Polencafe

'echt Pools eten, zoals vroeger bij moeder thuis'

ALMELO - Ze moesten twee weken boenen om de geur van de viszaak die er er vroeger zat eruit te krijgen, inmiddels draait de Poolse snackbar volop. "Dit is iets wat we al heel lang wilden."

Ferry de Goeijen 21-10-17, 10:10 Laatste update: 20:02


Eigenlijk heeft ze het te druk met het bereiden van het eten om uitgebreid te praten. In tegenstelling tot een Nederlandse cafetaria, waar het gros van het voedsel rechtstreeks uit de diepvries in de frituurpan gedeponeerd wordt, is het Poolse eten dagvers. Agnieszka Nastarzewska's werkdag begint daarom al om zeven uur. En zo gaat dat de hele week. "Twee keer per week krijgen we aanvoer uit Polen", zegt ze. "De ingrediënten zijn hier niet te krijgen."


Het eten aan de Ootmarsumsestraat is exact zoals het in Polen geserveerd wordt. "Zoals vroeger bij moeder thuis", zegt echtgenoot Arkadiusz Nastarzewski lachend. "Ja, dit is wat anders dan jullie gewend zijn. We frituren alleen de patat. Het is precies zoals een cafetaria in Polen. Om de Nederlanders er bekend mee te laten worden, laten we veel proeven."


Poolse kroketten


Het duurt deze middag dan ook niet lang of de tafel staat vol eten. De Poolse kroketten moeten we beslist proeven. En bietensoep. En op de menukaart mag ook de goulash niet ontbreken, evenals de koolrolletjes met rundvlees. "Want dat is typisch Pools", zegt Arkadiusz, terwijl zijn vrouw alweer de keuken heeft opgezocht.



Twee keer per week krijgen we aanvoer uit Polen. De ingrediënten zijn hier niet te krijgen
-Agnieszka Nastarzewska

Hard werken is het echtpaar niet vreemd. "We hebben hier echt voor moeten sparen", vertelt de 44-jarige Arkadiusz. "Agnieszka werkte in een textielfabriek in Apeldoorn, ik bij vleeswarenfabriek Stegeman in Wijhe. Op uitzendbasis. Dan was het zeven maanden werken, drie maanden eruit en weer zeven maanden werken. Niks geen vaste contracten. Daar waren we klaar mee."


Uurtje slapen langs de snelweg


Sinds zes jaar wonen ze in Almelo. Daarvoor op een bungalowpark in Ommen. Het brak de familie op. Vooral Arkadiusz, die zijn zoon naar school moest brengen in Almelo, zijn vrouw naar het werk in Apeldoorn en die 's nachts in de fabriek stond. "Stoppen op de parkeerplaats langs de snelweg, om even een uurtje bij te slapen. Dat was pittig. Vandaar waren we blij toen we in Almelo een huis toegewezen kregen. Viel er tenminste een ritje weg."


Maar alles voor de droom: een eigen Poolse cafetaria. "Voor we naar Nederland gingen, heb ik altijd als kok in een restaurant gewerkt", verklapt Agnieszka haar kookkunsten. Arkadiusz knikt. "We zijn naar Nederland gekomen om te werken. In Polen was op een gegeven moment geen baan meer te vinden. Je ziet dat dingen verschuiven. Oekraïners komen naar Polen, omdat het goedkope krachten zijn. Wij gaan daarop weer naar Nederland. Maar prima, we zijn gelukkig hier."


Rijk hoeven ze niet eens te worden. "Gewoon, net als elke Nederlander een keer op vakantie en daarna weer elf maanden werken. Dan zijn wij tevreden. Dat moet toch kunnen. Naar mijn weten zit er alleen een Poolse cafetaria in Rotterdam."


Aardappelpannenkoeken


Het valt in elk in goede aarde bij de Poolse Nederlanders. "Maar we willen ook de Nederlanders bereiken. Ja, net zo als shoarma inmiddels ingeburgerd is." De eerste vaste klanten zijn al binnen. "Straks komt er nog een Nederlander aardappelpannenkoeken ophalen. Dat vinden ze erg lekker."

Volgens mij klinkt het meer naar het openen van een restaurant ipv een snackbar Zouden ze de patat ook alleen maar met tomatenketchup serveren?

Het is precies zoals een cafetaria in Polen.

Die ben ik nog niet tegen gekomen

Ik wel, maar die is failliet gegaan omdat de polen de naam 'cafetaria' niet kennen en dus niet wisten wat ze zich daarbij voor moesten stellen. Ze moesten ook nog eens een trappetje op lopen om er te komen, weinig mensen dus die zelfs uit nieuwgierigheid even aanwipten. Dat was 20 jaar geleden, toen is iemand anders daar een pizzazaakje begonnen. En die is er nog steeds.

Ja patat met ketchup ,ik nam en had altijd mijn eigen pot calve maionesse mee,ze keken wel even raar maar maakte er geen punt van.Nu hebben ze bijna overal maionesse. Er schijnt een jonge Nederlander te zijn ,die heeft rijdende snackwagens in Polen rijden.Het schijnt dat ze gek op frikandellenspeciaal zijn en goed gebakken snacks.
Hij is zijn tweede wagen al aan het bouwen.

ik ken nog iemand die begin jaren 90 een snackbar opende in Polen, hij was slager van beroep en probeerde wat nieuws er naast.
De snackbar had hij bij ons gezien. Het mislukte faliekant om 2 redenen:
- totaal verkeerde lokatie ergens op een industrieterrein waar een paar vrachtwagens reden op een dag
- de patat was zo slap gebakken dat het over je vingers heen krulde

Later zag ik in Poznan vlakbij rotonde rataje iemand een soort van snackbar met Poolse zaken openen, die heeft het jaren volgehouden en is later overgenomen door een grotere keten

pietje Bell schreef:Ja patat met ketchup ,ik nam en had altijd mijn eigen pot calve maionesse mee,ze keken wel even raar maar maakte er geen punt van.Nu hebben ze bijna overal maionesse. Er schijnt een jonge Nederlander te zijn ,die heeft rijdende snackwagens in Polen rijden.Het schijnt dat ze gek op frikandellenspeciaal zijn en goed gebakken snacks.
Hij is zijn tweede wagen al aan het bouwen.

Ik hoorde via via dat hij in Warschau is begonnen met Hollandse snacks en een succesnummer is.