Afbeelding uit de tentoonstelling Every Tangle of Thread and Rope, van Magdalena Abakanowicz, in het Tate Modern. Bron: Ocula
Kunnen praten over hedendaagse kunst Polaco en Magdalena Abakanowicz, een van haar hoogste vertegenwoordigers, moeten we benadrukken dat de politieke veranderingen die in de loop van de XNUMXe eeuw hebben plaatsgevonden hier zeker invloed op hebben gehad en dat het daarom de moeite waard is om hier kort over te vertellen.
Het herstel van de onafhankelijkheid van genoemd land in 1918 en de geboorte van de Tweede Republiek werden geregistreerd op het moment dat vernieuwende tendensen - met name de voorhoede- verscheen in de Poolse kunstscène.
Het is de moeite waard eraan te denken dat het begin van de jaren vijftig de periode was van de realisme socialisme opgelegd aan kunst door de communistische autoriteiten, maar dit werd gevolgd door een politieke dooi na de dood van Stalin die een keerpunt betekende in de kunst in Polen: de introductie van zogenaamde moderne strategieën, die gedurende een groot deel van de volgende kwart eeuw de overhand hadden.
Begin jaren tachtig vielen de opkomst van Solidariteit, de enige onafhankelijke unie in het communistische blok, en de jaren van staat van beleg opgelegd door de communistische autoriteiten samen met de golf van postmodernisme die het Westen overspoelde, ook naar Polen.
Een blik op de Every Tangle of Thread and Rope-tentoonstelling van Magdalena Abakanowicz in het Tate. Bron: Ocula
Toen kwam het politieke keerpunt van 1989, dat de bloedeloze verwijdering van de communisten met zich meebracht en de overgang naar een democratisch systeem met de geboorte van de Derde Republiek, die bepaalde houdingsveranderingen bij kunstenaars teweegbracht, hoewel het niet veel invloed had op hen, de aard van zijn kunst.
Opgemerkt moet worden dat tijdens dat decennium, de jaren tachtig, Poolse kunstenaars begonnen te stoppen met actieve belangstelling voor de ontwikkeling van de politieke aangelegenheden van hun land, die in 1980 al meer dan berucht waren.
In die tijd waren in Polen degenen die de kunstscène domineerden de meest ervaren creatieven, voornamelijk degenen die in 1980 begonnen en wiens werk diep geworteld was in de tradities van de avant-garde en neo-avant-garde.
De grote erfenis van Magdalena Abakanowicz
Maar lang daarvoor, het werk van de kunstenaar Magdalena Abakanowicz werd een echt kenmerk van exportkwaliteit van Poolse hedendaagse kunst.
Ze werd in 1930 geboren in een rijke familie van Poolse adel, maar kort daarna veranderde haar kijk volledig.
Het blijkt dat het fortuin van zijn familie sterk werd beïnvloed door de Segunda Guerra Mundial, dus de Abakanowicz werden, net als vele anderen, gedwongen hun landhuis te ontvluchten toen de Sovjet-Unie het communistische bewind in Polen oplegde.
Vanwege het bovenstaande namen de Abakanowicz alleen de munten mee die ze in hun kleding konden naaien.
Het gezin vestigde zich in een piepklein appartementje in Warschau, de stad waar Magdalena op 20-jarige leeftijd naar de Academie voor Schone Kunsten zou gaan.
Door haar leraren ontmoedigd om zich aan het schilderen te wijden, koos Magdalena Abakanowicz voor weven, een praktijk die in die tijd geschikter werd geacht voor vrouwen.
De door de staat goedgekeurde schilderstijl in die jaren, het socialistisch realisme, zou artistiek een beperking voor haar zijn geweest, aangezien het scènes vereiste die het communistische leven verheerlijkten.
Daarentegen de werken op stof kregen weinig aandacht, waardoor ze veel creatieve vrijheid kreeg.
Zo vond deze kunstenaar in de jaren zestig succes dankzij de wandtapijten die ze maakte die anders waren dan ooit tevoren.
Deze wandtapijten, bekend als Abakans, waren geen platte, verfijnde stukken bedoeld om een verhaal te vertellen of een muur te versieren, maar grof geweven abstracte klitten van vezels die imposant aan plafonds hingen.
De bekendheid van Abakanowicz verspreidde zich al snel tot ver buiten Polen, en ze begon te stoppen met het weven van haar eigen structuren, in plaats daarvan gebruikte ze jute, dat ze draaide en uirekte.
De monumentale zachte sculpturen van Abakanowicz waren baanbrekend in de jaren 1960 en 1970. Bron: Ocula
Vanaf de jaren zeventig werd zijn werk ook gekenmerkt door het vormen van intrigerende en enigszins verontrustende mensachtige figuren die bekend werden als Alterations.
Zo zouden met het verstrijken van de tijd zijn figuren in brons, steen, hout en klei zich vermenigvuldigen, terwijl er tientallen uitnodigingen binnenkwamen om te exposeren in musea en openbare ruimtes over de hele wereld.
Het belang van Magdalena Abakanowicz, die in 2017 overleed, ligt in het feit dat ze een pionier was van wat we nu installatiekunst noemen.
Hoewel ze bekend stond om het maken van verbazingwekkende grootschalige wandtapijten, lag het belang hiervan in het feit dat ze deel uitmaakte van innovatieve ervaringsomgevingen.
Tegenwoordig zijn we gewend geraakt aan het genieten van grote installaties en dit is voor een groot deel te danken aan het buitengewone werk van Magdalena Abakanowicz, die niet alleen een reactie probeerde te creëren vanwege wat ze waren, maar ook vanwege waar ze waren geplaatst.
https://fahrenheitmagazine.com/nl/kunst ... 7PQroeZNPY