De wrok van Kaczynski

Informatie over de Poolse politiek mag hier geplaatst worden.
Plaats reactie
Lech
Berichten: 4933
Lid geworden op: vr aug 19, 2011 12:30 pm

De wrok van Kaczynski

Bericht door Lech » di aug 01, 2017 5:04 am

De wrok van Kaczynski
1 augustus 2017
Afbeelding
Kaczyński, spin in het Poolse web.
foto: ©Reporters

Het Kremlin, 9 oktober 1944. Stalin kreeg het bezoek van Churchill, die zich hoogst ongemakkelijk voelde. Het Rode Leger was al doorgedrongen tot het midden van Polen, maar had het vertikt de opstand tegen de nazi’s in Warschau te ondersteunen. Churchill was realistisch genoeg om te beseffen dat een fait accompli in de maak was. Oost-Polen moest ingelijfd bij de Sovjet-Unie, compensatie moest van de Duitsers komen. Zij verloren hun oostgebieden aan Polen, de Oder-Neisse zou de nieuwe grens gaan vormen. Enig probleem was dat de Poolse regering, in ballingschap in Londen, niet gekend was in de vooronderstelde regeling. Churchill erkende wel hun strijdlust en hun scherpzinnigheid (het waren tenslotte Polen die de Enigmakode hadden opgelost), maar had lak aan hun lichtgeraaktheid. ‘Twee Polen bijeen, dat mondt uit in slaande ruzie’, zei hij tegen Stalin. Waarop de Sovjetdictator onbewogen stelde: ‘Eén Pool is genoeg. Uit pure verveling begint hij ruzie met zichzelf te maken.’

Nepnieuws

De Polen zaten in het verdomhoekje, in de steek gelaten door de westerse bondgenoten bij de nazi-inval van 1939, en in de rug gestoken door de Sovjets enkele weken daarna (de invulling van het Molotov-Von Ribbentroppakt over de verdeling van Europa). Het heeft hun wantrouwen tegenover alle grootschalige beslissingsorganen endemisch gemaakt, hun benepen nationalisme aangewakkerd, en hun atavistisch verlangen naar het herstel van het katolieke Groot-Pools-Litouwse Rijk (1569-1795) verankerd. Het blazoen van dat Gemenebest is tekenend voor vandaag: ‘Si Deus Nobiscum quis contra nos?’ (‘Als God met ons is, wie kan nog tegen ons zijn?’).

De opmars van de oerconservatieve partij PiS (Prawo i Sprawiedliwość, Recht en Gerechtigheid) incarneert die nationale trauma’s en waanbeelden meer dan ooit. De partij, een loot van de Solidariteitsbeweging, is in 2001 opgezet door de tweelingbroers Lech en Jarosław Kaczyński. Vier jaar later veroverde de partij het presidentschap (Lech Kaczyński), en vormde ze een regering met de noodzakelijke hulp van twee traditionalistisch-rechtse partijen, de Liga van Poolse Gezinnen en Zelfverdediging. In 2007 viel ze. Het Burgerplatform onder leiding van huidig Europees ‘president’, Donald Tusk, zou voor acht jaar de teugels overnemen.

Van nepnieuws gesproken

Maar de geheimzinnige dood van president Kaczyński bij een vliegtuigramp op 10 april 2010 in wat nu Rusland is, waar hij de 70e herdenking wou bijwonen van de Russische massamoordpartij op 21.000 Polen in Katyn (1940), zorgde voor een omslag. Dat was ‘de gruwelijke klimaat van het onzalig verbond tussen Hitler en Stalin’, wou de president bij het oorlogsmonument zeggen. ‘It is important that innocence of the victims is officially confirmed and that all files concerning the crime are open so that the Katyn lie could disappear for ever’. Het is er nooit van gekomen, want Kaczyński dwong de piloot alsnog in slecht weer een landingspoging in Smolensk te wagen (zo wijzen de boordgesprekken uit). Het toestel verongelukte, 96 doden. Het grenst aan hysterie dat zijn broer, Jarosław, in de krachtmeting die nu aan de gang is om de rechterlijke macht te politiseren, de liberale oppositie (Burgerplatform) openlijk ervan beschuldigt de president te hebben vermoord. Van nepnieuws gesproken.


