[CZ & PL] Czy można kupić kávu? ...Piwooooo!

Al uw reisverhalen, fotoverslagen m.b.t. Polen mogen hier geplaatst worden
Plaats reactie
Sandrvich
Berichten: 9
Lid geworden op: di nov 08, 2011 7:24 pm

[CZ & PL] Czy można kupić kávu? ...Piwooooo!

Bericht door Sandrvich » zo jul 22, 2012 5:48 pm

Iedere Poolssprekende zal bij het lezen van de titel hoofdschuddend hebben gedacht: "...die zoekt ruzie!" En waarom? Wel, omdat ik Tsjechisch en Pools door elkaar gooi!

Afbeelding
Ahoj, Tsjechisch voor "Hoi!". Zie hier al één reden waarom Polen (en ook andere volken) de Tsjechen om hun taal uitlachen.

Afgelopen week ben ik met mijn ouders redelijk onverwachts op vakantie gegaan naar Tsjechië. We hadden een huisje in het paradijselijke Pastviny en hebben vanuit daar wat excursies gemaakt, onder andere naar Polen.

Op 14 juli 2012 verlieten we met onze Volvo het al reeds leeggestroomde Teteringen. Op de snelweg was het al weer iets drukker, maar bij A27/A58 sloeg alles af richting Antwerpen/Parijs/Zuid-Frankrijk en hadden we zowat een lege A58 voor ons zelf richting Duitsland. Al snel lieten we de Duitse grens achter ons en stonden we voor een miniscuul bordje bij Dortmund "Autobahn abgeschlossen.". Langs wat binnendoorwegen en via de Gladbeckerstrasse uiteindelijk op de A42 belandt en verder gereden. Enkele uurtje later schoot er een bordje "Grenzemuseum" voorbij en de "Tunnel der deutsche Einheit": We waren in de voormalige DDR. We trotseerden zware regenbuien rondom Leipzig en kochten vlak voor de Tsjechische grens nog een vignet dat een week geldig was & een kaart omdat onze GPS Tsjechië niet kent. In de loop van de middag sjeesden we Tsjechië binnen en mochten weer het beruchte stuk langs de Elbe rijden waar de snelweg nog niet klaar is.

Inmiddels was mijn vader's telefoon nog altijd aan het zoeken naar netwerk en we vermoedden dat hij even aan en uit gezet moest worden. Maar toen was hij z'n code van z'n telefoon vergeten... Na 3 pogingen was het zover; geblokkeerd. PUK-code vereist. Fijn was dat, want we moesten telefonisch contact houden met de huiseigenaren. We reden vlot om Praag heen en stuiterden (inderdaad, stuiterden!) al snel over de E67 richting Hradec Králové.

Afbeelding
1. Mijn moeder heeft verschillende pogingen gedaan om DÍT uit te spreken, maar tevergeefs.

Bij een pompstation besloot ik in mijn beste Tsjechisch dan maar een sim-kaart aan te schaffen wat goed lukte. Inmiddels had ik het bedrijf achter de huiseigenaren (BK Tours) in kennis gesteld van onze komst. In Hradec Králové hebben we snel wat boodschappen gedaan en verder gereden naar Pastviny. Echter konden we huisnummer 71 niet vinden. Naar BK Tours bellen dan maar... Geen gehoor! (18h45, ze gaven aan 19h00 gesloten te zijn!!!!!) Uiteindelijk het Belvilla noodnummer gebeld. Zij konden ook weinig betekenen en per toeval stonden we bij de juiste mensen. Een Franssprekend meisje heeft ons naar het huisje gebracht. Nuja, "huisje"... Het was een datsja voorzien van asbestdak en was iets schoner als de gemiddelde bungalow in een westers vakantiepark, maar nog altijd geen €485,- waard per week!

De zondag hebben we wat aangetamboerd in de buurt, boodschappen gedaan en lekkere zmrzlina ("ijs") gegeten bij het pleintje van Žamberk.

Maandag daarop was mijn idee om gelijk naar Polen te gaan. Kłodzko meerbepaald. Mijn ouders hebben altijd een beetje een vertekend beeld gehad van Polen, maar dat was al gelijk teniet gedaan toen we de grens passeerden.

