Waarom sluit Polen de grenzen voor moslims? Op de informele

Nieuws uit niet Poolse media
bertvaneck
Berichten: 16423
Lid geworden op: vr aug 19, 2011 8:54 am

Waarom sluit Polen de grenzen voor moslims? Op de informele

Bericht door bertvaneck » ma sep 24, 2018 2:48 am

Waarom sluit Polen de grenzen voor moslims?
Op de informele Europese Raad deze week ergerden 26 staats- en regeringsleiders zich eens te meer aan de twee stoute jongens van de klas: Hongarije en Polen, die hardnekkig weigeren migranten uit Noord-Afrika op te vangen. Waarom zet een van oudsher tolerant en multicultureel land als Polen die deur potdicht?


Marc Peirs
Marc Peirs is sinds 2000 Polenwatcher en correspondent voor VRT Nieuws. Hij is gevestigd in het oosten van het land en reist vaak naar Warschau en Krakau.
za 22 sep 09:10
Uitgekiende cijfertjes in rationele, al dan niet verplichte, spreidingsplannen voor migranten? Polen zegt neen. Emotionele oproepen tot inter-Europese solidariteit bij het onthaal van migranten en asielzoekers? Polen zegt neen.
De nationalistische regering van Recht en Rechtvaardigheid, aan de macht sinds najaar 2015, haalt al jaren het bloed onder de nagels van de EU-collega’s vandaan. Hongarije en Slovakije trekken overigens dezelfde kaart, de kaart van het “njet” tegen een instroom van migranten uit moslimlanden.

Traditie van verdraagzaamheid

00:31
POLITIEK
Michel over migratie: "Salvini en Orbán gedragen zich schizofreen en hypocriet"
do 20 sep 11:40
Nochtans is die houding wat Polen betreft niet zo voor de hand liggend. Eeuwenlang was Polen een bijzonder tolerant, multicultureel land. In 1569 smolten Polen en Litouwen via de ‘Unie van Lublin’ samen tot het grootste land dat Europa ooit heeft gekend. Het rijk strekte zich uit Od morza do morza, van de Baltische tot de Zwarte Zee.

In dat gigantische gebied woonde een mengelmoes van Polen, Litouwers, Oekraïners, Russen, Pruisen, Wit-Russen en Joden. Religieus divers ook: rooms-katholieken, protestanten, orthodoxen, moslims, Joden. In het oosten van Polen waren er honderden steden en dorpjes waar de Joden meer dan de helft van de bevolking uitmaakten. Zulk een plek werd sjtetl genoemd: een plaats waar de Joden een synagoge, een badhuis en een toraschool hadden.
In 1795 werd dat gigantische rijk verscheurd door de drie landhongerige buren: Pruisen, Oostenrijk-Hongarije en Rusland. Tot 1918, na het einde van Wereldoorlog I, zou Polen niet meer als land bestaan. Maar de trotse Polen trokken om de haverklap ten opstand en in het geniep werd de Poolse taal en geschiedenis aan opeenvolgende generaties clandestien meegegeven. Van 1918 tot 1939 herrees de feniks uit haar as. Ook dàt Polen herbergde vele nationaliteiten en religies.

Maar dan kwamen nazi’s met hun beestachtige, racistische brutaliteit die Polen als slaven en Joden als Untermenschen zag. Naast de zes miljoen mensen die de Duitsers vermoordden, vermoordden ze ook het multiculturele Polen.

De Joden, eeuwenlang een wezenlijk deel van de Poolse ziel en bevolking, werden radicaal uitgeroeid. Ook de communisten, die na de nazi’s aan de macht kwamen, hadden nare koortsopstoten van antisemitisme. In 1968 hebben de communisten vele duizenden Joden buiten gepest, hun flats afgenomen, hun jobs geannuleerd. Kortom: in enkele decennia werd een eeuwenoud multicultureel Polen met geweld gedwongen in het harnas van exclusief Pools-Slavisch, rooms-katholiek land.


Solidariteit met buurland
Na de Tweede Wereldoorlog besliste het geopolitieke belang van Stalin, Churchill en Roosevelt dat Polen naar het westen zou opschuiven. Grote gebieden in het oosten van Polen verdwenen in de muil van Stalin en gingen deel uitmaken van Oekraïne en Wit-Rusland. In ruil kreeg Polen in het westen lappen grond die voorheen aan Duitsland toebehoorden: zo werd het Duitse Breslau het Poolse Wroclaw, bijvoorbeeld.
Maar emotioneel en politiek heeft Polen nooit afscheid genomen van de verloren oostelijke gebieden. Zo ijvert Polen er al jaren voor om Oekraïne dichter bij EU en NAVO te brengen. In 1990, bij de val van het communisme, was de levensstandaard en het BNP per capita in Polen en Oekraïne vergelijkbaar. Vandaag is Oekraïne een puinhoop, geteisterd door kwalen als endemische corruptie, economische malaise en een nu en dan opflakkerende burgeroorlog in het oosten waar de Russische potentaat Poetin zijn bloedhonden de Krim op jaagt.

Praat je met Oekraïners in Polen, dan blijkt dat deze mensen Polen vandaag zien zoals de Poolse emigranten in de prille jaren 2000 Duitsland zagen: een economische tijger, een stabiele democratie, een gedroomd land, kortom, om een nieuw en beter leven te beginnen.