Verwonderlijk is de achtervolgingswaanzin van Jarosław Kaczyński niet. Hij is de spin in het web die probeert Polen opnieuw in de pasvorm te gieten van een zelfbedruipende, soevereine, engnationalistische staat – zonder af te zien natuurlijk van de Europese hulpfondsen. Polen is de lidstaat die het meeste structuurfondsen krijgt toegekend. Helemaal geënt op het fascistoïde bewind van Viktor Orbán in Hongarije (met wie nog andere parallellen te trekken zijn), glijdt Polen steeds sneller af naar een nieuwe eenpartijstaat. Ook al heeft de PiS maar 38% van de stemmen gehaald, en is de meerderheid in de Sejm (het Lagerhuis) te klein om beslissingen van de president ongedaan te maken. De straatprotesten zijn dan ook van een grote omvang. Liefst 220 steden en tienduizenden betogers oefenden druk uit op president Andrzej Duda om de voorgenomen wetshervormingen over justitie tegen te houden. De legendarische leider van Solidariteit en oud-president Lech Wałęsa sloot zich in Gdansk openlijk aan bij de protestbeweging.

Het verbaasde de goegemeente – en ook de Polen – dat Duda, die totnogtoe voor een handpop van Kaczyński werd gehouden, de verregaande politisering van het gerecht (vooralsnog) heeft geblokkeerd, en twee van de drie wetsontwerpen heeft teruggestuurd naar de Sejm. Het gaat om het alleenrecht voor minister van justitie Zbigniew Ziobro (die ook de hoogste openbare aanklager is) om elk lid van het Hooggerechthof naar eigen inzicht te kunnen benoemen en ontslaan. Het Hooggerechtshof oordeelt onder meer over de rechtsgeldigheid van de kiesuitslagen. Het tweede ontwerp behelst de samenstelling van de Nationale Gerechtelijke Raad (NGR). PiS wil niet langer de rechters maar het parlement de bevoegdheid te geven om de benoemingen in die Raad te doen. Hij moet net toezien op de onafhankelijkheid van rechters en rechtbanken. Dat nu in politieke handen geven, wijst onmiskenbaar op politieke manipulatie en beïnvloeding van de rechtspraak.

Een derde ontwerp heeft Duda wél ondertekend. De minister mag voortaan bepalen wie bij lagere rechtbanken rechter of voorzitter wordt of blijft. Dat zoiets indruist tegen de Poolse grondwet wordt hardnekkig ontkend door PiS, maar is een brug te ver voor de Europese Commissie, en wel om twee redenen: de wet druist in tegen de gelijkheid van geslachten, omdat vrouwelijke rechters op 60 jaar weg mogen of moeten, mannen pas op 65; en de minister van Justitie kan een loopbaan eigenmachtig verlengen of inkorten. Een systeem dat merkwaardig gelijkloopt met de toestand onder het communistisch bewind. Zo kan PiS de kaders van het gerecht met eigen zetbazen invullen, zoals al eerder gebeurd is in de ambtenarij, het leger, de staatstelevisie TVP, overheidsbedrijven, en bij de uitwerking van een gecentraliseerd onderwijscurriculum. Hongarije achterna. Wat drijft Duda dan om dwars te liggen?

Duda, een advocaat, werd door PiS naar voren geschoven in 2014. Hij was toen een vrij onopvallend Europees Parlementslid en lid van de Europese Conservatieven en Hervormers (ECR), net als de N-VA – bien étonnés de se trouver ensemble, neem ik aan. Dat hij plots van zich afbijt heeft al meteen zure stemmen doen opgaan bij de PiS, in zoverre dat er zelfs onbeschaamd geopperd wordt om hem niet meer voor te stellen voor een tweede ambtstermijn in 2020. Toch valt zijn verzet niet uit de lucht. Een maand geleden sprak hij al een veto uit over een kleinere wet. Half juli eiste hij aanpassingen aan het ontwerp over de NGR. Die werden node ingewilligd, maar voldoen blijkbaar niet. Wellicht speelt voor Duda de volksgunst mee, én het besef dat in peilingen 72 % van de Polen pro-Europees blijft – het beste resultaat in de hele unie. Nog meer Polen, 76%, keren zich tegen alle politieke invloed op het gerecht.

