Allerheiligen wordt overal ter wereld anders beleefd.
Bij ons staan de eerste novemberdagen vooral in het teken van sereniteit.
We maken tijd om stil te staan bij overleden familieleden en vrienden, brengen een bezoek aan het kerkhof en zetten en een bloemetje neer.
Op sommige plaatsen is Allerheiligen een groot feest.
Het bekendste voorbeeld hiervan is Mexico.
De Mexicanen geloven dat de ziel van de overledene een paar keer per jaar terugkeert, de zielen van kinderen op 1 november en van volwassenen op 2 november.
Graven worden versierd met kleurrijke bloemen en kaarsen.
Thuis richten ze een altaar in met dezelfde kleuren. De avond en nacht worden doorgebracht op het kerkhof met een groot feestmaal.
Het lievelingseten van de overledene zal niet ontbreken op het altaar en het graf. Er wordt gedanst en gezongen, en alles is even kleurrijk.
Aangepast eten hoort er ook op andere plaatsen bij, zoals in SPANJE.
Kijk maar naar Catalonië waar mensen op de nacht van 31 oktober en 1 november samenkomen om castanyes, warme gepofte kastanjes te eten, maar ook amandelgebakjes, zoete aardappelen en gekonfijt fruit.
Dit oude gebruik gaat terug naar vroeger toen de klokkenluiders de doodsklokken die nacht moesten luiden en om de nacht door te komen kregen ze calorierijke gebakjes mee.
In Italië – en dan vooral in het zuiden – wordt ‘ brood van de doden ‘ gebakken met koekjes of restanten van oud gebak, wat symbool staat voor het verwerken van het oude naar het nieuwe.
Een restant van het avondeten blijft de hele nacht op tafel staan voor de overledenen.
In het erg katholieke Polen leeft Allerheiligen ook heel sterk.
De mensen doorkruisen het land om graven te bezoeken en plaatsen er bloemen en kaarsenhouders in alle vormen en kleuren.
De kerkhoven baden in een zee van kaarslicht, symbool voor het leven.
Ook aan de monumenten voor oorlogsslachtoffers en in de voormalige concentratiekampen, zoals Auschwitz, worden kaarsjes gezet.
In sommige landen worden de doden op andere dagen herdacht, zoals in Duitsland de derde zondag van november, of is er geen herdenkingsdag zoals in de protestantse landen Denemarken en Noorwegen.
In het orthodoxe Griekenland worden de doden herdacht op de eerste drie zaterdagen van de vasten.
In de kerk worden dan volkorenkoeken uitgedeeld: koren staat symbool voor het eeuwige leven.
In het Verenigd Koninkrijk bestaat de traditie van Allerheiligen niet, maar is er wel Halloween, een feest dat daar ontstaan is en later met de kolonisten naar de Verenigde Staten en Canada is verscheept.
Het wordt gevierd op de avond voor Allerheiligen, zoals de naam aangeeft: Halloween is een verbastering van All Hallows’Even.
Eén van de rituelen bij het vieren van Halloween is Trick or Treat, de kinderen die zich verkleden en – gewapend met uitgeholde en verlichte pompoenen – huis aan huis gaan om snoep te bedelen.
