Bleiswijk - Zaterdag gaat er iets heel bijzonders gebeuren. Een Pools/Nederlands stel uit Bleiswijk gaat in het huwelijk treden in Polen. Dat gebeurt in het dorp Przywidz dat niet al te ver van de stad Gdansk af ligt. Waarom dit dorp? Het is goed bereikbaar voor de Poolse familie van de bruid en voor de Nederlandse bruiloftsgangers is de ligging gunstig, omdat het niet ver van het vliegveld vandaan ligt. Rond de veertig vijftig mensen vanuit Nederland gaan per auto of per vliegtuig naar Polen om de huwelijksvoltrekking en het daarop volgende grote feest mee te maken.
Stefan Bladowski is de aangewezen persoon om als priester het huwelijk te voltrekken en de viering te leiden. Hij gaat dit doen in het Pools en in het Nederlands dat hij na bijna dertig jaar priesterschap in Nederland uitstekend beheerst.
Sinds het najaar van 2017 is Stefan Bladowski (62) werkzaam in de parochie Christus Koning die Pijnacker-Nootdorp en Lansingerland bestrijkt. Hij heeft het hier prima naar zijn zin. Bijzonder is dat hij regelmatig ook in zijn woonplaats Bleiswijk een ‘Poolse kerkdienst’ organiseert voor de vele Polen die in Lansingerland en directe omgeving wonen en werken. Wat is er mooier voor een Poolse gelovige dan in Nederland een kerkviering in het Pools mee te kunnen maken? Voor Stefan Bladowski is het een mooie kans om weer in zijn eigen moedertaal te kunnen voorgaan en preken.
Moedertaal
De ‘moedertaal’ waarin hij iedere dag even praat als hij zijn moeder Stefania belt. Zij is 86 en verkeert nog in redelijke gezondheid. Ze woont nog steeds in het dorp Kartuzy, waar vader Bladowski een slagerij had. Vader Bladowski is vele jaren geleden overleden.
“Zo lang mijn moeder er nog is, zal ik haar iedere dag even bellen. Soms is het gewoon even vragen: hoe gaat het? En soms hebben we een onderwerp te bepraten. Dat hangt er van af wat zij of wat ik heb meegemaakt die dag. Ieder jaar ga ik twee keer naar Polen terug. Eén keer in het voorjaar en één keer in het najaar. Begin mei en begin november. Op 7 november is de verjaardag van mijn moeder. Daar probeer ik altijd bij te zijn. Nu ga ik tussendoor een keer extra terug vanwege het huwelijk. Uiteraard kan ik dan meteen mijn moeder even bezoeken en natuurlijk blijf ik een paar dagen logeren bij haar. Vrijdag ga ik naar Polen toe en dinsdag keer ik weer terug Nederland, waar ik altijd genoeg werk te verrichten heb.”
Bladowski onthult dat zijn moeder het prachtig vindt dat hij even terugkeert naar Polen en nog wel voor het leiden van een Pools/Nederlandse huwelijksviering. “Ze zegt meermaals tegen mij: wat moet je toch in dat Nederland, kom toch gewoon terug naar Polen? Hier kun je ook priester zijn. Dat is natuurlijk ook zo, maar ik ben dertig jaar geleden niet voor niets naar Nederland gekomen om hier mijn roeping te volgen. Hier in Nederland is een groot tekort aan priesters, terwijl er in Polen nog genoeg zijn.”
Eerste parochie
Het contact met Nederland ontstond toen Stefan in zijn eerste parochie in Polen in contact kwam met Nederlanders die vanuit Breukelen hulpgoederen naar Polen brachten.
Dat was in de tijd dat het communisme net ten einde was gekomen, nog voor 1990.
“Het was geweldig dat die Nederlanders helemaal naar Polen kwamen om ons te helpen en het bleken ook nog eens heel gezellige mensen te zijn.”
Stefan hield vrienden over aan die uitwisseling en kwam ook wel eens naar Nederland. Hij raakte onder de indruk van de open mentaliteit van de Nederlanders. Uiteindelijk besloot hij zijn vak hier te gaan uitoefenen. Intussen is Bladowski meer dan dertig jaar in Nederland werkzaam. Met veel plezier.
Hij werkte in Lisse, Leiden, Hillegom, Vlaardingen en Hellevoetsluis en omgeving, voordat hij bijna vier jaar geleden zijn opwachting maakte in Pijnacker-Nootdorp en Lansingerland waar hij zich meteen thuis voelde.