De vraag is alleen of Duda’s ingrijpen alleen maar uitstel van executie betekent, of uit overtuiging is gebeurd. Want ook hij is een strenge katholiek, die zich met handen en voeten verzet heeft tegen de Europese Conventie om Geweld tegen Vrouwen en Huiselijk Geweld te Voorkomen en te Bestrijden. Hij wil niet weten van het homohuwelijk, van trouwcontracten, van adoptie door lesbische of homoseksuele koppels. Vruchtafdrijving verwerpt hij ook, net als strijdvaardig feminisme. Dat sluit dan weer goed aan bij Kaczyński’s paranoia. En diens totaal gebrek aan vergevingsgezindheid. Zijn wrok is even legendarisch als stompzinnig.

Sharia

Kaczyński ziet overal samenzweringen

. Aartsvijand is huidig president van de EU, Donald Tusk


Kaczyński ziet overal samenzweringen. Aartsvijand is huidig president van de EU, Donald Tusk, de vroegere regeringsleider van Polen. In 2015 heeft Kaczyński hemel en aarde bewogen om te verhinderen dat Tusk Van Rompuy zou opvolgen. Tevergeefs. Polen stond alleen en bleef alleen. Ook bij de verlenging van Tusks mandaat in maart dit jaar. Kaczyński blijft haatdragend, hij houdt Tusk mee verantwoordelijk voor de dood van zijn broer én voor het ‘soevereiniteitsverlies’ van Polen. Tusk is volgens hem medeverantwoordelijk voor de crash van het vliegtuig. Ook heeft hij het onderzoek fout aangepakt. De openbare aanklager heeft Tusk nu gesommeerd nu donderdag te komen getuigen in het onderzoek naar de dood van Lech Kaczyński en zijn mede-inzittenden. Hij is vooral gebeten om uit te zoeken waarom Polen er niet in geslaagd is de slachtoffers juist te identificeren. Enkele doden zijn geheel of gedeeltelijk in verkeerde graven terechtgekomen. Tusk heeft laten weten dat hij een getuigenis zal afleggen. Twee Polen en macht, het moet wel leiden tot bittere strijd.


Om de liberale achterban van Tusk nog meer te bekladden haalt PiS uit met steeds meer oncontroleerbare beschuldigingen, liefst op de staatstelevisie. In 2015 was TVP gezuiverd van al die ‘linkse rakkers’, 160 gesausde journalisten gingen de laan uit en hun plaats werd ingenomen door kneedbare volgelingen van de regeringspartij. De gevolgen zijn er naar. Een kleine greep. Bij de massale protesten tegen de justitiehervorming bestempelde TVP de betogers als ‘staatsvijanden’, die de bedoeling hadden ‘moslims binnen te brengen in Polen’, een plan ingegeven door de filantroop George Soros (die eenzelfde aanval al te verwerken kreeg in Boedapest), en die ‘ingehuurd waren door buitenlandse PR-buro’s’. Welke, daar heb je het raden naar.

TVP zette ook een haatcampagne op tegen Dorota Bawolek, de correspondente van de vrije satellietzender Polsat bij de Europese instellingen in Brussel. ‘Zij schaadt Polen’. Haar misdrijf? Bij een rechtstreekse uitzending had ze aan een diplomaat een vraag gesteld over de rel tussen de Poolse regering en de EU over de justitiehervormingen. In maart haalde de zender fors uit naar de EU die ‘de islamitische shariawetgeving promoot’. Klap op de vuurpijl: ‘In Zweden zijn er al 54 shariazones’. Nepnieuws all over again. Terug naar vandaag. Na Duda’s weigering twee wetsontwerpen te tekenen, omschreef TVP de president als iemand ‘die buigt voor de wil van buitenlandse machten’. En toen Duda zijn beslissing op tv wou toelichten, programmeerde TVP op datzelfde ogenblik een toespraak van eerste minister Beata Szydło, die fel uitviel naar de weifelende president. Duda moest het met uitleg op privézenders stellen. Toestanden die elders alleen in Hongarije en Turkije voorkomen.

