Steeds meer Polen kampen met psychische problemen
Redactie − 01/11/11, 07:46
Het Groenflex Hotel in Wateringen (Westland) huisvest bijna driehonderd Polen. Het gelijknamig uitzendbureau heeft het hotel opgezet om de huisvestingproblemen rond Poolse arbeidsmigranten tegen te gaan. © ANP
Polen in Nederland zeggen last te hebben van het op elkaar gepropt wonen, de discriminatie en de eenzaamheid. Een groeiende groep Polen zou hierdoor in psychische nood komen.
In 2 jaar tijd meldden zich circa 700 van hen aan bij GGZ-instellingen met medewerkers die de Poolse taal machtig zijn. Dat schrijft dagblad De Pers vandaag.
Momenteel wonen meer dan 200.000 Polen in Nederland. De meesten kwamen hier naartoe toen ze sinds 2007 zonder vergunning in ons land mochten werken, na toetreding van Polen tot de EU in 2004.
Steeds meer Polen kampen met psychische problemen
-
bertvaneck
- Berichten: 14266
- Lid geworden op: vr aug 19, 2011 8:54 am
Re: Steeds meer Polen kampen met psychische problemen
Pool in psychische nood
Door: Remco Tomesen
Gepubliceerd: vandaag 07:04
Update: vandaag 09:58
Een groeiende groep Polen in Nederland krijgt psychische hulp. In twee jaar tijd klopten er 700 aan bij een nieuwe GGZ-instelling met Poolstalige medewerkers. Ze hebben last van eenzaamheid, slechte huisvesting en discriminatie.
Ze kreeg zoveel Polen over de vloer met psychische problemen, dat ze de vraag als zelfstandig psychiater niet meer aan kon. Iwona Smoktunowicz besloot daarom in 2009, met hulp van anderen, een GGZ in Amsterdam op te richten met Pools-sprekende medewerkers, de GGZ Keizersgracht.
De vraag was zo groot dat er nu ook filialen zijn in Eindhoven, Deventer, Utrecht en Zoetermeer. In twee jaar tijd kwamen er volgens de instelling zo’n 700 Polen voor therapie. Bij de GGZ werken in totaal 11 psychiaters en psychologen, die vrijwel allemaal Pools en Nederlands spreken.
| Foto: Frank Groeliken
Meer dan 200.000 Polen wonen er nu in Nederland. De meesten kwamen hiernaartoe na de toetreding van Polen tot de EU in 2004, en vooral nadat ze in 2007 zonder vergunning in ons land mochten werken.
Veel patiënten bij de GGZ Keizersgracht komen uit die golf, maar er zijn ook patiënten die al langer in Nederland wonen.
Schaamte
De Nederlandse regering heeft gefaald bij het in goede banen leiden van de toestroom van arbeidsimmigranten uit Polen, stond in een in september verschenen rapport van een Kamercommissie. Deze schrok van het grote aantal malafide uitzenbureaus en de schrijnende huisvesting.
Polen klagen zelf over discriminatie door Nederlanders. Deze problemen, zo blijkt, komen terug in de behandelkamer van de psychiaters.
‘Ik heb een sessie met een dame gehad die in het openbaar geen Pools tegen haar kind durfde te spreken. Uit schaamte, omdat ze bang was dat Nederlanders haar op een hoop gooien met Polen die zich hier slecht gedragen’, vertelt psychologe Marta Ligaj, die voor GGZ Keizersgracht werkt.
Ligaj: ‘Sommige Polen voelen zich gediscrimineerd. Of laten zich discrimineren.’
De psychologe heeft ook sessies met Polen die problemen hebben door het op een kluitje wonen met landgenoten. ‘Als je met tien mensen een half jaar in een ruimte woont, kan dat tot problemen leiden.’
Mensen komen niet uitgerust op hun werk, of hebben er last van constant in een groep te moeten leven.
