Laptop is stuk, nu een tijdje via de telefoon
EXCLUSIEF: Nederlandse acteur Marcel Romeijn over zijn rol in succesvolle Poolse Netflix-serie 'High Water'
Hoe komt een Nederlandse acteur terecht in een gigantische Poolse Netflix-productie? Dat is precies de vraag waarmee MovieMeter op bezoek ging bij Marcel Romeijn, een acteur uit ons eigen koude kikkerlandje die nu te zien is in de succesvolle Poolse serie High Water.
Marcel Romeijn is acteur, producent en schrijver en begon zijn carrière op 18-jarige leeftijd in het theater. Toen hij 25 was maakte hij de overstap naar film-acteren en een jaar later produceerde en schreef hij zijn eerste korte film voor het 48 Hour Film Project in Amsterdam. Sindsdien heeft hij gespeeld in verschillende films, commercials en series in heel Europa en sinds 2012 maakt hij deel uit van de internationale KinoKabaret-beweging.
Vorig jaar kreeg Romeijn een rol te pakken in een heuse Netfix-productie, hij is namelijk te zien in twee afleveringen van High Water, een serie die dit jaar verscheen en deels gebaseerd is op de waargebeurde gebeurtenissen van de Millenniumvloed die Polen en delen van Tsjechië en Duitsland in 1997 trof. Het verhaal speelt zich af in de Poolse stad Wroclaw. Daar komt een aantal wetenschappers en lokale overheidsfunctionarissen voor een aantal ingrijpende beslissingen te staan wanneer een vloedgolf de stad dreigt te overspoelen. Romeijn speelt hierin de rol van Arjen van Hoek, de Nederlandse echtgenote van Jasmina Tremer, een expert met een ingewikkeld verleden die ingeschakeld wordt om de stad kostte wat het kost te redden. Maar niet iedereen is het eens met haar oplossing, en ondertussen neemt de dreiging alleen maar toe. MovieMeter ging met Marcel in gesprek over zijn ervaringen op de set van de Netflix-serie en in hoeverre deze grote internationale productie een opstapje kan zijn naar meer.
Hoe komt een Nederlandse acteur in zo’n grote Poolse Netflix-productie terecht?
Met heel veel geluk. Ik kreeg een berichtje van een bevriende regisseur die vroeg of hij mijn naam mocht doorgeven aan zijn Poolse agent, omdat ze op zoek waren naar Nederlandse acteurs. Dus ik zei ‘ja dat is prima, doe maar’. Met in totaal 13 Nederlandse acteurs moest ik toen een selftape maken, dat heb ik toen samen met mijn vrouw gedaan, zij heeft tegenspel geboden. Die heb ik toen pgestuurd, en een paar dagen later kreeg ik te horen dat ik de rol had, gekregen. Niet verwacht.
Ging dat zo snel?
Ja, ook omdat er eigenlijk een andere acteur was ingehuurd voor die rol, maar die kreeg toen corona en kon niet/mocht niet. Ik
het hele verhaal, maar er was dus eerst een andere acteur die de rol van Arjen van Hoek zou spelen, dus dit was echt een soort nood-oproep van ‘We hebben Nederlandse acteurs nodig, ken jij mensen?’ Dus zo ben ik daar terecht gekomen. Maar wel redelijk snel kreeg ik te horen dat ik de rol had gekregen.
En toen? Begon het balletje te rollen en moest je naar Polen?
Ja, wat een gedoe was dat zeg. Mijn kledingmaten en alles doorgegeven, en toen op een gegeven moment, in juni vorig jaar, moest ik daar naartoe. Enkele dagen voor de opnames aangekomen, kleding moeten passen voor beide opnamedagen, want ik moest twee keer op en neer. Maar enkele dagen daarna stond ik dus al op de set en waren we aan het draaien. Dat was ontzettend spannend want het was een waanzinnig grote productie, waar veel geld in was gestoken. Ook met veel grote Poolse acteurs die ik dan zelf weer niet kende, maar ja de regisseur bijvoorbeeld, Jan Holoubek, ja dat is een ontzettend goede regisseur, begonnen als DOP, maar zijn vader is ook een grote Poolse regisseur. Maar we zijn de avond voor de opnames met hem en met de hoofdrolspeelster (Agnieszka Zulewska), die mijn vrouw speelt, ook een hapje gaan eten. Dat was echt heel gezellig. En dat is iets wat ik nodig heb, ik heb een soort vertrouwen en rust nodig, anders wordt de druk heel hoog. Dus het was heel fijn om daar zo op die manier binnen te komen.