De schattingen van het aantal Oekraïners in Polen lopen uiteen van enkele honderdduizenden tot twee miljoen. Lang niet alle Oekraïners in Polen zijn oorlogsvluchtelingen. De meerderheid van hen zijn economische vluchtelingen, studenten, seizoenarbeiders. Maar wat ze gemeen hebben, is dat de Polen, op enkele zonderlinge extreemrechtse studenten na, hen warm ontvangen. Ze vinden makkelijk werk. Ze spreken een vergelijkbare taal. Ze zijn, als Orthodoxen, geworteld in dezelfde katholieke traditie als Polen.

Met die genereuze opvang van Oekraïners vindt Polen het onterecht als de EU Polen een gebrek aan solidariteit verwijt. Want niemànd in de EU, behalve Polen, opent de armen voor deze migranten.

Arbeidsmigratie uit India
Niet minder dan een op vijf Poolse werkgevers doet al een beroep op Oekraïners. Poolse werknemers zijn steeds moeilijker te vinden. In augustus bedroeg de werkloosheid een schamele 5,8 procent. In steden als Warschau vindt iederéén die dat wil, een job.
De lonen stijgen. Het gemiddelde loon in Polen bedraagt nu 1.120 euro. Het minimumloon wil deze regering optrekken met dertig euro per maand. De economische groeiprognoses voor dit jaar zijn al vier keer naar boven bijgesteld en voorspellen nu ruim zes procent groei. Het hoeft niet te verbazen dat in België nieuwsberichten opduiken als zouden de Polen geen zin meer hebben om in Limburg de perenoogst binnen te halen.

Polen opent vlot de deur voor migranten-werknemers uit Azië. Vorige week berekenden Poolse media dat Poolse werkgevers dit jaar al 25 duizend arbeiders uit India, Nepal en Bangladesh legaal een job aanbieden en hen naar Polen willen halen. De toevloed is zo groot dat de Poolse ambassade in Delhi de stroom van aanvragen momenteel niet de baas kan.

Moslims? Neen bedankt

OPINIE Derk Jan Eppink
"Het Europees Parlement lokt zelf het einde van de Europese Unie uit"

do 13 sep 10:34
Zijn de arbeidsmigranten uit Oekraïne en India zeer welkom in Polen, zo wantrouwend staat de regering tegenover islamitische migranten uit het noorden van Afrika.

Eén argument om hen te weren is dat Polen voor geen van hen een eindbestemming zou zijn. De sociale hangmat is in Polen zo krap bemeten dat geen migrant om die reden in Polen zou blijven: vele bejaarde Polen moeten het rooien met een pensioentje van enkele honderden euro. Polen heeft geen zin om een doorvoerhaven te worden voor migranten die op weg zijn naar Engeland. Geen Poolse versie van de jungle van Calais.
Er is meer. Het Poolse leger deed zijn deel in de operaties in Irak en Afghanistan. In dat laatste land zijn 43 Poolse soldaten gesneuveld. Ook de toenmalige bekendste oorlogscorrespondent, Waldemar Milewicz, liet er in mei 2004 het leven.

Dat maakt Polen in de ogen van IS-strijders regelrecht een land van “kruisvaarders”. Desondanks heeft Polen nog geen enkele keer geleden onder moslimterreur. Polen merkt dat steden en landen waar veel moslims wonen, wél het slachtoffer van moslimterreur worden. Parijs, Madrid, Londen, Brussel, de lijst is gekend en quasi eindeloos.

Het hoeft niet te verbazen dat in België nieuwsberichten opduiken als zouden de Polen geen zin meer hebben om in Limburg de perenoogst binnen te halen.

Een terrorist als Salah Abdeslam slaagde er wekenlang in om uit de greep van de Franse en Belgische politie te blijven. Waarom? Omdat hij, zo geven politici toe, over een uitgebreid netwerk beschikt. Voor elke moslimterrorist heb je een onbekend aantal gelijkgezinden dat hem van onderdak, voedsel en veiligheid voorziet. In Polen is die die potentiële humuslaag voorlopig onbestaande. Polen verwijst dan ook naar veiligheidsredenen om de deuren voor een toevloed van moslims gesloten te houden.

Nochtans kent Polen een kleine islamitische gemeenschap. In het oosten van het land wonen de afstammelingen van de zogenaamde Krim-Tataren. Die moslimgemeenschap is goed voor 0,7 procent van de Poolse bevolking (ter vergelijking: Frankrijk heeft er met 7 procent ongeveer tien keer zoveel, Duitsland heeft er zowat 5 procent, België 6). De moslims zijn sinds eeuwen perfect geïntegreerd: in interviews noemen hun woordvoerders zich zonder aarzelen “éérst Pool, daarna moslim”.

Hoe anders ligt dat in het westen. Nu zelfs stemmen uit de klassieke linkerzijde in West-Europa toegeven dat het integratiebeleid heeft gefaald, snapt Polen niet waarom het land verplicht zou worden om een problematiek te importeren waar de Westerse collega’s al decennia lang geen oplossing voor vinden.

Plaats reactie