Alicja Gescinska is een Pools-Belgische filosofe, schrijfster en tv-maakster.
Cultuur hoort bij de zomer. Daarom peilt De Morgen elke dag naar de cultureel verantwoorde vooruitzichten van interessante figuren. Vandaag: Alicja Gescinska (38), schrijfster en filosofe.
Wat is uw ideale soundtrack voor uw rit naar het zuiden?
“De Poolse cultuur is altijd heel belangrijk geweest voor mij. Ergens ben ik me er heel bewust van dat ik ook daar had kunnen opgroeien. Alles waar ik nu naar luister, wat ik lees of zie, was helemaal anders geweest als ik daar was opgegroeid. Ik was een ander persoon geweest.
“Dat deel van mezelf heb ik altijd graag leren kennen. Toen ik 16 was, heb ik Pools leren schrijven. Dan vroeg ik mijn familie in Polen om boeken en platen mee te brengen die daar toen populair waren. Op mijn dertiende hadden ze zo Stop van De Mono bij, en die cd ligt nog altijd in mijn auto. Soms vraag ik me af of ik dat album goed zou vinden mocht ik het nu ontdekken. Geen idee. Maar de klanken, de stem, alles brengt me terug naar die periode in mijn leven. Muziek brengt Polen dichter voor mij. Maar ook het verzamelalbum van The Doors moet zeker mee: ons oudste zoontje is daar grote fan van. Hij zou uren aan een stuk naar ‘People Are Strange’ en ‘Light My Fire’ kunnen luisteren.”
Welk boek ligt er deze zomer in uw reiskoffer?
“Momenteel is mijn hoofd een grote chaos, ik zit zelf in de laatste fase van het schrijven van een boek. Dan wil ik een boek dat gemakkelijk wegleest, zonder plat te zijn. Ik haat het gevoel mijn tijd te verdoen met een boek. Een vriend heeft me de Cicero-trilogie van Robert Harris aangeraden. Het is een historische roman gebaseerd op het leven van – uiteraard – Cicero. Ik heb er hoge verwachtingen van, een trilogie begin je niet zomaar. Als ik een serie boeken niet uitlees, blijft dat gevoel knagen. Er liggen nog steeds twee Harry Potter-boeken te wachten op mij, sinds jaren.”
Welke expo heeft u aangekruist?
“Ik las enkele lovende recensies over de tentoonstelling van fotograaf Erwin Olaf in het Rijksmuseum in Amsterdam. Zijn werk wordt er gecombineerd met klassieke stukken uit de collectie van het Rijksmuseum. Op de poster staat zijn foto La Penseuse naast een naaktstudie van Rembrandt. Een gewone vrouw met een bolle buik en ronde billen, lacht complexloos naar de schilder, met daarnaast Olafs zwart-witportret. Een dialoog tussen beelden. Dat sprak me aan, en meer wil ik er op voorhand niet over opzoeken. Een expositie moet een ervaring zijn, iets waar ik mezelf even in kan onderdompelen. De komende weken moet ik nog enkele keren in Amsterdam zijn, dus dan combineer ik het met een bezoek aan de expo.”
https://www.demorgen.be/tv-cultuur/de-c ... ~bde98dab/