Afbeelding
2. Polskaaa!

Afbeelding
3. In Międzylesie wisselden we wat euro's in bij een wisselkantoortje in een van deze prachtige panden.

Afbeelding
4. Met ENEJ's "Skrzydlate ręce" *klikbaar* uit de radio klinkend, reden we door het dal langs twee bergketens.

Afbeelding
5. Mooi pand bij binnenkomst in Kłodzko.

Afbeelding
6. Vanuit Kłodzko kun je alle windstreken uit!

Afbeelding
7. De auto parkeerden we bij een bewaakte parkeerplaats bij een behulpzame man die mijn pa er nog op attendeerde dat hij z'n lichten aan moet zetten in Polen.

Afbeelding
8. Het centrum van Kłodzko was "een schot in de roos", aldus mijn vader!

Afbeelding
9. Sommige hoekjes vielen ook nog wel in mijn "buitengewoon interesseveld".

Afbeelding
10.

Afbeelding
11. Die middag liepen we wat rond, dronken hier en daar een kop koffie als het tè hard regende en genoten van Polen van z'n mooiste kant. Mijn moeder had nog wel eens Poolse leerlingen in haar klas, ze vond het dan ook leuk hún land eens te kunnen zien.

Afbeelding
12. Mijn ouders bij een uitzichtpunt achter het centrum.

Afbeelding
13. Het stadhuis.

Afbeelding
14. De brug midden in de stad.

Aan de andere kant van het bruggetje zat een piepklein koffietentje (overigens jammer dat Polen nog geen Google Streetview heeft!) waar we werden geholpen door twee lieftallige meiden. De koffie smaakte dan ook heel goed!
We stapten terug naar het parkeerterrein, betaalden en ik vroeg de man de weg naar de Carrefour. De beste man sprak geen woord over de grens, maar met een brei van Oost-Europese talen die ik machtig ben, begreep hij mij. Hij legde alles rustig uit tot ik het snapte. Maar wat was ik blij dat ik een beetje het Pools schrift- en spraakbeeld weet te linken, want je moet toch maar net weten dat Wałbrzych uitgesproken klinkt als [vauwbrsich]. Ik bedankte de beste man en wenste hem nog een fijne dag. "Wałbrzych" volgend en twee keer rechts gaand en een keer links, was het een eitje om de Carrefour te vinden. Hier zijn we op ons dooie gemak boodschappen gaan doen en ik stond al snel met twee mandjes vol pierogi, wodka & Frugo tot groot plezier van m'n vader. Bij de kassa verbaasden we ons over de lage prijs! ...5 minuten later postte ik dan ook op Facebook "Wat blijft Polen toch een heerlijk land!", gevolgd likes van alle mensen die ik ken en ooit in Polen zijn geweest.

Afbeelding
15. Terug in de auto naar Pastviny werd de lucht donkerder, maar het bleef droog.

Afbeelding
16. En ook hierom houd ik van Polen!

Naar mate we weg 33 verder af reden naar Tsjechië werd het steeds rustiger. Polen en Tsjechië lijken wel compleet naast elkaar te leven!

Dinsdag zijn we naar Olomouc gegaan. Afgelopen lente had ik kennis gemaakt met het begrip RegioJet en ik wilde daar nog wel eens mee reizen. Ik kocht 3 kaartjes, voor m'n ouders en voor mijzelf. 11h05 zou de trein vertrekken, dus 09h50 reden we Pastviny al uit zodat we zéker optijd in Ústí-nad-Orlicí zouden zijn.

Afbeelding
17. De sfeervolle achterzijde van Ústí-nad-Orlicí město.

Afbeelding
18. Express 121 "Košičan" uit Praha Hlavni Nadrazi naar Košice.

Afbeelding
19. Goederentrein

Afbeelding
20. Oude Škoda-locomotief zoals je ze van Cheb tot in Noord-Korea ziet rijden. Gevreesd wordt dat dit type volgend jaar niet meer bestaat.

Afbeelding
21. EuroCity "Jan Jessenius" uit Budapest naar Hamburg met een Slowaakse locomotief.

Afbeelding
22. Na een half uurtje wachten kwam dan onze RegioJet binnen.

