Hanna Toby: ‘Groningen leek op zondagen wel uitgestorven’

Nieuws uit niet Poolse media
Lech
Berichten: 4933
Lid geworden op: vr aug 19, 2011 12:30 pm

Hanna Toby: ‘Groningen leek op zondagen wel uitgestorven’

Bericht door Lech » do mei 07, 2020 5:02 am

Hanna Toby: ‘Groningen leek op zondagen wel uitgestorven’
Door Wim Masker. Gisteren om 11:36 uur
Afbeelding
GRONINGEN In aflevering 7 van onze serie Buitenlanders in Stad aandacht voor Hanna Toby. Zij is in 1964 in Polen geboren. Toen ze 25 jaar oud was, bracht de liefde haar naar Groningen.
Ze verhuisde in de tussentijd naar Haren en Enschede, maar keerde telkens naar de stad terug. „Want er gaat niets boven Groningen”, zegt ze met een glimlach.

Hanna is geboren en getogen in Torun. „Die stad ligt in het noorden van Polen en is goed te vergelijken met Groningen”, vertelt ze. „Torun is net als Groningen een Hanzestad met veel studenten en culturele activiteiten, en telt eveneens ruim 200.000 inwoners.”

Hanna groeit op in een gezin met twee kinderen: haar oudere broer en zijzelf. Als kind denkt ze nog niet aan een leven buiten Polen. Het daarvoor benodigde avontuurlijke heeft zij waarschijnlijk van haar moeder. „Zij hield veel van reizen, mijn vader juist niet. Vanaf mijn zestiende ben ik zelf ook gaan reizen en kreeg ik al snel de smaak te pakken. Ik heb veel gereisd.” We hebben het over de beginjaren tachtig, als achter het IJzeren Gordijn nog strenge reisbeperkingen gelden. Reizen mag, maar alleen aan de ‘goede’ kant.

Naar Poznan
Na haar middelbare school gaat Hanna Engels studeren in Poznan, met ruim een half miljoen inwoners de vijfde stad van Polen. Tijdens haar studie verblijft ze ook een jaartje in Londen om de Engelse taal en cultuur van dichtbij te ervaren. In de miljoenenstad neemt ze allerlei baantjes aan om in haar levensonderhoud te kunnen voorzien.

„Na een jaar had ik het wel gehad. Het was een leerzame periode, maar ik wilde terug naar Poznan om mijn studie af te maken.” Als dat gelukt is, blijken er voor haar uitstekende arbeidsmarktperspectieven te zijn. „Ik kon overal een baan krijgen.” Ze kan als docente Engels zelfs terugkeren op haar oude middelbare school in haar geliefde Torun. Maar ze kiest voor een vertrek naar Utrecht, waar de Nederlandse jongen op wie ze enkele jaren eerder in Krakau verliefd is geraakt, aan het afstuderen is. „Ik was jong en verliefd en voelde me niet gebonden aan Polen of welke plaats dan ook. Ik pas me overal gemakkelijk aan. Je kunt wel stellen dat ik een kosmopolitische inslag heb, ja.” In Polen was ze al begonnen met Nederlands te leren. Ze luisterde daarvoor ook naar teksten van de cabaretiers Toon Hermans en Herman van Veen.

Naar Groningen
Het verliefde Pools-Nederlandse stel wil gaan samenwonen, maar kan in Utrecht geen geschikte woonruimte vinden. Die vinden ze wel in het Noorden waar haar toenmalige vriend - en huidige ex - oorspronkelijk vandaan komt. De twee krijgen een woning in Groningen, in de Oosterpoortwijk. Als ze nog maar net in Groningen is, stuit Hanna ook op eigenaardigheden van het Gronings. „Zo kreeg ik ergens de vraag ‘of ik ook koffie moest’. Bedoeld werd of ik koffie wilde, maar zo vatte ik het niet op.” Ze moest er ook erg aan wennen dat Groningen op zondag uitgestorven was. „In Torun zoek je op zondag de gezelligheid van de binnenstad op, ga je naar voorstellingen, kun je straattheater zien, ga je wat drinken of uit eten. Dat had je hier toen nog niet.”

Een tegenvaller was ook dat Nuffic, een onafhankelijke organisatie die onder meer de waarde bepaalt van buitenlandse opleidingen, haar universitaire diploma niet even hoog inschaalde als het Nederlandse. „Ik zou bepaalde studieonderdelen vanaf het tweede of derde jaar moeten overdoen. Omdat het inhoudelijk niet veel verschilde van wat ik in Polen had geleerd, vond ik dat niet uitdagend genoeg.”

Ze besluit om aan de Rijksuniversiteit Groningen Slavische Taal- en Letterkunde te gaan studeren. Met Russisch als hoofdvak. Ze studeert cum laude af en wordt aangespoord om te promoveren. Ze kiest voor een promotieonderzoek naar de invloed van het Nederduits, waaraan ook het Gronings verwant is, op het Kasjoebisch. „Het Kasjoebisch is een minderheidstaal in Polen, te vergelijken met het Fries in Nederland.” Ze begint vol energie aan het onderzoek, maar door persoonlijke omstandigheden komt het niet tot een afronding. Ze krijgt twee kinderen, een meisje en een jongen.

FNV
Als Hanna in 2011 tijdelijk zonder baan zit, wijst een oud-studiegenoot haar op een vacature bij de FNV. Ze solliciteert en wordt aangenomen. „Mijn eerste klus was in de Eemshaven waar veel buitenlandse werknemers werden aangesteld. Door mijn werk voor de FNV heb ik veel plaatsen in Nederland leren kennen en kan ik vergelijken. Er zijn hier meer mooie steden, maar telkens als ik in Groningen terugkom besef ik weer dat het een hele mooie stad is. Wat ik zoal mooi vind aan Groningen? Het station, het Hoge der Aa, het Scheepvaartmuseum, het Provinciehuis en nog veel meer.”

Toeristische tip: Torun
Na het overlijden van haar ouders komt Hanna niet zo vaak meer in Polen. Ze merkt dat veel Nederlanders een negatief beeld hebben van haar geboorteland. Het zou er maar grauw zijn. Dat weerspreekt ze. „Polen heeft mooie, uitgestrekte en veelzijdige natuur en veel mooie steden. Haar geboortestad Torun wil ze bij Stadjers van harte aanbevelen. „De historische binnenstad staat op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO. Torun heeft een prachtige kathedraal, veel groen, gezellige cafeetjes en restaurants. En het is er ook nog eens heel gemoedelijk.”

https://gezinsbode.nl/artikel/1101116/h ... gle.com%2F

Plaats reactie