Burgerplatform

De wrevel gaat duidelijk veel verder dan persoonlijke afkeer en vetes. De Poolse schrijfster Maja Wolny wijt dat aan collectieve amnesie, aan een ‘tragische groepsontkenning’. Polen wil niet weten dat het, behalve een uitzonderlijk slachtoffer, ook zelf dader van blind geweld is geweest en is. In haar historische roman Zwarte Bladeren, gebaseerd of een echte pogrom die Polen op de joden hielden in 1946, in haar geboortestadje Kielce, wil ze die dubbelrol niet vergoelijken, wel begrijpen. ‘Volle 16% van de Poolse bevolking is uitgeroeid in WO II’, schrijft ze, ‘Zes miljoen mensen, zoveel als er Vlamingen zijn. Elk gezin heeft iemand verloren. Er is gesold met hun heimat, hun grond, hun samenleving. Ze hebben dan ook de neiging om hun eigen wreedheid en bijgeloof af te wentelen op anderen, Duitsers en Russen voorop. De moordpartij van 1946 schrijven ze toe aan provocatie door de communisten, die het godsdienstwantrouwen aanwakkerden om zelf hun macht te versterken. Alles begon met de verdwijning van een achtjarige jongen. Bijgeloof schreef de Joden het gebruik van kinderbloed toe bij hun rituelen. Algauw werd het gerucht verspreid dat de jongen in een kelder was omgebracht.

Nonsens, het gebouw had niet eens een kelder. De jongen is trouwens opgedaagd nog voor de pogrom begon. Hij was gaan kersen plukken. Ontkennen voor de Polen betekende ook overleven. De joodse slachtoffers werden scheef bekeken, ze waren vreemdelingen die alles hadden verloren in de oorlog en vaak een weg zochten om uit te wijken. De daders waren veelal niet eens volwassen arbeiders, een getraumatiseerde jeugd die alleen met bloed en doden was opgevoed’. En zijn de daders toen niet vervolgd? ‘Toch wel, het was een showproces. De echte daders ontsnapten vaak de dans, anderen, soms onschuldigen, zijn veroordeeld, zelfs tot de doodstraf’. En draagt de huidige generatie dat nog mee? ‘Zeker. Ik heb jarenlang gezocht naar het joodse kerkhof in Kielce. Mijn vader wou er niet over praten, wou het zich zelfs niet herinneren. Dat zag ik: ook hij probeerde planmatig te overleven. Hoe probeert iedereen te vergeten en sporen uit te wissen? Tot ik hem met de kaarten in de hand kon aantonen dat het kerkhof onder zijn eigen modelbouwclub lag. Het verwerkingsprobleem versterkt het nationalisme en de xenofobie’.

vreemdelingenhaat keert zich nu tegen de moslims

Die vreemdelingenhaat keert zich nu tegen de moslims. De regering van het Burgerplatform had het spreidingsplan van de EU mede ondertekend, en toegezegd 6.200 vooral Syrische vluchtelingen te zullen opnemen van de 160.000 asielzoekers. De PiS-regering is daar nooit op ingegaan, sinds december 2015 heeft niet één vluchteling een toevlucht gekregen in Polen. Ook Hongarije en Slowakije weigeren hun woord gestand te doen. Daar zit een sterk populisme achter, onderzoek geeft aan dat twee derde van de Polen een irrationele afkeer hebben van moslims.

Die afwijzing wordt aangevuurd door Kaczyński. Hij verwijt de liberale oppositie dat ze de reïncarnatie is van de communistische nomenklatura. Het is juist zijn conservatisme dat daar baat bij heeft. Er zijn immers sinds de toetreding tot de EU in 2004 al twee miljoen, meestal opgeleide of technisch vaardige Polen uitgeweken naar elders in de EU. Dat versterkt de behoudsgezinde landelijke stem in Polen. Kaczyński pikt daarop in. De verkiezingen won hij met gunstige cijfers van de vorige regering (zeer lage werkloosheid, groeiend BBP – dit jaar al 4%) en met een gulle kinderbijslagpolitiek. Voor elk kind na het eerste krijgt een gezin nu een extraatje van 500 zloty, een kleine 120 euro. Dat daardoor meer vrouwen aan de haard blijven, is aardig meegenomen.