RegioJet is een commerciële spoorwegmaatschappij die tussen Praag, Ústí nad Orlicí, Olomouc, Ostrava & Žilina rijdt. Hun devies is "hoge service, lage prijzen dus ook lagere snelheid". Nu is die service zéér goed (gratis koffie/thee/bronwater, zéér goedkope catering (stukje taart voor €0,40, halve liter bier voor €0,80, etc.)), de prijs lager als de gewone Tsjechische spoorwegen en de snelheid 140 km/h i.p.v. 160 km/h. De rijtuigen waarmee ze rijden zijn Oostenrijkse 1e klasse rijtuigen met lederen zetels en heel veel beenruimte. Mijn ouders waren direct verkocht! Via de WiFi zat ik even te Facebooken: "Eigenlijk zijn de conductrices al redenen genoeg om met RegioJet door Tsjechië te reizen. Dat het spotgoedkoop is, 1e klas feauteuils heeft, gratis illy koffie/thee/wifi/bronwater voorziet en op strategische plaatsen stopt, is mooi meegenomen. Op naar Olomouc per RegioJet!^^", zette ik er met een grote grijns op.

Een uurtje later stonden we in Olomouc.

Afbeelding
23. Ik kwam op het geweldige idee om via de Cosmonautska Bulevard naar het centrum te lopen, maar het aantal flats konden mijn ouders niet zo mee lachen. Oeps.

Afbeelding
24.

Afbeelding
25.

Afbeelding
26. De astronomische klok van Olomouc. Hij lijkt erg op die van Praag, maar in tegenstelling tot Praag waar gelovige beelden in staan, is die van Olomouc gevuld met wetenschappers en arbeiders. Dat komt omdat in 1950 de klok van Olomouc door een brand werd verwoest en weer was opgebouwd volgens "Tsjechoslowaakse socialistische normen en waarden".

Afbeelding
27.

Afbeelding
28.

Afbeelding
29.

Afbeelding
30. De winkel eronder en de staat vond ik vragen om een zwart-wit foto.

In de loop van de middag werd het beter weer. We bekeken de winkeltjes op ons gemak, dronken af en toe een kop koffie en eindigden uiteindelijk in het café op de binnenplaats van de universiteit van Olomouc.

Afbeelding
31.

Al met al was Olomouc de moeite om eens bezocht te hebben, de sfeer is er goed en het is erg rustig. Jammer dat het gros van InterRailend Europa hier per nachttrein doorheen raast.
We stapten terug naar het treinstation om onze RegioJet weer terug te nemen.

Afbeelding
32. Dit soort bouwmethodes zie je hier niet meer!

Afbeelding
33. Het sfeervolle station van Olomouc. Mijn moeder gruwelde ervan, mijn pa kreeg een grote grijns op z'n gezicht en mijn hart klopte sneller van dit architectonisch socialistisch dracula gebouw.

Afbeelding
34. Ik was het station nog niet binnen, of een SuperCity naar Ostrava reed weg. Ja pierdolę, die wilde ik net op de foto hebben!

Afbeelding
35. De socialistisch verantwoorde hal van het station van Olomouc.

Afbeelding
36. Express naar Žilina, bestaande uit een Tsjechische locomotief met Slowaakse Express-rijtuigen en één bagage-rijtuig in oude groene rychlík-kleuren.

Afbeelding
37. Een rychlík naar Přelouč.

Enkele minuten vertraagd, kwam onze RegioJet binnen. Precies dezelfde aangename rijtuigbegeleidster als vanochtend heette ons weer welkom. Al snel reden we Olomouc uit. We kregen een flesje water en bestelden wat salades voor het avondeten met wat drinken. Echter had ze het heel erg druk en waren er al 35 minuten voorbij voor we ons eten kregen.

Afbeelding
38. Tsjechië is ook mooi!

In Zábřeh na Moravě was een nette dame naast mij komen zitten en die heeft volgens mij aardig zitten walgen, als gevolg van hoe ik een salade even snel in 15 minuten moest eten en ook nog een halve liter bier had staan. :lol: Stipt optijd reden we Ústí-nad-Orlicí město binnen, bij het opstaan was m'n evenwichtsorgaan toch redelijk afgeleid als gevolg van het bier dat 'even in 10 minuten soldaat gemaakt moest worden. 3q Om terug in Pastviny te komen, reden we dit keer via Letohrad, wat een veel mooiere route was als via Hejnice.

Afbeelding
39. Stoptrein sjeest door Letohrad.

Woensdag hadden we niet echt een plan. In de ochtend heb ik dan ook de wallen onder m'n ogen weggeslapen en "De geest van Stalin" een eind in zitten lezen. Pas tegen de middag kwam mijn moeder aanzetten: "Zullen we nog iets aan ondernemen vandaag? We moeten sowieso boodschappen doen". "Die Poolse supermarkt, was die ver Sander?", vroeg mijn vader. "50 kilometer, maar het is er goedkoper en ik vind dat we de Poolse keuken nog moeten uitproberen. Halverwege zijn er volgens mij nog dorpjes de moeite waard.". Nog geen kwartier later zaten we in de auto naar Polen.

Afbeelding
40. Międzylesie was het eerste oord wat we na de grens altijd tegen kwamen. Op de één of andere manier trok dat dorp mijn aandacht. Ik vind het een bepaalde sfeer uitademen.

Afbeelding
41. Międzylesie

Bystrzyca Kłodzka had op mijn Marco Polo-kaart 1 rode ster en een rode omkadering om de naam gekregen. Het zou de moeite waard dus moeten zijn. We namen de proef op de som en reden weg 33 af.

Afbeelding
42. Vanaf beneden zag het er heel interessant uit!

We parkeerden de auto, kochten de parkeerwachter om met €1,40 omdat we geen złoty's hadden (...parkeren kostte 50 groszy). Het oord zelf was wel aardig maar één grote puinzooi met opengebroken straten. Het stonk er naar verbrande kolen, gemengd met natte asfaltlucht dat in de straten werd aangebracht. Mijn moeder werd er chagrijnig van en langzamerhand kreeg ik een glimlach van oor tot oor op mijn gezicht. Dit oord vond ik fantastisch!
Mijn vader wilde TEN MINSTE even een kop koffie drinken alvorens hij verder wilde rijden, dus gingen we naar een wisselkantoor. Tegen een gigantisch slechte koers had ik 25 złoty gewisseld. Op het plein viel mijn oog op een muf café. Dat was DÈ ultieme Polen-ervaring voor mijn pa: Over mijn woorden struikelend vraag ik twijfelend "Czy można kupić kávu?" ("Heeft u ook koffie?"). De eigenaar, een man van een jaar of 70 zittend op een stoel in een hemd, draait zijn hoofd weg van de televisie die hij op een tafel had gezet om de Tour de France te bekijken. Hij kijkt even om en antwoord roepend met een vlezige stem en wazige blik: "PIIIIIIIIIIIWOOOOO!" Ik bedankte de beste man en we liepen maar naar de overkant.
Daar zat Italiaans restaurant "La Salle". Twee meiden van een jaar of 18 serveren en heten ons welkom. Geen van beide spreekt echt een goed woord over de grens, dus behelpen we ons met de kaart. Ik bestel 3 cappuccino's. 5 minuten lang horen we een koffiezetapparaat zijn laatste levensadem uitpuffen en uiteindelijk komt één van de serveersters met een lieve glimlach aangelopen met 3 cappuccino's. Mijn ouders krijgen eerst voorgeschoteld hun bak voorgeschoteld, afgewerkt met een snufje kaneel. Als laatste wordt die van mij voorgeschoteld, bovenop de cappuccino een hartje uit kaneel, ze zette het kopje nog zo, zodat het extra duidelijk was. Was dit een versierpoging? :oops: Even later betaalde ik en liet nog een fooi achter zodat ik van m'n kleingeld af was. Ik werd overdreven bedankt en ze wilde nog een gesprekje aanknopen, maar m'n ouders wilden gaan. Tja goed, het nadeel van met ouders op reis zijn zeker?

Afbeelding
43. We reden weer verder naar de Carrefour.

In de Carrefour namen we weer rustig de tijd. De voorraad Frugo voor mee naar huis had ik weer aangevuld, een pak żurek, nog andere Poolse dingetjes gekocht en onder andere verse zalm.

Afbeelding
44.

Die avond heb ik pierogi gekookt, de zalm gebakken en groenten erbij gedaan. Mijn pa was wel te spreken over de pierogi. Normaal geef ik totaal niets om vis, maar deze zalm was echt wel héél erg lekker! Kan het iedereen aanraden!

Donderdag was Polen -alweer- aan de beurt. We wilden een tourtje door de bergen gaan maken. Ik had een kleine route uitgestippeld langs kleine Poolse weggetjes.

Afbeelding
45. Ik was nog altijd onder de indruk van Międzylesie!

Afbeelding
46. Lantaarnpalen 2 meter van de weg?

Afbeelding
47. Prachtig Pools huisje.

Afbeelding
48.

Afbeelding
49. Idyllisch dorpje onderweg.

Afbeelding
50. Een ultiem Pools gezicht, zelfs een Polska Fiat!

Afbeelding
51. Dorp/stad? Waar?

Halverwege werd de weg zó ontzettend slecht: Alle stukken afsalt lagen los en we hebben 1,5 kilometer op loopsnelheid moeten rijden waarbij putten tot een halve meter diep omzijlt moesten worden. En dit was dan de weg die alle dorpjes verbindde, halverwege sloegen we af op een toeristische weg die geen enkel dorp verbindt en die was zéér goed onderhouden. Kwestie van prioriteiten?

Afbeelding
52. Het uitzicht was wel fenomenaal!

Afbeelding
53.

Afbeelding
52. Bij de Tsjechische grens.

Afbeelding
53.

Via de Tsjechische zijde reden we weer verder. In Tsjechië was de weg weer in perfecte staat, stikte het van de fietsers en wandelaars. De outdoor-cultuur is nog niet zo ontwikkeld in Polen begrijp ik? In Rokytnice v Orlických horách stapten we nog een café binnen voor een ijsje. Met mijn duffe kop begroet ik de serveerster: "Dzień dobry!" ...De serveerster keek mij vragend aan. Ohja, dat was Pools... Ik kon maar niet op het Tsjechische "dobry dén" komen, ik stond wat te stamelen. "Do you speak English?", de serveerster brak het ijs. Half uurtje later reden we weer Pastviny via de Billa supermarkt in Žamberk. Het was pas 15h00 toen we terug in onze datsja waren. Voor de rest nog wat gelezen die middag en avond.

Afbeelding
54. Om nu toch maar een idee te geven over de datsja met asbestdak waar we een week hebben gebivakeerd. Het ziet er uit als een kast van een huis, maar beneden was ontoegankelijk en hoorde niet bij het huis.

Vrijdag was het al weer de laatste dag dat we echt iets konden gaan ondernemen. Ik was zelf op het idee gekomen om naar Brno te gaan per trein. Tegen 09h00 zaten we in de auto naar Česká Třebová, waar we EuroCity 75 "Franz Schubert" zouden nemen. Uiteindelijk waren we drie kwartier voor vertrek op het station en kwam ik op het idee om de rychlík maar te pakken.

Afbeelding
55. Prachtlocomotief!

Afbeelding
56. Onze rychlík 867 "Slavkov" van Praha-Smíchov naar Brno.

De rychlík bestond uit oude afgetrapte rijtuigen zoals je ze in alle rychlíks in Tsjechië hebt. Met piepende schrijfremmen om tot stilstand te komen en een ratelende remschoen om af te remmen tijdens het rijden.

Afbeelding
57. Uitzicht halverwege.

Afbeelding
58. Regionale trein.

Afbeelding
59. Motorczak!

Na anderhalf uur kwamen de flats van Brno in het zicht.

Afbeelding
60. Een verknalde foto van mijn favoriete locomotieven uit Tsjechoslowakije.

Stipt optijd kwamen we aan in Brno. Het station was een drukte van jewelste en ik had weer het idee in InterRailistan te zijn bij het zien van alle rugzaktrekkers met mapjes waar "INTERRAIL" op stond. We liepen het centrum van Brno in. Brno is qua architectuur een beetje zoals Praag, enkel een stuk rustiger. Na al die rustige dagen bij ons meertje in Pastviny en rustige stadjes, leek dit echter een metropool.

Afbeelding
61. Een groentemarktje met West-Europese prijzen.

Afbeelding
62. De bekende kerk van Brno die je uit de trein ziet van/naar Bratislava.

Afbeelding
63. Dit soort dingen vind ik altijd wel leuk om te zien!

Afbeelding
64. Uitzicht op de buitenwijken van Brno.

Afbeelding
65.

We streken neer bij café Tripoli. Omdat het de laatste dag was en we 's avonds weinig tijd zouden hebben om te koken, gingen we nu maar eens uit eten. Mijn moeder ging voor een uitgebreide salade prosciutto en mijn vader en ik voor het dagmenu. Dat bestond uit een kop lekker gekruide broccoli soep, gevolgd door een bord saaiige aardappelpurree maar met echt heerlijke ćevapčići. We deden nog wat drankjes en keken vanaf het terras uit op alle passerende mensen. We hebben toen sinds dagen weer gekleurde mensen, vrouwen met hoofddoekjes en Aziaten gezien. Dán merk je pas hoe multicultureel Nederland eigenlijk is.
In de loop van de middag wilde ik zelf nog wat rond gelopen, mijn resterende Tsjechische kronen ingewisseld en treinen gespot op het station:

Afbeelding
66. Centrale plein van Brno.

Afbeelding
67. Student Agency (het bedrijf van RegioJet) heeft zichzelf een leuk stulpje weten te bemachtigen in Brno!

Afbeelding
68.

Afbeelding
69. Rychlík uit Břeclav.

Afbeelding
70. Rychlík 871 "Špilberk" uit Praha-Smíchov bereikt z'n eindpunt.

Afbeelding
71. Met zo'n gaaf rijtuig er in in de kleuren van de Tsjechische vlag. Aangezien die kleuren in veel Slavische vlaggen voorkomen is dit echt Slavische trots mijns inziens!

Afbeelding
72. Met een couchette rijtuig er in! :o (Couchette is een rijtuig met ligplanken en word normaal uitsluitend ingezet voor nachttreinen)

Afbeelding
73. De eerste keer dat ik de nieuwe Tsjechische stuurstandrijtuigen in actie zie!

Afbeelding
74. Stampvolle EuroCity 274 "Slovan" van Budapest naar Praag, getrokken door een Slowaakse locomotief type 350 'Gorilla'.
Het vertrek: http://www.youtube.com/watch?v=YV-pDjeseZw

Afbeelding
75. Stoptreintje uit Břeclav.

Afbeelding
76. EuroCity 173 "Vindobona" uit Hamburg naar Villach.

Afbeelding
77. Oostenrijkse Taurus-locomotief in Tsjechië.

Afbeelding
78. EuroCity "Vindobona".

Afbeelding
79. Even later kwam onze EuroCity 74 "Smetana" naar Praag binnen.

De trein was afkomstig uit Wiener Neustadt en zat stampvol, we hebben dat uurtje naar Česká Třebová dan ook feestelijk mogen staan. Tot overmaat van ramp stonden er op het balkon ook nog een paar Amerikaanse booze-travellers die op weg waren naar Praag: "We are going to prayhaigh or something!". Natuurlijk kan de Amerikaanse booze-traveller niet functionneren zonder alcohol dus werden de halve liters bier open getrokken en er scheuten whiskey ingegooid. "The more alcohol it contains, the better it gets!". Dat is het verknallen van bier en het nuttigen van bier vanwege de alcohol. Sukkels. Nog vele ongeloofwaardige verhalen volgden op het nodige schreeuwvolume en samen met een paar Tsjechen waren wij zichtbaar geïrriteerd geworden als gevolg van die kleuters.

We waren dan ook èrg blij toen we eenmaal in Česká Třebová binnenreden! We gooiden de auto vol benzine voor de volgende dag, kochten nog wat brood en zijn de datsja gaan opruimen en inpakken.

Afbeelding
80. "Sfeervol" hotel in Česká Třebová.

Afbeelding
81. Het paradijselijk meertje van Pastviny bij zonsondergang. Ik zou zo weer naar dat meertje gaan. De rust heerst er en er zitten voor de rest uitsluitend Tsjechen. En als er een volk is dat naar mijn mening wèl aangename medetoeristen zijn, dan zijn het de Tsjechen wel!

Zaterdag zijn we terug gaan rijden naar Nederland. Vanuit Pastviny over de binnendoor weg naar Hradec Králové.

Afbeelding
82. Op de noordelijke rondweg van Hradec Králové zit deze glazen sok om de weg heen tegen de herrie voor de bewoners ernaast. Ik vond het best ingenieus!

Afbeelding
83. Trutnov en Kutna Hora, het blijven bedenkelijke plaatsnamen voor Nederlandstaligen.

Aan het einde van de E67 bij Praag verschenen er bordjes "TRANZYT". Ik opperde om die maar te volgen, maar er volgden enkel nog bordjes České Budějovice/Plzeň/Brno. Kennelijk wil niemand uit Hradec Králové naar Dresden... Uiteindelijk met de wagen dwars door Praag centrum heen geknald en pas tegen Holešovice kwamen er bordjes Ústí-nad-Labem/Dresden.

Afbeelding
84. Het reuzengebergte van Tsjechië.

Afbeelding
85. Tegen het einde van de DDR.

De terugweg ging snel en in 13 uur reden we van Pastviny naar Breda terug.
Een toffe vakantie gehad, voor de verandering weer eens "onder de hoede van paps en mams", bedankt dat ik mee mocht! Tevens zijn mijn ouders inmiddels ook een groot Polen-voorstander!

Gebruikersavatar
Wilhelmus Johannes
Berichten: 2833
Lid geworden op: di aug 30, 2011 7:21 pm

Re: [CZ & PL] Czy można kupić kávu? ...Piwooooo!

Bericht door Wilhelmus Johannes » zo jul 22, 2012 6:59 pm

Geweldig mooi verslag en foto`s.

kees
Berichten: 536
Lid geworden op: ma nov 21, 2011 5:57 pm

Re: [CZ & PL] Czy można kupić kávu? ...Piwooooo!

Bericht door kees » ma jul 23, 2012 12:32 pm

Mooi verslag, ik vind Polen mooier, tsjechie is viezer. En inderdaad als ik bij mijn ouders was gebleven had ik de afgelopen 35 jaar minder sex gehad als nu. Dat schelt inderdaad wel wat. vr.gr. kees.

Plievo
Berichten: 2945
Lid geworden op: do aug 18, 2011 8:19 pm

Re: [CZ & PL] Czy można kupić kávu? ...Piwooooo!

Bericht door Plievo » ma jul 23, 2012 6:23 pm

7qq

Bedankt voor de mooie reportage en begeleidende teksten.

(inderdaad, stuiterden!)

Doet mij denken aan de weg als je vanuit NL naar Polen reed en afslag Berlijn voorbij was. Allemaal van die betonplaten en gaten in de weg waar een gemiddelde tank nog in vast zou lopen.

Foto 51: dit zie je vaker in Polen, eerst een bord van dorpskern en 800meter verderop het 1e huisje. Heeft mij ooit nog een keer een snelheidsboete opgeleverd om 3 uur snachts :(

Sandrvich
Berichten: 9
Lid geworden op: di nov 08, 2011 7:24 pm

Re: [CZ & PL] Czy można kupić kávu? ...Piwooooo!

Bericht door Sandrvich » wo jul 25, 2012 6:48 pm

Bedankt mensen!

@ kees: Tsjechië viezer? Dat verbaast mij! Ik ervaarde Tsjechië juist als een heel net (bijna westers) land.

@ Plievo: Dat is wel goed genaaid dan van die borden! Wij gaan er in ieder geval extra op letten de volgende keer, bedankt.

bertvaneck
Berichten: 16423
Lid geworden op: vr aug 19, 2011 8:54 am

Re: [CZ & PL] Czy można kupić kávu? ...Piwooooo!

Bericht door bertvaneck » wo jul 25, 2012 7:18 pm

een pracht van een verslag voor herhaling vatbaar bedankt 6qq

Plaats reactie