Toen de volgende dag gingen we naar de locatie, daar de hele dag gedraaid. ‘savonds weer terug naar het hotel en de volgende dag alweer terug naar Nederland. Dat was echt een waanzinnige ervaring. Daarna de tweede keer dat ik terugging, dat was twee weken later ongeveer, werd ik uitgenodigd en moest ik een soort spray-tan krijgen omdat het in de zomer was. Toen kwam ik daar op de set in Wroclaw, en dat was een groot gebouw dat helemaal afgesloten was met zandzakken en dat waren ze helemaal aan het laten vollopen met water. De regisseur, Jan, had mij toen uitgenodigd, die zei ‘loop even mee’. En toen liet ie me meteen de scene zien die we daarvoor hadden gedraaid. Die had hij gemonteerd. En ik zat daar naar te kijken en ik dacht poahh, well done.
Je speelt dus de rol van Arjen van Hoek. De man van hoofdpersoon Jasmina Tremer. Kun je iets meer vertellen over dat personage. Heb je bijvoorbeeld research moeten doen?
Ik heb geen research hoeven doen want het is een fictief karakter. Hij bestaat niet echt. Het is natuurlijk wel 100% gebaseerd op een echte ramp die in Polen, Tsjechië en Duitsland heeft plaatsgevonden in 1997, de zogenaamde Millenniumvloed. Dus het is gebaseerd op wat toen echt is gebeurd. Maar wel losjes, ze hebben daar een iets groter verhaal van gemaakt. En ik ben meer de achtergrondinformatie voor het karakter. Dus inderdaad de echtgenoot van de hoofdrolspeelster. Ik heb haar ontmoet in Amsterdam, ze zat toen aan de heroïne, daar heb ik haar vanaf weten te krijgen. Ze heeft een kind, dat is niet mijn kind. Maar ik ben een beetje haar rots als het ware, en ik ben daarna met haar meegegaan naar Polen en daar woon ik nu met haar samen. Dat is het verhaal van mijn personage. Maar ik ben niet zo van het creëren van van alles, ik vind; acteren is acteren. Ik speel ‘de man van’, dus wat ik probeer te doen, ik probeer liefhebbend te zijn richting haar. Dat is wat het moet zijn. Dat is ook wat ik van de regisseur meekreeg: ik geef heel veel om haar. Dus dat is wat ik in mijn spel heb meegenomen. Ik ben ook het soort acteur dat altijd zorgt dat ie zijn tekst goed kent, en dan laat ik het ontstaan.
Was er ruimte op de set om een beetje te improviseren?
Absoluut, maar het was wel een productie, waar ik me wel dan heel erg aan de tekst heb gehouden. Dat vond ik belangrijk. Dat heeft ook te maken met haar (Agnieszka Zulewska), want zij heeft Nederlands geleerd voor haar rol, en ze is Pools. Dus wanneer zij Nederlands spreekt, dan is daar geen ruimte voor mij om daarin te improviseren. Maar wel in grappen, of in reacties, dus er zijn wel een aantal dingen in de serie terechtgekomen wat improvisaties waren van mij. Maar tekstueel gezien heb ik me echt heel erg aan het script gehouden, omdat ik anders haar totaal tegen zou werken, en dat is niet de bedoeling, want ik ben niet de hoofdrolspeler.
Heb jij ook een beetje Pools moeten leren?
Ik heb een beetje Pools moeten leren, maar daar is best wel veel van uit de serie geknipt. Er is denk ik 1 zin van overgebleven, en ik denk dat er 2 of drie zinnen uitgehaald. Ik
of het nou zo slecht was, of. Mijn gedachte was, nou het zal wel heel kut zijn geweest. Dus toen ik terugkwam hebben we andere Nederlandse teksten opgenomen, twee of drie zinnen met zijn tweeën. Maar wat de reden ook is, er is maar 1 Poolse zin van mij overgebleven. Maargoed ik weet ook dat mijn talent niet ligt bij het leren van andere talen, dat was duidelijk. Maar voor de rest, zij is de hoofdrolspeler, dus mijn taak op dat moment was het zo makkelijk mogelijk maken voor haar. Dus niet met mn ego ineens hele zinnen en dialogen gaan doen waar zij niks mee kan. Want zij spreekt geen Nederlands. Daar kende ik wel mijn grens op dat moment.