Dat Kaczyński daarmee ook iedereen tegen zich in het harnas jaagt, raakt hem zo weinig als Orbán (Hongarije) of Fico (Slowakije). Maar het gaat verder dan de EU alleen. Ook in de ‘nieuw toegetreden landen’ (grosso modo de vroegere Oostbloklanden) heeft hij barsten veroorzaakt. En met Rusland loopt het helemaal scheef. Het viel al op dat het nochtans hechte blok van de Visegradlanden (Polen, Hongarije, Tsjechië, Slowakije), dat weinig op heeft met de bemoeienissen van Brussel, nu plots verdeeld is geraakt. Vooral in Tsjechië is de onvrede over Polen groot. Vijf van de hoogste rechters, onder wie de voorzitter van het Grondwettelijk Hof, hebben een petitie getekend dat de justitiehervorming in Polen een rechtstreekse bedreiging voor de rechtsstaat vormt. Minister van justitie Robert Pelikán en EU-commissaris Vera Jounová (bevoegd voor Justitie!) hebben zich daarbij aangesloten. De petitie krijgt extra gewicht omdat Tsjechië op dit ogenblik de Raad van Europa voorzit, hét orgaan dat mensen- en burgerrechten opvolgt, en waakt over de democratie. De Slowaakse premier Fico heeft ook al zijn verontwaardiging uitgesproken.

Met de Russen gaat het helemaal de verkeerde kant op, mede door het kleinzielig vertoon van Moskou over de stelselmatige verwijdering van oorlogsgedenktekens in de vroegere satellietstaten. Het zit er bovenarms op met Warsjau nu Duda op 17 juli de amendementen heeft goedgekeurd die de wet versterken op het weghalen van de zowat 2.000 monumenten (in heel Oost-Europa) die na de oorlog voor het Rode Leger zijn opgetrokken. Warschau neemt zich voor de stad helemaal te zuiveren. Het is de zoveelste stap na de ontmanteling van het standbeeld voor Ivan Tsjerniachovski, de jongste generaal van de Sovjets die in februari 1945 sneuvelde. Hij was 38. In 2015 is zijn standbeeld in Pieniężno weggehaald, tot woede van Rusland. Moskou houdt voet bij stuk dat alle gedenktekens aan de oorlog bewaard dienen te worden, Polen beperkt dat tot de oorlogskerkhoven.

Trump in Polen

Het is een algemene afdreigingspolitiek van Moskou. Met Tsjechië is er geruzie over de herdenkingsplaat voor maarschalk Ivan Konjev. Die is losgeschroefd op 20 juli. Praag spreekt van ‘historische onjuistheden’ op de plaat, maar de echte reden is natuurlijk het bloedige verleden van Konjev, die de Hongaarse Revolutie van 1956 neersloeg, en tussen 1956 en 1960 baas was van het Warschaupact onzaliger nagedachtenis. Polen had zijn standbeeld voor de veldheer al in 1991 afgebroken, Tsjechië dubt nu of de plaat naar een museum gaat of aan de nakomelingen van Konjev wordt geschonken. De Russische minister van Buitenlandse Zaken Lavrov heeft al dreigende taal gesproken en gewaagt van bewuste geschiedenisvervalsing.

De Baltische staten zitten al langer verwikkeld met de verwerking van hun onverkwikkelijk bezettingsverleden. Letland heeft in Riga, vlakbij het stadhuis, een oorlogsmuseum opgezet – hooguit 10% gaat over de nazi’s, de rest over de Russische onderdrukking. In september 2016 heeft het nog in Limbazi het monument weggehaald voor de Russische zeelui. Met Estland is er een aanslepend conflict over de Pronkssõdur, ‘de Bronzen Soldaat’ (waarvoor overigens in 1947 een Est model stond, al ging het om een eerbetoon aan het Rode Bevrijdingsleger). In 2007 kwam het tot felle incidenten met de Russische minderheid (zo’n kwart van de bevolking) toen de overheid het beeld verhuisde van het centrale Tõnismägiplein bij de Fikti Tee naar een kerkhof, omdat dan ‘gevallenen van beide zijden geëerd werden’. Zo’n 1500 etnische Russen maakten amok, er vielen 40 gewonden en één dode, 300 oproerkraaiers werden opgepakt. Dat heeft Moskou nog altijd niet verteerd en geregeld opnieuw aangehaald.

Het bezoek van de Amerikaanse president Donald Trump aan Polen op 6 juni, vlak voor de Top van de G-20 in Hamburg, heeft de ontspanning zeker geen goed gedaan. Het werd een georganiseerd jubelbezoek, waarbij Trump aan alle (Poolse) verwachtingen voldeed. Hij haalde fel uit naar de Russische expansiepolitiek, haalde voor het eerst artikel 5 van de NAVO aan (dat elke aanval op een bondgenoot meteen de hele NAVO-groep mobiliseert), behoudt de 5000 Amerikaanse soldaten op Pools grondgebied, en stelde wapenverkopen en aardgasleveringen in het vooruitzicht (dat laatste werpt een dam op tussen Polen en Hongarije; Orbán heeft aparte afspraken met Poetin gemaakt voor zijn energiebevoorrading). Wat Trump niét deed was veel belangrijker: kritiek geven op de voorgenomen justitiehervormingen. Meteen een vrijgeleide voor Kaczyński om op het gaspedaal te gaan staan.