Uit heel Nederland komen Polen met psychische nood naar Amsterdam, zegt hoofdpsychiater Smoktunowicz.
Daarnaast behandelt de GGZ Nederlandse patiënten: enkele honderden de afgelopen twee jaar.
Omdat veel Polen overdag werken, is de instelling ‘s avonds tot tien uur open, en ook op zaterdag. Polen durven vaak niet aan hun baas te vertellen dat ze naar een psychiater of psycholoog gaan, zegt Eugeniusz Brzezinski, officemanager bij de GGZ. ‘Ze zijn bang hun baan te verliezen.
Er komt ook intimidatie bij en ze kennen de regels in Nederland niet.
En zeker onder Polen is naar de psychiater gaan nog taboe.’ Hij denkt dan ook dat nog een veel grotere groep mensen met problemen de weg naar de GGZ Keizersgracht níet weet te vinden. Ook zijn er natuurlijk de Polen die naar andere GGZ-instellingen gaan, waar het personeel geen Pools spreekt.
Wat ook nog een drempel is voor Polen om naar de GGZ Keizersgracht te gaan, is dat ze eerst naar de Nederlandse huisarts moeten voordat ze naar de instelling kunnen. De GGZ Keizersgracht is een tweedelijnsinstelling; behandelingen worden grotendeels vergoed door Nederlandse ziektekostenverzekeringen.
Aanwakkeren
De Polen die hier psychische klachten krijgen, hebben daar veelal genetische aanleg voor, vertelt Smoktunowicz, die al sinds de jaren tachtig woont en werkt in Nederland. ‘Net als dat een percentage van de Nederlanders die aanleg heeft.’ Door hun verblijf in Nederland krijgen die ‘mensen met aanleg’ te maken met ‘omgevingsfactoren’, die zo’n genetische kwetsbaarheid, ‘aanwakkeren’.
Gevolg: psychische kwalen.
Smoktunowicz: ‘Het inburgeren kan niet goed verlopen. Mensen komen hier in hele groepen naar toe en wonen met elkaar; ze raken geïsoleerd van de rest van de samenleving, en van hun familie en vrienden in Polen. Of ze raken door verveling aan alcohol of drugs.’ De Pool die verslavingsgevoelig is, is hier dus extra kwetsbaar. Komt ook nog eens bij dat softdrugs in Nederland overal verkrijgbaar zijn.
‘Ze zien coffeeshops en denken: iedereen doet het hier, dat is veilig. Ze krijgen alleen niet de verhalen mee uit de Nederlandse media, over dat cannabis ook heel slecht kan zijn’, zegt Smoktunowicz. Ook problemen tussen ouders en kinderen komen voor, vertelt ze. Kinderen nemen de liberale, ‘we praten overal over’, cultuur van school mee naar huis, waar de Poolse normen heersen. Ouders verwachten dat kinderen simpelweg naar ze luisteren, discussie wordt niet gewaardeerd.
Boerenmeisjes
Ook Polen die al langer hier zijn hebben soms psychische klachten.
Brzezinski: ‘In de jaren tachtig en negentig gingen redelijk wat Nederlandse mannen op zoek naar een vrouw in Polen. Sommige van die vrouwen die toen met hun man in Nederland gingen wonen, hebben nu problemen.’ Dat zijn volgens hem vaak niet de hoogopgeleide vrouwen, maar de ‘boerenmeisjes’, die meer moeite hadden om zich de taal eigen te maken, om te integreren en om te wennen aan de liberale Nederlandse samenleving. Zulke vrouwen hebben in Nederland weinig opgebouwd, missen hun familie in Polen, ze zijn vereenzaamd.
Net als bij andere GGZ-instellingen is er de vrees voor de bezuinigingen, die de GGZ-sector hard treffen.
Ligaj: ‘Ik ben bang dat het door de eigen bijdrage van 200 euro minder druk wordt.’ Komt nog eens bij dat de aanpassingsstoornis afvalt als psychiatrische aandoening; behandelingen worden niet meer vergoed door verzekeraars.
