LGBT bestrijden is maar een opzet. In werkelijkheid is het eigenlijk een spel dat ertoe zou kunnen leiden dat Polen de Europese Unie verlaat. Dit moet worden begrepen door degenen die de recente acties van de minister van Justitie, minister Zbigniew Ziobro, puur uitleggen in termen van zijn sociaal conservatisme.
De oorlog tussen premier Mateusz Morawiecki en Zbigniew Ziobro wordt snel heviger. De mensen van Ziobro lanceerden een media-offensief en overtuigen journalisten van het record dat de strijd tegen Morawiecki gaat over ideologische kwesties en geen onderdeel is van een interne machtsstrijd binnen het heersende kamp. Ze leggen uit dat Morawiecki ermee heeft ingestemd de betaling van EU-gelden te koppelen aan de rechtsstaat en dat dit verstrekkende gevolgen zal hebben. Dit betreft volgens hen niet alleen de rechterlijke macht, maar in bredere zin ook kwesties van identiteitspolitiek.
Ze beweren dat de concessies van Morawiecki ertoe zullen leiden dat de Unie Polen een morele revolutie oplegt die de meeste van onze burgers niet accepteren. In de nabije toekomst zal de EU - zo voorzien zij - dreigen EU-fondsen te blokkeren als Polen de wet niet goedkeurt die het burgerlijk partnerschap voor het homoseksueel geslacht legaliseert, omdat het ontbreken ervan zal worden beschouwd als een schending van de rechtsorde van de EU. Als bewijs dat dit mogelijk is, wijzen de bondgenoten van Ziobro op het besluit van de EU om betalingen in te houden aan Poolse gemeenten die resoluties hebben aangenomen tot instelling van de "LGBT-vrije zones".
LGBT- en EU-angst zaaien kan politieke voordelen opleveren
Natuurlijk zal de EU Polen geen enkele wet opleggen die het burgerlijk partnerschap en het huwelijk voor paren van hetzelfde geslacht legaliseert. De wetten inzake sociale kwesties en identiteitskwesties zijn niet onderworpen aan EU-regelgeving. Door geen financiering te verstrekken voor gemeentelijke projecten voor de LHBT-vrije zones heeft de Europese Commissie alleen gereageerd op handelingen die duidelijk vijandig staan tegenover de LGBT + -gemeenschappen. De bedoeling van Ziobro is echter duidelijk: om de angst voor Brussel onder de Polen te verspreiden, een beeld op te wekken van een grote slechte EU die hen zal komen verslinden.
Ziobro besloot daarom het gebrek aan aanvullende financiering voor bovengenoemde gemeentelijke projecten op te trommelen: hij geeft geld uit het Fonds Justitie aan gemeenten die vanwege discriminerende besluiten geen geld hebben gekregen. Hij dringt ook aan op een verbod op de kleine gereformeerde katholieke kerk, die paren van hetzelfde geslacht tot zegen is.
De kwestie van LGBT is slechts een middel om andere doelen te bereiken: Polen uitsluiten van de Unie of Polen op zijn minst naar de marge van de EU duwen en verdere conflicten met Brussel escaleren.
EU-politici zijn zich terdege bewust van het feit dat dergelijke tactieken worden toegepast door de tegenstanders van de Unie en proberen zich in te houden: hun inmenging is voorzichtig, en de Europese Commissie heeft de Tsjechische Vera Jourova gedelegeerd om het dossier van de rechtsstaat te behandelen om de beschuldiging te vermijden dat het is de oude EU-15 die nieuwe lidstaten in de hoek zet.
De EU weet dat zij conservatief en nauwkeurig moet zijn in haar kritiek op de schendingen van de rechtsstaat, om geen emoties op te wekken of te beschuldigen dat zij zich in de interne aangelegenheden van Polen mengt. Soms kan men de indruk krijgen dat sommige Poolse politici dit niet begrijpen als ze klagen dat de EU niet doorslaggevend genoeg is in haar voortdurende strijd met de partij Recht en Rechtvaardigheid. De taak om politici die de grondwet schenden uit de macht te verwijderen, ligt bij de Poolse oppositiepartijen en hun vermogen om verkiezingen te winnen, niet bij de EU, en Brussel kan hun werk niet doen.
Voor de minister van Justitie daarentegen staat het geschil met Brussel centraal. Hij zal het koste wat het kost blijven voeden en proberen de reactie van EU-functionarissen uit te lokken om grote verontwaardiging te tonen over de vermeende pogingen om Polen van zijn soevereiniteit te ontdoen. Daarom zal Ziobro niet toestaan dat Morawiecki het conflict van het heersende kamp met de Europese Commissie de-escaleert.
Deze splitsing binnen Verenigd Rechts was bijvoorbeeld te zien tijdens de EU-top een paar weken geleden. De EU-leiders hebben beslissingen genomen over de verdeling van EU-fondsen als onderdeel van het bestrijden van de economische ramp. Ziobro eiste dat Morawiecki een veto zou indienen als er zelfs maar een hypothetische mogelijkheid bestaat dat de betaling van EU-gelden gekoppeld zou zijn aan de rechtsstaat.
Hij wilde niet accepteren dat het eisen van een veto van Morawiecki vanuit het oogpunt van Poolse belangen volstrekt zinloos was. Morawiecki wees op zijn beurt in het weekblad "Sieci" de aanvallen van de minister van Justitie af.
