Pagina 1 van 1

Hulp aan Limanowa

Geplaatst: ma okt 09, 2017 5:10 am
door Lech
Contact adres:

Stichting Hulp Aan Limanowa

p/a Alteveerstraat 233

7906 CH Hoogeveen

Tel : 06 40 228 783

j.kruizinga54@upcmail.nl

Het rekeningnummer is

NL60RABO0379061201

t.n.v. Stichting Hulp aan Limanowa te Hoogeveen

(ANBI geregistreerd)

Wilt u contact met onze P.R. man.

Mail dan naar goosleijssenaar@planet.nl

Of bel 06 54 141 052


Verslag najaarstransport 2017 van 25 september tot 29 september.

Foto`s, zie website http://limanowa.nl/transport-verslagen- ... 02017.html

Maandagmorgen om vijf uur vertrekken we vanuit Hoogeveen naar Limanowa. Ons eerste oponthoud komen we al tegen, als we ontdekken dat net over de grens in Duitsland de A31 blijkt te zijn afgesloten. Bijkomend probleem is dat er geen omleiding is aangegeven. Dus varen we blind op onze Tomtom. We rijden via Rheine en komen dan uiteindelijk toch op de 31 terecht. Al met al kost het toch een half uur.

We rijden het licht tegemoet en zien langzaam maar zeker meer van de omgeving. Het weer is goed en we ondervinden geen problemen met de Baustellen die we veelvuldig tegenkomen. Het, ons tegemoet komend verkeer, heeft het wat dat betreft heel wat beroerder. Terwijl zij in de file staan kunnen wij lekker doorrijden.

Om drie uur zijn we bij de Poolse grens en laden daar ons Viatoll kastje op en leveren er ook nog een in. Daarna rijden we in aangepast tempo de eerste zestig kilometer over de ons zo bekende betonweg met al haar oplap perikelen.

Om tien uur ’s avonds bereiken we ons einddoel: onze slaapplaats voor de komende nachten. We drinken nog iets en besluiten de dag met een Bijbel gedeelte en een dankgebed aan onze Hemelse Vader die ons de afgelopen dag heeft bewaard voor ongelukken en ons veilig op de plaats van bestemming bracht.

Om tien uur staat er een ontmoeting met Dorota, op de Sociale Dienst, op de agenda. We zetten de combinatie op het terrein waar we die middag de meegenomen spullen zullen uitdelen en lopen op ons gemak naar de Sociale Dienst. Daar aangekomen, we zijn eigenlijk ruim een kwartier te vroeg, ontmoeten we alle medewerkers van de Dienst, die net in gesprek waren met Dorota.

Na de gebruikelijke koffie met al het lekkers wat erbij gegeven wordt, spreken we met Dorota een aantal zaken door: * hoe laat kunnen we lossen * hoe laat laten we de gezinnen komen * welke gezinnen kunnen we bezoeken

Het blijkt dat we bij een tweetal gezinnen, die we graag willen bezoeken, niet terecht kunnen vanwege het slechte weer van de afgelopen veertien dagen. Er is veel regen gevallen en daardoor zijn deze gezinnen niet of heel slecht bereikbaar.

We spreken af dat de gezinnen om twee uur hun goederen af kunnen halen op het terrein. Klaas en ik zullen zorgen dat alles klaar staat. Al rond een uur of een zien we de eerste bekende gezichten al arriveren. Ze blijven evenwel op een afstandje, maar houden wel alles in de gaten. Tijdens het uitladen komen er ook voor ons onbekenden informeren of een en ander te koop is, maar we maken duidelijk dat dit om “charitas” gaat, en duidelijk teleurgesteld druipen zij af. We denken dat met name de matrassen een gewild artikel zouden zijn.