Die stoornis kan optreden ‘binnen twee maanden nadat mensen een grote verandering hebben ervaren, een culturele shock.’ Er zijn Polen die deze stoornis hebben.
Hoe het afliep met de vrouw die geen Pools sprak tegen haar kind?
Ligaj: ‘Die schaamte was onderdeel van een groter probleem. Maar dat ze haar eigen taal niet durfde te spreken, is nog schadelijker voor haar kind.
Die kan een identiteitsprobleem ontwikkelen en zich afvragen wie ben ik, wat is er mis met mijn afkomst?’
http://www.depers.nl/binnenland/607159/ ... -nood.html
Door: Remco Tomesen
Gepubliceerd: vandaag 07:04
Update: vandaag 09:58
Een groeiende groep Polen in Nederland krijgt psychische hulp. In twee jaar tijd klopten er 700 aan bij een nieuwe GGZ-instelling met Poolstalige medewerkers. Ze hebben last van eenzaamheid, slechte huisvesting en discriminatie.
Ze kreeg zoveel Polen over de vloer met psychische problemen, dat ze de vraag als zelfstandig psychiater niet meer aan kon. Iwona Smoktunowicz besloot daarom in 2009, met hulp van anderen, een GGZ in Amsterdam op te richten met Pools-sprekende medewerkers, de GGZ Keizersgracht.
De vraag was zo groot dat er nu ook filialen zijn in Eindhoven, Deventer, Utrecht en Zoetermeer. In twee jaar tijd kwamen er volgens de instelling zo’n 700 Polen voor therapie. Bij de GGZ werken in totaal 11 psychiaters en psychologen, die vrijwel allemaal Pools en Nederlands spreken.
| Foto: Frank Groeliken
Meer dan 200.000 Polen wonen er nu in Nederland. De meesten kwamen hiernaartoe na de toetreding van Polen tot de EU in 2004, en vooral nadat ze in 2007 zonder vergunning in ons land mochten werken.
Veel patiënten bij de GGZ Keizersgracht komen uit die golf, maar er zijn ook patiënten die al langer in Nederland wonen.
Schaamte
De Nederlandse regering heeft gefaald bij het in goede banen leiden van de toestroom van arbeidsimmigranten uit Polen, stond in een in september verschenen rapport van een Kamercommissie. Deze schrok van het grote aantal malafide uitzenbureaus en de schrijnende huisvesting.
Polen klagen zelf over discriminatie door Nederlanders. Deze problemen, zo blijkt, komen terug in de behandelkamer van de psychiaters.
‘Ik heb een sessie met een dame gehad die in het openbaar geen Pools tegen haar kind durfde te spreken. Uit schaamte, omdat ze bang was dat Nederlanders haar op een hoop gooien met Polen die zich hier slecht gedragen’, vertelt psychologe Marta Ligaj, die voor GGZ Keizersgracht werkt.
Ligaj: ‘Sommige Polen voelen zich gediscrimineerd. Of laten zich discrimineren.’
De psychologe heeft ook sessies met Polen die problemen hebben door het op een kluitje wonen met landgenoten. ‘Als je met tien mensen een half jaar in een ruimte woont, kan dat tot problemen leiden.’
Mensen komen niet uitgerust op hun werk, of hebben er last van constant in een groep te moeten leven.
Uit heel Nederland komen Polen met psychische nood naar Amsterdam, zegt hoofdpsychiater Smoktunowicz.
Daarnaast behandelt de GGZ Nederlandse patiënten: enkele honderden de afgelopen twee jaar.
Omdat veel Polen overdag werken, is de instelling ‘s avonds tot tien uur open, en ook op zaterdag. Polen durven vaak niet aan hun baas te vertellen dat ze naar een psychiater of psycholoog gaan, zegt Eugeniusz Brzezinski, officemanager bij de GGZ. ‘Ze zijn bang hun baan te verliezen.