"Laten we duidelijk zijn wat een alternatief was voor de overeenkomst die we hebben gesloten. Er was een bereidheid van 25 landen om overeenstemming te bereiken over een internationale overeenkomst, zonder Polen en Hongarije. Er was geen tekort aan degenen die dat wilden doen, want er zouden er 50 zijn. miljard euro meer om alleen uit het Europees Wederopbouwfonds te verdelen, ”legde de premier uit. - De Europese Unie handelt niet zodanig dat het vetorecht een instrument is dat echt iets oplost. Ik zou nogmaals willen benadrukken dat als we geen overeenstemming bereiken, er een oplossing op tafel ligt waarbij de andere landen met elkaar kunnen opschieten en we bijna niets overhouden, zowel wat betreft de rechtsstaat als de financiële middelen . Ja, we hadden een vetorecht, maar de juiste betekenis is als volgt: "Beste dames en heren, als we geen acceptabele overeenkomst bereiken, schieten we onszelf door het hoofd. Dit was ons enige wapen. Het zou een beetje zijn geweest. onaangenaam, maar aan het eind van de dag zouden ze ons gezegd hebben: "Oké, doe het dan als je erop staat. We delen het geld zonder jou. '
De factie van Ziobro zal zich blijven wenden tot de extreemrechtse Confederatie
Voor degenen die zouden willen dat Polen de EU verlaat, is zo'n uitkomst van de onderhandelingen misschien wel precies wat ze willen. Dan is het mogelijk om de EU wreed aan te vallen omdat ze ons uitsluit van EU-programma's en financiering. Het is gemakkelijk om de toekomstige richting van Ziobro en zijn acolieten te voorspellen in het perspectief van de komende jaren. De oorlog met LGBT is zo absurd dat het op de lange termijn niet zal lonen in termen van het aantrekken van nieuwe generaties kiezers.
Jongeren zien wat sommige oudere kiezers van Wet en Rechtvaardigheid (PiS) niet zien: LGBT + -mensen zijn volwaardige burgers, ze hebben recht op dezelfde rechten als heteroseksuele mensen. Het feit dat ze formele relaties aangaan, vormt op geen enkele manier een bedreiging voor het gezin of de christelijke waarden. Rechts in het Westen heeft dit al begrepen. Het zal de oudere generatie enige tijd kosten om deze mentale barrière te overwinnen, maar ook hier zal vroeg of laat een verandering van mening plaatsvinden. Homofobie zal enkele stemmen opleveren, maar hun aantal kan alleen maar afnemen.
Ziobro zal daarom hoogstwaarschijnlijk het electoraat van de extreemrechtse Confederatie achterna gaan, wat betekent dat Polexit wordt omarmd. Deze obsessieve overtuiging dat iemand onze onafhankelijkheid bedreigt, en de oprichting van een bete noire in de vorm van een kwaadaardig Europees establishment, zal door de mensen van Ziobro worden gecultiveerd.
Poetin wrijft opgewonden in zijn handen
Deze anti-EU-angsten worden aangewakkerd door de media die sympathiseren met de partij Wet en Rechtvaardigheid. In de laatste uitgave van het weekblad "Do Rzeczy" werd sterke anti-EU retoriek gebruikt door Rafał Ziemkiewicz, de leidende anti-Europese extreemrechtse media-persoonlijkheid, die beweert dat Polen geen echte voordelen heeft door tot de EU te behoren. Ziobro spreekt voorlopig niet openlijk over het verlaten van de EU, omdat Polen dat niet wil. Maar de LGBT-zaak is bedoeld om het pro-EU-sentiment af te koelen.
Zolang Polen een begunstigde is van EU-fondsen, zullen Ziobro en Ziemkiewicz grotendeels in toom worden gehouden, maar hun activiteit zal voldoende zijn om de basis te leggen voor de toekomst. Zodra Polen dichter bij de nettobetaler van de EU-begroting komt, kunnen we een manipulatieve campagne in Britse stijl verwachten onder de slogan "in plaats van een bijdrage te betalen aan de EU, laten we dat geld in de gezondheidszorg steken.
Hoewel het VK het uiteindelijk goed zal doen, waarschijnlijk door zichzelf te misleiden dat het de EU heeft verlaten, zal het in praktische termen een regeling hebben die het nauw verbonden houdt met Brussel, voor Polen is de versterking van het Polexit-verhaal een existentiële bedreiging. Het is waarschijnlijk dat het Kremlin heimelijk middelen zal verstrekken om deze trend koste wat kost te ondersteunen, net als in de Franse en Britse gevallen. Het centrale doel van het regime van Poetin is het verbreken van de Europese Unie en het verzwakken van de Euro-Atlantische banden, en Ziobro zal - samen met de Confederatie - een effectief instrument zijn om de realisatie van deze plannen te ondersteunen.
https://wyborcza.pl/7,173236,26248934,z ... lexit.html
Euroskeptici vertelden het Britse publiek dat het mogelijk is om geen enkele last van het EU-lidmaatschap te dragen en toch alle lidmaatschapsprivileges te behouden, zoals toegang tot de EU-markt. En velen geloofden erin. Dus als de burgers van een land met zo'n lange democratische en burgerlijke traditie zulke onzin kochten, waarom zouden de Polen dat dan niet geloven? Het milieu van Ziobro vertrouwt erop dat het zou doen, en daarom probeert het goede relaties met de Confederatie te onderhouden, zodat ze, zodra Jarosław Kaczyński met pensioen gaat, mogelijk een gemeenschappelijk politiek extreemrechts front kunnen creëren.