Als even voor tweeën de aantallen dozen vanaf de lijsten zijn gecontroleerd, blijkt dat een aantal gezinnen meer krijgt dan op de lijst staat vermeldt. Gelukkig komt het niet voor dat er minder is. We hebben dit doorgegeven aan de inmiddels aangekomen medewerkers van de Dienst, dat levert geen enkel probleem op.

Voor het eerst komen alle gezinnen hun dozen ophalen, zelfs gezin 565, die een wasmachine krijgt, neemt deze zelf mee in haar Renault. Het is wel stampen, maar de wasmachine en dozen passen er uiteindelijk toch in. Ook het gezin met een aantal dozen en daarbij nog twee fietsen krijgen alles mee.

Om half vier zijn we alles kwijt en kunnen het overgebleven incontinentiemateriaal weer inladen in de bus en brengen dit naar de Sociale Dienst. WE hebben met dit transport een grote hoeveelheid incontinentie materiaal mee. Dit is voor een groot deel aangeschaft via Marktplaats. Dit konden we doen omdat er met dit transport maar met een enkele combinatie wordt gereden. We hebben het geld dat we normaliter aan de tweede combinatie moeten besteden nu aangewend om dit materiaal aan te schaffen. Het materiaal is in Polen erg duur, terwijl het op Marktplaats tegen een scherpe prijs wordt aangeboden. We willen de lezers ook oproepen om, als de mogelijkheid zich voordoet, incontinentiemateriaal in te zamelen. Het is in te leveren bij de bestuursleden. Er is veel vraag naar.

Als alles is gelost gaan we nog een paar boodschappen doen voor ons verblijf. We brengen naar het gezin van Klaas nr. 582 nog een paar fietsen. Als we vragen wat er nog meer nodig is, vragen ze om tegels. Ze heeft met gipsplaten de boel opgeknapt en geïsoleerd, maar door het koken en afwassen zijn op de gesausde gipsplaten vlekken zichtbaar. Dat vragen gaat overigens op een heel leuke manier. Zoonlief heeft een smartphone en vertaald via Google het Pools naar het Engels. Klaas spreekt in het Engels zijn tekst in en dit wordt door vertaald naar het Pools. Zo kun je zonder tussenkomst van een van de medewerkers van de Sociale Dienst toch met elkaar communiceren.

Na dit bezoek frissen we ons op voor het diner dat we samen met Dorota en Jazeck zullen nuttigen bij restaurant Mekong. Het wordt een gezellig samenzijn. Na de magen goed te hebben gevuld gaan we voldaan naar ons huis. We hebben met Dorota afgesproken de volgende morgen, woensdag, om negen uur op haar kantoor te zijn en zullen dan ook de planning voor die dag doornemen.

Om negen uur zijn we op woensdagmorgen op de Dienst en worden uiteraard weer onthaald met koffie en allerlei lekkers. Patrick zal ons vanmorgen begeleiden naar de gezinnen. We zullen gezin 560, 569 en 567 bezoeken. De gezinnen 565 en 564 zijn vanwege het slechte weer van de afgelopen weken niet te bezoeken.

We bezoeken eerst gezin 560. Het is een arm gezin, de man verdient de kost als “zelfstandig ondernemer”; hij verhuurt zich als medewerker bij mensen in de buurt en verricht daar allerlei klussen. Ook vandaag is hij in de buurt aan het werk. Ze hebben 2 hectare grond en verbouwen daar hun producten, en kunnen zo zelfvoorzienend zijn. Ook hebben ze twee koeien. Maar er is geen geld voor nieuwe dingen. Zo is de wasmachine erg oud en leeft een wandelend bestaan, die daarnaast ook nog eens een enorme herrie maakt. Het is toe aan vervanging, maar daar is geen geld voor. De moeder in dit gezin heeft problemen met haar benen. Deze zagen er ook erg blauw uit. Mogelijk dat steunkousen hierbij enig soelaas kan bieden. Klaas zal dit opnemen met Dorota, misschien is het mogelijk via de Stichting steunkousen voor deze vrouw aan te schaffen. Ook zullen we in Nederland via marktplaats kijken voor een acceptabele wasmachine. In Polen zijn er tweedehands geen wasmachines verkrijgbaar. Volgens Patrick worden wasmachines pas weggedaan als ze daadwerkelijk de geest hebben gegeven. Inwonend is de moeder van de man, zij helpt zo veel als mogelijk mee in de huishouding.