Er komt ook intimidatie bij en ze kennen de regels in Nederland niet.
En zeker onder Polen is naar de psychiater gaan nog taboe.’ Hij denkt dan ook dat nog een veel grotere groep mensen met problemen de weg naar de GGZ Keizersgracht níet weet te vinden. Ook zijn er natuurlijk de Polen die naar andere GGZ-instellingen gaan, waar het personeel geen Pools spreekt.
Wat ook nog een drempel is voor Polen om naar de GGZ Keizersgracht te gaan, is dat ze eerst naar de Nederlandse huisarts moeten voordat ze naar de instelling kunnen. De GGZ Keizersgracht is een tweedelijnsinstelling; behandelingen worden grotendeels vergoed door Nederlandse ziektekostenverzekeringen.
Aanwakkeren
De Polen die hier psychische klachten krijgen, hebben daar veelal genetische aanleg voor, vertelt Smoktunowicz, die al sinds de jaren tachtig woont en werkt in Nederland. ‘Net als dat een percentage van de Nederlanders die aanleg heeft.’ Door hun verblijf in Nederland krijgen die ‘mensen met aanleg’ te maken met ‘omgevingsfactoren’, die zo’n genetische kwetsbaarheid, ‘aanwakkeren’.
Gevolg: psychische kwalen.
Smoktunowicz: ‘Het inburgeren kan niet goed verlopen. Mensen komen hier in hele groepen naar toe en wonen met elkaar; ze raken geïsoleerd van de rest van de samenleving, en van hun familie en vrienden in Polen. Of ze raken door verveling aan alcohol of drugs.’ De Pool die verslavingsgevoelig is, is hier dus extra kwetsbaar. Komt ook nog eens bij dat softdrugs in Nederland overal verkrijgbaar zijn.
‘Ze zien coffeeshops en denken: iedereen doet het hier, dat is veilig. Ze krijgen alleen niet de verhalen mee uit de Nederlandse media, over dat cannabis ook heel slecht kan zijn’, zegt Smoktunowicz. Ook problemen tussen ouders en kinderen komen voor, vertelt ze. Kinderen nemen de liberale, ‘we praten overal over’, cultuur van school mee naar huis, waar de Poolse normen heersen. Ouders verwachten dat kinderen simpelweg naar ze luisteren, discussie wordt niet gewaardeerd.
Boerenmeisjes
Ook Polen die al langer hier zijn hebben soms psychische klachten.
Brzezinski: ‘In de jaren tachtig en negentig gingen redelijk wat Nederlandse mannen op zoek naar een vrouw in Polen. Sommige van die vrouwen die toen met hun man in Nederland gingen wonen, hebben nu problemen.’ Dat zijn volgens hem vaak niet de hoogopgeleide vrouwen, maar de ‘boerenmeisjes’, die meer moeite hadden om zich de taal eigen te maken, om te integreren en om te wennen aan de liberale Nederlandse samenleving. Zulke vrouwen hebben in Nederland weinig opgebouwd, missen hun familie in Polen, ze zijn vereenzaamd.
Net als bij andere GGZ-instellingen is er de vrees voor de bezuinigingen, die de GGZ-sector hard treffen.
Ligaj: ‘Ik ben bang dat het door de eigen bijdrage van 200 euro minder druk wordt.’ Komt nog eens bij dat de aanpassingsstoornis afvalt als psychiatrische aandoening; behandelingen worden niet meer vergoed door verzekeraars.
Die stoornis kan optreden ‘binnen twee maanden nadat mensen een grote verandering hebben ervaren, een culturele shock.’ Er zijn Polen die deze stoornis hebben.
Hoe het afliep met de vrouw die geen Pools sprak tegen haar kind?
Ligaj: ‘Die schaamte was onderdeel van een groter probleem. Maar dat ze haar eigen taal niet durfde te spreken, is nog schadelijker voor haar kind.