Hoe gaat het eraan toe op zo’n grote set van zo’n grote Netflix-productie? In hoeverre heb jij als acteur überhaupt door dat je voor Netflix werkt?
Absoluut niet, nee. Het enige is dat ik een NDA heb moeten tekenen. Ik mocht niets zeggen over de serie, ik mocht geen foto’s uploaden, ik mocht er niets over zeggen. Totdat Netflix het zou goedkeuren, anders kreeg je een zware boete. Dat is eigenlijk het enige wat ik daarvan gemerkt heb, voor de rest was het gewoon een normale filmset. Gewoon een normale set met een cameraman en een geluidsman, maar wel groot, echt heel groot. Dat je denkt van poeh dit zou je niet snel zien in Nederland. Het geld komt van Netflix, maar voor de rest heeft Netflix weinig invloed. Ik denk dat ze wel iets te zeggen hebben over het script en het goedkeuren, of dat ze kunnen zeggen ‘dit moet het zijn, verander het niet meer’. Maar voor de rest, een productiebedrijf neemt het over, die huren de mensen in, er worden audities gedaan en dat komt allemaal gewoon vanuit de regisseur.
Kan dit een opstapje naar meer zijn? Heb je hier nuttige contacten aan overgehouden?
Je weet het nooit. Misschien dat er toevallig een regisseur of producent de serie heeft gezien en mij heeft zien spelen en die denkt ‘oh dat is leuk’. Dus je weet het nooit. Ik ga van niets uit. Ik ben allang dankbaar dat ik mijn Netflix-credit heb. Dat kan al van mijn bucketlist. En wat eruit komt, komt eruit, en als er niets uitkomt, is het ook goed. Ik heb deze al, dus ik ben blij.
Netflix kan dus van je bucketlist af, wat staat er nog meer op de bucketlist van de acteur Marcel Romeijn?
Waar ik naartoe werk is dat ik gewoon lekker mijn huur wil kunnen betalen van mijn werk. Punt. Maar als ik ooit het geluk heb en een keer de kans zou krijgen om in een sciencefictionfilm te mogen spelen, dan ben ik heel blij. Dat lijkt me fantastisch. Of een End of the World-verhaal, dat lijk me ook geweldig. Maar op mijn bucketlist staat wel dat ik meer wil schrijven. Ik wil meer met schrijven doen. Ik heb nu een korte film, een film van 60-minuten moet dat worden, daar ben ik nog mee bezig. Dat is wel een soort bucketlist-ding. Ik wil in mijn leven ’e’e’n film geregisseerd hebben. Maar ik ga niet regisseren als ik niet zeker weet dat het goed wordt. Ik wil niet een film regisseren puur om een film te regisseren, nee ik wil wel een goede film regisseren. En als acteur; ik ben dankbaar voor alles wat ik krijg en mag doen, maar ik ben geen 20 meer. Dus ik heb niet meer de ambities van een 20-jarige jongen, want toen wilde ik echt de grootste worden en dat soort dingen. Nee realistisch gezien weet ik dat ik niet slecht ben als acteur, en als ik mijn huur kan betalen en ik mag spelen, dan ben ik gelukkig.
Is er nog iets van die droom van 20-jarige Marcel over?
Nou mocht het ooit zo zijn dat ik een rolletje kan krijgen in een serie, maakt niet uit, Amerikaans of Brits of wat dan ook, tuurlijk, dan is dat hartstikke leuk en dat zou ik zeker doen. Maar ben ik er echt actief naar op zoek? Nee.
Dus deze rol in een internationale Netflix productie is geen gateway naar Hollywood?
Nou ja deze productie is aardig groot en heeft ook de nummer 1 plek gehaald van best bekeken niet Engelstalige series op Netflix. Dat is zeker niet slecht. Maar nee, ik ben daar realistisch in. Ik ben inmiddels 43, en ik ben allang blij dat ik gewoon mag acteren en dat ik daarvan kan leven. Ik heb geen waanzinnige dromen over het worden van een Hollywood-ster. Dat heb ik niet. Ik denk dat elke acteur die begint met acteren dat wel als doel heeft, het worden van een Hollywood-ster, anders ga je het niet doen. Je hebt een doel van: ik wil de beste worden, ik wil naar amerika. Want dat is er de plek voor. Daar verdien je het meeste, daar heb je heel veel goede dingen, maar nee dat is niet voor mij, niet meer. Dat had ik, maar ik ben nu gewoon allang blij dat ik gewoon gelukkig ben, dat is het belangrijkste.