Daarna zijn we naar gezin 569 gereden. Dit is een gezin met drie kinderen. De man in dit gezin heeft maar een nier. Hij heeft geen vast werk, maar klust zo nu en dan wat bij, om extra geld binnen te brengen. In het huis wonen ook een broer van de man met zijn gezin. Een 21-jarige zoon van deze broer heeft een aangeboren hersenafwijking, wat toch een zekere druk legt op de hele familie. Deze jongen gaat vier dagen per week naar het speciaal onderwijs, maar is daarnaast toch nog drie dagen per week thuis. De moeder zorgt naast haar eigen gezin ook nog voor haar bedlegerige moeder. Deze vrouw is incontinent en gebruikt luiers: M extra plus Mogelijk kunnen we voor het komende transport hierin iets betekenen. Omdat de zorg voor de moeder veel tijd vergt wil zij graag een magnetron. Dit vergemakkelijkt het zorgen voor eigen gezin. Maaltijden kunnen dan snel opgewarmd worden. Is in dit gezin, denk ik, geen overbodige luxe. Daarnaast willen ze graag spullen voor de schoolgaande kinderen.

Het derde gezin waar we heen gaan is gezin 567. Dit is een gezin met drie kinderen. Ze zijn elke keer weer erg blij met de kleding die ze vanuit Holland ontvangen. Ze hebben verder geen speciale wensen; de wasmachine werkt, ze hebben een vriezer en een koelkast. Kleding is voor hen het belangrijkste. De vader heeft werk: doet iets met dakplaten. De oudste zoon is van school af, hij zoekt nu werk als automonteur.

Tegen een uur of een brengen we Patrick terug naar de Sociale Dienst en besluiten naar een tegeltoko te gaan om te kijken wat tegels kosten. Jazeck heeft ons gisteravond uitgelegd waar we het best naar toe konden gaan. Het blijkt al gauw dat de tegels in Polen aanmerkelijk goedkoper zijn dan in Nederland. Witte tegels 20 x20 1e kwaliteit kosten maar 17.50 Zlts per vierkante meter. Het gezin 582 heeft 15 m2 nodig hebben we uitgerekend. Klaas heeft deze gekocht en we hebben het meteen maar naar het gezin gebracht. De verrassing was enorm, de vrouw was helemaal stil van verbazing. Terug bij “ons” huis gekomen rekenen af met onze gastheer. Daarna gaan we ons even opfrissen, om zo weer fris en fruitig naar de afspraak in Parsierbiec te gaan: daar is een senioren dag georganiseerd door de Sociale Dienst. Het is voor de ouderen in het dorp. Zo neemt de Dienst een aftrap voor de Internationale Senioren dag die gepland staat voor 1 oktober a.s. Omdat dit op een zondag valt is deze woensdag gekozen. De medewerkers van de Dienst worden om een uur verwacht. Hen staan een aantal toespraken te wachten. Om vier uur zullen de oudere bewoners van het dorp door een doctor in de psychologie de bevolking toespreken over wat het betekend om ouder te worden en wat de problemen en mogelijkheden zijn. Tijdens de toespraak kan een ieder zich tegoed doen aan de lekkere gebakjes die door de dorpsbewoners zijn gebakken