Sabotagepolitiek

Maar dat is zonder het Europees Gerechtshof (EGH) in Luxemburg en de Europese Commissie gerekend. Op 26 juli deed het EGH een radicale uitspraak in een klacht van twee Afghaanse zussen die via Kroatië waren doorgereisd naar Oostenrijk, en een Syriër die zo Slovenië had bereikt. Ze werden alle drie zonder verpinken teruggestuurd naar Kroatië, want, zegt het Hof, ‘ondanks de massale vluchtelingenstroom van 2015 blijven de Dublinregels onverkort van kracht’. Simpel gezegd: het eerste land waar een vluchteling of asielzoeker toekomt in de EU moet ook voor registratie en opvang zorgen. Dat is natuurlijk een deerlijke knauw voor de open deurpolitiek die Angela Merkel aanhield, én voor de buitengrenslanden van de EU die verzuipen in de toestroom, met name Griekenland en Italië, maar ook Kroatië en Malta.

Minder opvallend maar even verstrekkend wordt een tweede verdict van het EGH. Advocaat-generaal Yves Bot heeft het Hof aanbevolen de verspreidingspolitiek (van de 160.000) en de quota per lidstaat niét af te keuren. Die beslissing van de Europese Raad is in alle opzichten in overeenstemming met de Europese verdragen, stelt Bot. Het gebeurt uitermate zelden dat het EGH afwijkt van zo’n aanbeveling. En dat is meteen een strop voor Hongarije en Slowakije, die het geding hadden aangespannen, en voor Polen dat de klacht voluit steunde. Het verklaart ook waarom de Europese Commissie, bij monde van eerste ondervoorzitter Frans Timmermans, niet langer wil treuzelen, en komaf wil maken met de sabotagepolitiek van de genoemde landen.

In juni al is de procedure opgestart om die landen tot de orde te roepen, desnoods met forse strafmaatregelen. Dat gaat van inhouding van subsidies en fondsen tot mogelijk (tijdelijk) verlies van stemrecht. Als dat laatste in het geval van Polen gebeurt, dan mag ook Hongarije beginnen te zweten, want dan is er niemand (tenzij, misschien, Slowakije) om voor de vereiste unanimiteit bij schorsing van stemrecht te zorgen. De procedure verloopt in drie fases. Eerst wordt een formele nota gestuurd waarin vastgesteld wordt dat er inbreuken zijn op de Europese wetgeving, vervat in het acquis communautaire. Die brief is al overgemaakt, Polen heeft één maand de tijd om zich te verweren. Dan mag Warschau zich verwachten aan een allerlaatste waarschuwing (‘a reasoned opinion’). Blijft het land dan nog hardleers, dan volgt de rechtszaak.

Polen heeft al verbitterd gereageerd. ‘Deze weg leidt nergens toe, al onze wetsontwerpen zijn in overeenstemming met de grondwet’, schampert de regering. (Wat manifest onjuist is over de politieke inmenging in de benoeming van rechters en voorzitters bij lagere rechtbanken). Het kabinet van de president meesmuilt dat ‘de Europese Unie geen wettelijke bevoegdheid heeft om daarover te oordelen’. Makkelijk vergeten is dat handtekeningen op de Europese Raad bindend blijven voor de lidstaten. Ook als een ideologisch andere regering die heeft gezet.

Als ook de straat onrustig blijft in Polen (en uithouding hebben ze, dat hebben de scheepswerven in Gdansk destijds aangetoond), dreigt Kaczyński uit te komen in het stalinistisch, homerisch dilemma: hij kan zo boos en wereldvreemd worden, dat hij met zichzelf in de clinch gaat. Al zal het niet uit pure verveling zijn. Wel uit oerrechtse vervelling.

https://doorbraak.be/de-wrok-van-kaczynski/

Plievo
Berichten: 2945
Lid geworden op: do aug 18, 2011 8:19 pm

Re: De wrok van Kaczynski

Bericht door Plievo » di aug 01, 2017 7:39 pm

Dat zoveel mensen achter één idioot blijven lopen, helaas leert de geschiedenis dat dit niet goed afloopt.