Landmeter
Hij kreeg als jonge man de roeping om priester te worden via een vriend die eigenlijk veel te veel een vrijbuiter was. Het werd ook niks met het priesterschap van deze vriend, maar Stefan werd wel ‘gegrepen’ door de roeping.
Zijn eerdere plan om landmeter te worden, liet hij varen en de jongeman die als kind spelenderwijs mee ging naar de kerk – doordat zijn moeder hem van het voetbalveld plukte en even het zand van zijn knieën wreef – ging heel serieus met zijn studie aan de slag.
Toen hij zijn ouders meedeelde dat hij ging studeren in een kloosteroord in het stadje Tuchow bij Krakau in het zuiden van Polen, ver weg van Kartuzy, werd zijn vader stil en begon zijn moeder te huilen. De ouders dachten dat Stefan wel weer terug zou komen door heimwee of omdat de gewone levenslusten zouden blijven trekken, maar niets van dat alles. Geen centje heimwee had Bladowski en hij vatte zijn theologiestudie heel serieus op.
De ‘vrijbuiter’ die hem het eerste idee had gegeven te kiezen voor het priesterschap, is een vriend gebleven. Zodra Stefan in Polen terug is, zoekt hij die vriend op. “Het is hem allemaal niet voor de wind gegaan in het leven, maar hij houdt toch de moed er in.”
Met de medestudenten van de priesteropleiding heeft Stefan Bladowski altijd goede contacten onderhouden. Een tijdje terug hebben ze een priesterjubileum mogen vieren. Geëmotioneerd vertelde de priester toen dat een van de medestudenten ernstig ziek was. Dat greep hem erg aan.
Huwelijk
En dan het huwelijk dat hij op zaterdag 7 augustus gaat voltrekken tussen Erwin van Adrichem uit Bleiswijk en zijn vrouw Joanna Skomorok. Ze hebben elkaar ontmoet ‘tussen de rozen’ van het bedrijf van Joop en Mariola van de Nouweland in Waddinxveen, waar Erwin werkt als teeltmanager. Joanna is intussen kwaliteitscontroleur bij Anthura.
Stefan: “Ze werken allebei in de bloemen en planten. Ze zijn er iedere dag mee bezig om die zo goed en mooi mogelijk te krijgen. Ik zal ze aanstaande zaterdag bij de huwelijksviering vertellen dat ze ook binnen hun huwelijk moeten proberen om het allemaal mooi en goed te krijgen en te houden. Ook in periodes dat het allemaal niet vanzelf groeit en bloeit. Ik hou mensen die met elkaar trouwen altijd voor dat ze het beste kunnen blijven terugdenken aan de tijd dat ze verliefd werden. Denk terug aan waarom je gek werd op elkaar en probeer altijd dat mooie gevoel vast te houden, ook als de liefde niet meer zo pril en sprankelend is als in het begin. Geef elkaar de ruimte zodat ieder kan zijn wie zij of hij is. Hou zo rekening met elkaar dat je allebei goed tot je recht komt en help elkaar daarbij.”
Over grenzen heen
Stefan Bladowski vindt het mooi dat mensen vanuit toch best wel verschillende landen en culturen elkaar weten te vinden en letterlijk over hun grenzen heen stappen. Voor bruid Joanna is het toch een stap om haar vader- en moederland Polen achter te laten en in Nederland haar leven te gaan leiden. Zoals het ook voor Stefan Bladowski zelf een grote stap was om Polen in te ruilen voor Nederland.
De bruidegom wil echt in Nederland blijven werken en wonen, maar vond het wel meteen een uitgemaakte zaak om het huwelijk in Polen te laten voltrekken en te vieren. Dat kunnen ze wel in Polen. Ze maken er geen half werk van en vieren doorgaans een groot feest. Samen uit samen thuis is het devies. Iedereen maakt alles mee van begin tot eind. Bij de feestzaal is ook een slaapgelegenheid zodat niemand na het feest nog hoeft te reizen. Het is ook best bijzonder dat het kerkelijk huwelijk en het wettelijk huwelijk ‘één geheel’ zijn. Er is geen aparte huwelijkssluiting in een gemeentehuis.
Een verslag van het huwelijkfeest en een wat meer op de bruid en de bruidegom toegespitst verhaal volgt in september in het parochieblad De Morgenster. Het echtpaar wilde zelf niet in de lokale krant in de picture te staan. Zaterdag ontkomen ze daar niet aan, temidden van familie en vrienden uit Polen zelf en vanuit Nederland! (SO)
https://www.hartvanlansingerland.nl/nie ... r-huwelijk