het erf af het land in.
Tot, uiteindelijk, het laatste stukje bieten!!!!
De allerallerlaatste biet van groeiseizoen 2012 die binnen enkele momenten de rooier in zal verdwijnen!
Bunker leeggedraaid, de laatste lading.
groet
-
- Berichten: 16423
- Lid geworden op: vr aug 19, 2011 8:54 am
Re: Ron's werk
nu is het tijd om te rusten viel de oogst mee ???
Re: Ron's werk
De opbrengst van de bieten is zat meegevallen Rusten? Nou ja, nu is het rustig op het land, maar verder is er nog zat te doen. Jammer dat die winters zo verrekt te koud zijn.
-
- Berichten: 16423
- Lid geworden op: vr aug 19, 2011 8:54 am
Re: Ron's werk
daar weet ik over mee te praten ron -20 graden is niks bijzonders
Re: Ron's werk
Brrrrrrrrrrrrrr!!!!
-
- Berichten: 16423
- Lid geworden op: vr aug 19, 2011 8:54 am
Re: Ron's werk
nou moet ik zeggen Ron ik hebt het niet gauw koud mij vrouw wel loop altijd met muts en handschoenen rond ik nooitron schreef:Brrrrrrrrrrrrrr!!!!
Re: Ron's werk
Kou is niks voor mij. Nu ik gewend ben om met een muts op te lopen kan ik eigenlijk moeilijk meer zonder.
Wat dat betreft had ik beter in een warmer land kunnen gaan boeren
Wat dat betreft had ik beter in een warmer land kunnen gaan boeren