OSS - Het was, midden in de vastentijd, een fijne week als passende opmaat naar de Goede Week. De Poolse katholieken verruilden de voorbije dagen de Visserskerk voor de Heilig Hartkerk. Mét de Kruisweg en de biecht.
Mari van Rossem 08-03-21, 08:55 Bron: BD
Hoe lastig het gevoelsmatig ook was om wéér een vertrouwde geloofsstek te verlaten, het welkom in het nieuwe kerkgebouw noemt ze hoe dan ook ‘hartelijk’. Lithse Anna Borkowska, Poolse van geboorte maar al twaalf jaar Brabantse, zucht even als ze vertelt dat zij en haar parochianen inmiddels de zoveelste kerkverhuizing achter de katholieke kiezen hebben.
Praktiserend gelovige
Ze begon als praktiserend gelovige in de Bossche Heilig Hartenkerk, stapte daarna over naar de Grote Kerk in Oss en verhuisde vervolgens naar de Visserskerk aan de Berghemseweg. En nu, op deze mistig-kille zondagochtend, heeft de 45-jarige Anna zojuist de eerste eucharistieviering in de Heilig Hartkerk aan de Kromstraat meebeleefd. Met man Michal, zoon Pavel en dochter Faustyna.
Meteen thuis
,,In deze prachtige kerk voelen we ons meteen helemaal thuis”, glundert ze in perfect Nederlands. ,Onze kinderen zijn allebei in deze regio geboren en hier gedoopt door de voormalige Poolse pastoor Bartek bij wie ze ook hun eerste communie deden. Ja, wij zijn op onze plek, al sluit ik niet uit dat we ooit nog eens terugkeren naar Polen. Maar pas nadat Pavel en Faustyna hun opleiding in Nederland hebben afgerond.”
Pools gezongen hoogmis
Het is een bijzondere gewaarwording om op deze derde zondag van de vastentijd een Pools gesproken en gezongen hoogmis mee te maken. Poolse katholieken stralen trotse devotie uit. Houden zichtbaar van knielen en kruisjes slaan als ze richting houten bankjes schrijden. Ook de aanbidding van het Allerhoogste is een Pools zekerheidje in deze tijd van vasten en onthouding. Met pastoor Krzysztof Obiedzienski, die z’n monstrans in drie richtingen de hoogte in tilt. En terwijl zachtjes de eerste gebedjes worden gepreveld, begint ‘hulppastoor’ Melbruda, negentig jaar oud, met het afnemen van de biecht. Alleen zijn wandelstok verraadt iets van zijn hoge leeftijd.
Poolse bezoekers bij de Heilig Hartkerk in Oss. © Thomas Segers/Van Assendelft
Liefde van zijn leven
Het was een ‘fijne week’ in het teken van de grote verhuizing, vertelt Stef Koning (43). De geboren en getogen Ossenaar vond in 2000 in Beata de liefde van zijn leven en woont ook met zoon Kamil van dertien in Berghem. Stef is secretaris van de inmiddels zevende Poolse parochie in Nederland: De Goddelijke Barmhartigheid, officieel bekrachtigd door bisschop De Korte die het decreet ondertekende.
Huren kerken
,,We horen dus bij het bisdom Den Bosch en huren in zeven plaatsen kerken, onder meer in Helmond, Nijmegen, Waalwijk en Kerkdriel. Net als vandaag draait pastoor Krzysztof, eens per maand, maar liefst vijf diensten op één dag. Na deze negenuurdienst rijdt-ie voor twee missen door naar Eindhoven, doet er twee in Tilburg en om zes uur vanavond sluit hij af in Den Bosch. En waar hij kan, reist pastoor Melbruda mee. Voor de biecht. Menig Poolse gelovige vindt dat noodzakelijk in de vastentijd”, weet Koning uit jarenlange ervaring en wijst naar het schitterende icoon van Maria met kind, aan een van de voorste pilaren, dat keurig is meeverhuisd. ,,De Osse parochianen van deze kerk hebben ons warm ontvangen.”
Onze parochianen hebben de Visserskerk met gemengde gevoelens verlaten
Pastoor Krzysztof
Tien Geboden
Pastoor Krzysztof is dan ondertussen toe aan de lezingen. Goed luisterend naar herhalingen vanaf het spreekgestoelte moet dit de eerste lezing zijn, met de Tien Geboden: ‘Gij zult..’. En uit het Pools gesproken evangelie is op te maken dat ook hierin Jezus allerlei handelaren en geldwisselaars uit de tempel van Jeruzalem knikkert. Preek, geloofsbelijdenis, dienst van de tafel, vredesknikje en communie volgen. En aan het slot betrekt hij de allerjongsten erbij. Of ze goed opgelet hebben? Twee succesvolle kinderen mogen naar voren komen. Krijgen als beloning een beeldje van de Barmhartige Jezus en van de heilig verklaarde Faustyna. Papa heeft zeker voorgezegd, lacht de priester. ,,Oh nee, dat kan helemaal niet. Die lag te slapen.”
Gemengde gevoelens
Waarmee de Poolse kop eraf is in de ‘Bloemskerk’, zoals oude Ossenaren deze kerk óók kennen. ,,Ik weet dat onze parochianen de Visserskerk met gemengde gevoelens hebben verlaten”, stelt de pastoor na afloop. ,,Ze voelden zich er thuis omdat het gebouw klein, knus en intiem was. In een grotere kerk zijn ze misschien bang dat ze erin verdrinken. Maar da’s niet nodig.”
https://www.bd.nl/oss-e-o/warme-ontvang ... gle.com%2F