Die kan een identiteitsprobleem ontwikkelen en zich afvragen wie ben ik, wat is er mis met mijn afkomst?’
http://www.depers.nl/binnenland/607159/ ... -nood.html
Re: Steeds meer Polen kampen met psychische problemen
Bij de GGZ werken in totaal 11 psychiaters en psychologen, die vrijwel allemaal Pools en Nederlands spreken.
Zit hier misschien al een deel van de kern van het probleem?
Hoeveel procent van de Polen die hier een eerlijk boterham (proberen te) verdienen spreken Nederlands?
In de tuinderijen werken heel veel Polen heel hard, maar de voertaal is vaak Pools en af en toe Duits met sommige Polen als de baas wat wil overleggen.
Polen klagen zelf over discriminatie door Nederlanders
Het lastige is: voelen ze zich gediscrimineert of worden ze gediscrimineert? Hierbij refereer ik ook aan toch vaak het gebrek van het spreken van de Nederlandse taal.
‘Ik heb een sessie met een dame gehad die in het openbaar geen Pools tegen haar kind durfde te spreken. Uit schaamte, omdat ze bang was dat Nederlanders haar op een hoop gooien met Polen die zich hier slecht gedragen’
Zit hierbij nu het probleem bij de Poolse dame of bij de Nederlanders? Ik zeg bij de dame, aangezien ze zichzelf iets aanpraat, namelijk schaamte voor de Polen die zich slecht gedragen.
De psychologe heeft ook sessies met Polen die problemen hebben door het op een kluitje wonen met landgenoten. ‘Als je met tien mensen een half jaar in een ruimte woont, kan dat tot problemen leiden.’
Mensen komen niet uitgerust op hun werk, of hebben er last van constant in een groep te moeten leven.
Dit is iets wat ik wel heb gezien en herken. Meerdere Polen wonen samen in 1 huis, roken en drinken, koelkast in de kamer en nauwelijks gordijnen voor de ramen. Ze houden elkaar tot laat in de avond wakker, raken op den duur vermoeid en geirriteerd.
Maar als dan b.v. een Nederlander hun aanspreekt, is dat dan discriminatie of ergenissen vanuit hun persoonlijke situatie die ze op Nederland en de Nederlanders projecteren?
Waarom gaan ze niet met maximaal 4 personen in een huis zitten? Geld natuurlijk, ze willen zoveel mogelijk euri`s meenemen naar Polen.
Aangezien in Nederland wonen niet goedkoop is kiezen ze voor wonen in grote groepen met alle gevolgen die daarbij horen.
De Polen die hier psychische klachten krijgen, hebben daar veelal genetische aanleg voor, vertelt Smoktunowicz
Als dit waar mocht zijn, dan wordt het verhaal van discriminatie dan toch ook onderuit gehaald? Het is makkelijk om het daarop te gooien.
Dat discriminatie voorkomt bevestig ik, maar of de Polen meer gediscrimineerd worden dan Nederlanders (omdat je "oud" bent, of anders uitziet of ....) betwijfel ik.
Ik ben trots op de hardwerkende Pool die ik vaak tegenkom, maar helaas zijn ze ook snel aan het knagen.
-
Wilhelmus Johannes
- Berichten: 2047
- Lid geworden op: di aug 30, 2011 7:21 pm
Re: Steeds meer Polen kampen met psychische problemen
Ik ben trots op de hardwerkende Pool die ik vaak tegenkom, maar helaas zijn ze ook snel aan het knagen.
Waar knagen ze dan aan?
Re: Steeds meer Polen kampen met psychische problemen
Wilhelmus Johannes schreef:Ik ben trots op de hardwerkende Pool die ik vaak tegenkom, maar helaas zijn ze ook snel aan het knagen.
Waar knagen ze dan aan?
Zal wel klagen zijn
, of ze knagen op een houtje...