Lech
Berichten: 4933
Lid geworden op: vr aug 19, 2011 12:30 pm

Re: De wrok van Kaczynski

Bericht door Lech » wo dec 12, 2018 6:17 am

Maar de geheimzinnige dood van president Kaczyński bij een vliegtuigramp op 10 april 2010 in wat nu Rusland is


Gisteren zag ik een aflevering van Air crash investigation over deze ramp.
Heel helder en overzichtelijk is het verhaal verteld. Hoe iemand de cockpit inkwam, hoe de piloot wist wat er met een andere piloot is gebeurd toen die de president wegens slecht weer op een ander vliegveld lande.
De weersomstandigheden, hoe het vliegveld van Smolensk slecht voorzien was, de mist, hoe piloten de systemen "aanpaste"... etc..

Complot, vliegtuig in de lucht ontploft, niets van waar.....

ron
Berichten: 731
Lid geworden op: di dec 20, 2011 7:29 pm

Re: De wrok van Kaczynski

Bericht door ron » wo dec 12, 2018 8:55 am

Lech schreef:Heel helder en overzichtelijk is het verhaal verteld.


Ik heb die aflevering niet gezien, maar zij zullen wel uit zijn gegaan van een aannemelijke gang van zaken. Maarrrrr, dit hoeft natuurlijk niet de waarheid te zijn.

Enkele dagen geleden kwam Lech Wałęsa in het nieuws. Omdat hij zelf president was geweest vertelde hij wie besloten zou kunnen hebben om te landen in Smolensk. De piloten zouden de president om toestemming horen te hebben gevraagd in zo'n situatie. De president zou dan zelf verantoordelijk kunnen zijn voor de crash. Lech Wałęsa vertelde dat president Lech Kaczinski mogelijk zijn broer Jarosław telefonisch heeft raad gepleegd om wel of niet te landen. Hieruit volgt dat Jarosław Kaczinski zelf schuldig zou kunnen zijn aan de ramp en de dood van z'n broer :idea: Jarosław zal natuurlijk niet snel deze gang van zaken bevestigen.

ron
Berichten: 731
Lid geworden op: di dec 20, 2011 7:29 pm

Re: De wrok van Kaczynski

Bericht door ron » wo dec 12, 2018 9:05 am

Als het gaat om Kaczinski en PiS, bekijk eens voor de grap de volgende linkjes en lees ze door:

https://denarcist.nl/narcisten-in-de-politiek

https://denarcist.nl/ontmasker-narcistische-politici

En? Wat zijn jullie meningen? Bij alles, maar dan ook echt bij alles, kan ik mij een voorstelling van Kaczinski en zijn mensen maken.


Daarom roep ik:
Polen, Polen, bewoners van het mooie land Polen, alstublieft, open uw ogen!

Plievo
Berichten: 2945
Lid geworden op: do aug 18, 2011 8:19 pm

Re: De wrok van Kaczynski

Bericht door Plievo » wo dec 12, 2018 8:52 pm

Het was een stuk om te lezen maar dat Kaczinski en een aantal om hem heen hier aan lijden is mij wel duidelijk. Vervelend is dat ze democratisch gekozen zijn en niet zomaar van hun plek te krijgen zijn. PIS heeft dictatoriale trekken en als niemand tegenwicht bied word het een soort van Sovjet Unie 2.

Lech
Berichten: 4933
Lid geworden op: vr aug 19, 2011 12:30 pm

Re: De wrok van Kaczynski

Bericht door Lech » do dec 13, 2018 6:00 am

Sporters worden gecontroleerd op doping, politici moeten worden gecontroleerd op psychische geschiktheid. Ik denk dat er dan vele stoeltjes in het parlement leeg blijven 8-)

ron
Berichten: 731
Lid geworden op: di dec 20, 2011 7:29 pm

Re: De wrok van Kaczynski

Bericht door ron » do dec 13, 2018 7:00 pm

Okee, maar wie neemt die psychische test af? Een psychiater die ook pro PiS is? Hoe weet je of dat die psychiater geen smeergeld aanneemt? Hoe bang is die psychiater dat hij/zij z'n baan verliest als de uitkomst negatief is? Daar hoef je helemaal niet raar van op te kijken, dat is de dagelijkse gang van zaken.

Plaats reactie