Om vijf uur, als het officiële gedeelte is afgelopen komt er een cabaret, bestaande uit een viertal mannen, die met sketches en muziek het ouder worden ook nog een keer onder de aandacht brengt. Aan de reacties van het publiek te horen valt dit alles goed in de smaak. Er wordt veel en hard gelachen. Als ook dit gedeelte achter de rug is, wordt de zaal omgetoverd tot een eetzaal, en wordt er soep met brood geserveerd. Het blijkt een goulashsoep te zijn, maar dan met wel heel erg veel vlees. Het is een maaltijdsoep, ook gemaakt door enkele dorpsbewoners. Nadat iedereen voldoende heeft gegeten pakt een oudere man zijn harmonica en wordt door de medewerkers van de Sociale Dienst een liederenbundel uitgedeeld. We gaan zingen; in z’n Pools wel te verstaan. Na verloop van tijd worden Klaas en ik naar voren geroepen en moeten we iets in het Nederlands zingen. We besluiten: “Het kleine café” van Vader Abraham te zingen. Het resultaat: een bijna staande ovatie. Het is een heel leuke avond geworden. We worden door meerdere dorpsbewoners bedankt voor de bijdrage die wij mochten bijdragen.

We nemen rond negen uur afscheid van Dorota en Jazeck, want we gaan een dag eerder naar huis dan gepland was, maar dat heeft er mee te maken dat Dorota geen tijd meer kan vrijmaken doordat zij de afgelopen weken vakantie heeft gehad en maandag pas weer is begonnen. Dorota en Jazeck willen met alle geweld nog iets voor ons kopen en spreken af elkaar bij de Tesco nog te ontmoeten. Daar zien we Dorota weer, die al een kar vol lekkere dingen bij elkaar heeft gezocht. Op het parkeerterrein nemen we nog eens, maar nu met de nodige knuffels afscheid van elkaar.

Thuisgekomen hebben we het nodige bij elkaar gezet om morgenvroeg zo snel mogelijk op weg te kunnen, en gaan lekker op tijd naar bed, want de wekker loop al weer om half vijf af.

Klaas is op donderdagmorgen al weer op tijd wakker: vijf minuten voordat mijn wekker afloopt is hij al in de benen. We frissen ons snel op, zetten onze tassen en koffers in de bus en vragen in ons gebed om een voorspoedige rit. Daarna koppelen we de aanhanger aan en vertrekken om twintig over vijf. Op advies van Patrick rijden wij via Pasierbiec, dat een stuk korter is dan de weg die gebruikelijk wordt gereden. Vlakbij Krakow krijgen we te maken met langzaam rijdend verkeer, wat allemaal te maken heeft met de vele stoplichten. Dit kost ons ongeveer een kwartier. Even later kunnen we op normale snelheid de reis vervolgen. Het gaat voortreffelijk. Op de nodige plas/rook pauzes na kunnen we lekker doorrijden en rond een uur of twaalf passeren we de Pools/ Duitse grens.

Om half negen zijn we terug in Hoogeveen. Moe, maar voldaan laden we onze spullen uit de bus en kunne n we nog even met de voeten op tafel gaan zitten. Even de week weer laten passeren, en terug denken aan wat wij voor de mensen in Limanowa hebben kunnen beteken. En.. dankbaar zijn dat onze Hemelse Vader ons de mogelijkheid daarvoor heeft gegeven en ons op de wegen die gingen heeft bewaard.

Jan Henk Kruizinga Klaas Koekoek


http://limanowa.nl/transport-verslagen- ... 02017.html

Re: Hulp aan Limanowa

Geplaatst: ma okt 09, 2017 6:30 pm
door Plievo
Krijgen die gezinnen met al die kinderen niet 500 zloty per kind van de regering?
Daar kan je toch al aardig mee uit de voeten als begin?

Re: Hulp aan Limanowa

Geplaatst: di okt 10, 2017 8:03 am
door ron
Hetzelfde als alcoholgebruik en sigaretten roken. Heel veel arme gezinnen hebben wel geld genoeg om elke dag een paar pakjes sigaretten te verstoken en de nodige alcohol te verslinden :roll: