Afgelopen zomer gingen we roadtrippen door Polen en daar was ik nog niet helemaal over uitverteld. Zo kwamen we op 30 juli terecht bij een rotsformatie die Geert via internet gevonden had. En mooie plekjes die op internet staan, zijn meestal de beste vondsten. En de vondsten waar je je meestal voor uit de naad moet lopen om er te komen.
Zo ook deze rotsformatie weer. Het was me weer een pleuris eind lopen op steile weggetjes, hoor. Maar dit keer waren er wel redelijk veel mensen (we waren er tijdens de bouwvak in het hoogseizoen), dus dat scheelde in de motivatie. Mijn doel? Me door niet teveel mensen laten inhalen. Ging prima.
Eenmaal boven was het super tof! Het uitzicht was prachtig en de rotsformatie was ook heel gaaf om te zien! Weer eens wat anders dan anders! We klommen op de stenen voor mooie foto’s en vermaakten ons best. Op een gegeven moment sprak een Poolse vrouw ons aan om te vertellen dat ze een heleboel bosbessenstruiken had gevonden. Dat lieten we ons geen tweede keer vertellen! Wilde bosbessen zijn het allerlekkerste!
We plukten en aten bessen tot onze handen en tongen helemaal paars waren en toen was het tijd om terug te gaan. We reden terug naar Jelenia Góra om in hetzelfde restaurant te eten als de dag ervoor (#neverchangeawinningteam) om daarna heerlijk bij de tent te chillen. Als ik het zo opschrijf, mis ik het wel, hoor! Is het alweer bijna tijd voor vakantie?