Van 23 september 2022 tot 10 januari 2023 is in het koninklijk kasteel van Warschau een nieuwe tentoonstelling te zien met de werken van Bernardo Bellotto, in Polen ook wel bekend als Canaletto, ter gelegenheid van de 300ste verjaardag van de geboorte van de schilder. De permanente collectie van het kasteel toont al veel van de veduta's van de kunstenaar, of landschappen die de stad uitbeelden.
Bellotto's 18e-eeuwse vergezichten maken letterlijk deel uit van het stedelijke weefsel van Warschau, want het waren deze opmerkelijk gedetailleerde schilderijen die de herbouwers van de stad verwoestten in de Tweede Wereldoorlog voor bewijs van hoe het er ooit uitzag en er snel weer uit zou zien.
Het effect is verbluffend. Toeristen die tegenwoordig het hart van het historische Warschau bezoeken – de oude en nieuwe stad en de zogenaamde koninklijke route gevormd door de straten Krakowskie Przedmieście en Nowy Świat – kan worden vergeven dat ze bezwijken voor de illusie dat wat ze zien de originele eeuwenoude hoofdstad is. kleding stof.
Warschau herbouwen
Het historische centrum van Warschau is "de som van min of meer nauwkeurige reconstructies van de structuren die ooit in deze stad stonden en nieuwe gebouwen die de sfeer overbrengen van de plaatsen en straten zoals architecten ze begrepen, herinnerden of wilden onthouden", zoals Małgorzata Omilanowska, een Poolse kunsthistoricus en oud-minister van Cultuur en Nationaal Erfgoed, poëtisch uitgedrukt.
"Het is de uiting van de droom van een generatie architecten die het oorlogstrauma doormaakten, die het Warschau bouwden waar ze van wilden houden en geloofden dat de bewoners er zo een wilden."
De Tweede Wereldoorlog was buitengewoon destructief voor de hoofdstad van Polen. Als gevolg van de oorlog - zowel de septembercampagne van 1939 als de repressie van de bezetter na het neerslaan van de Opstand van Warschau in 1944, werd uiteindelijk 75% van de gebouwen van de stad verwoest. De taak van het inventariseren van de overgebleven structuur en het coördineren van de bouw van nieuwe werd uitgevoerd door het Capital City Reconstruction Office (BOS).
Een van de oprichters, Józef Sigalin, ontmoette een onverwachte bondgenoot bij het voorbereiden van de plannen om de Oude en Nieuwe Steden te herbouwen. De documentatie die werd voorbereid voor presentatie aan de Sovjetdelegatie in oktober 1945 bevatte vijf foto's van Bellotto's schilderijen als materiaal voor de reconstructie van de historische wijk, onthulde Sigalin in zijn memoires.
Hoe kregen de stadslandschappen, geschilderd door een Venetiaanse kunstenaar in de jaren 1770, zo'n vertrouwen bij de bouwers van het naoorlogse Warschau?
De bloeiende 18e-eeuwse hoofdstad
Bernardo Bellotto, die zichzelf ook Canaletto noemde naar zijn illustere oom Antonio Canal, arriveerde in 1767 in Warschau.
Een van de sleutelfactoren in deze ontwikkeling waren de sejms die daar plaatsvonden - vergaderingen van magnaten en de landadel waarop verschillende resoluties werden gestemd, waarbij de stad en haar voorsteden volstroomden met gasten en hun bedienden.
De rijksten onder hen bouwden weelderige paleizen in de hoofdstad, zodat ze geen onderdak hoefden te zoeken voor hun bezoeken. Wat nog belangrijker is, na de verkiezing van Stanisław II August tot Poolse koning in 1764, werd Warschau opnieuw de de facto koninklijke residentie. Hoewel Sigismund (Zygmunt) III Waza in 1596 vanuit Krakau de hoofdstad daarheen had verplaatst, hadden latere heersers er de voorkeur aan gegeven hun rechtbanken elders te vestigen - John (Jan) III Sobieski was het gelukkigst om in Wilanów te wonen, terwijl de koningen van de Saksische dynastie de neiging hadden om te blijven in Dresden.
Het bewind van Stanisław August luidde daarom een heropleving in voor zowel de stad als het koninklijk kasteel als zetel van de opperste staatsheersers. Hoewel de tijden van de heerschappij van de vorst in politiek opzicht tragisch waren, brachten ze vernieuwing van zowel het intellectuele als het artistieke en culturele leven.
De koning steunde geleerden, schrijvers en kunstenaars door bijeenkomsten te houden waaraan ze deelnamen (zogenaamde donderdaglunches) op de manier van Franse literaire salons. Zijn beschermheerschap voedde de ontwikkeling van het onderwijs en de moderne burgerzin, en droeg ook bij aan de bloei van kunst en architectuur.
Stanisław August was goed opgeleid en goed geïnformeerd over Franse kunst en had een uitstekend begrip van de politieke en maatschappelijke rol van de schilderkunst en het potentieel voor propaganda. Hij was van plan een academie in Europese stijl te openen in Warschau om de sociale vooruitgang van kunstenaars en opname in de vrije kunsten te garanderen.
Helaas liepen deze plannen op niets uit. Maar Warschau profiteerde wel van de aanwezigheid van buitenlanders die voor de rechtbank waren uitgenodigd, zoals Marcello Bacciarelli, Jean-Baptiste Pillement, Josef Grassi, Johann Baptist von Lampi de Oude en Bellotto zelf. De voorgestelde academie voor schone kunsten werd vervangen door de Royal Painting Studio (Malarnia) in het Koninklijk Kasteel, opgericht in 1766 en gerund door Bacciarelli.
Zie hier het gehele verhaal met nog meer prachtige foto`s: https://notesfrompoland.com/2022/09/21/ ... s-of-wwii/