Aan de rechterkant vanuit mijn vrachtwagen,langs de weg staat een van de velen boskippen die er in de loop van de jaren langs de weg stonden.
In de zomer in een mini rok,in de winter met een paar panties aan hun benen,wat er op leek als je langs raasde,of ze een jaar op Crancanaria hadden gelegen.Alleen was de werkelijkheid harder,deze meiden moesten ook een sneetje brood verdienen,alleen op een andere manier,als gewoon werken,nl met hun sneetje verdiende zij een sneetje.Toch een gat in de markt,want er was veel vraag.
Ik herinner mij nog vlak voordat J.P.Drugie[paus] eens naar Polen zou komen.Er voor de kerst,er wel een 40 van die boskippen uit Roemenie langs de weg stonden.En het vroor dat het kraakte,maar die meiden hadden ik denk antivries gedronken,want ze bleven staan.Ik was onderhand ook al wat wijzer geworden,want je kwam ze ook tegen waar je moest tanken,en dan kwamen ze als muggen op de stroop af,ze keken naar je kenteken,en dachten kassa.Ik heb mij gelukkig nooit aan de meiden vergrepen,want toen de tijd liepen er wel mooiere in de plaatsen waar ik laden of lossen moest.En je had toendertijd snel kontakt,want je kwam zowat van een andere planeet voor die meiden.Zo herrinner ik mij eens een geval,waar ik geen erg in had,en dacht iemand tehelpen.Achteraf naief,maar het zei zo.Ik kwam Polen binnen om een uur of half drie in de ochtend,zwart nacht.En reed ongeveer een 40 km voor Swiebodzin .Plotseling zie ik daar een vrouwtje met een bontjas en bontmuts op[zag er normaal uit,wist ik veel].
Die van die gebaren maakte met haar hand op en neer,een gebaar van liften[dit werdt mij later ook duidelijk,na dit fenomeen meer gezien tehebben].Maar goed ik stoppen en vroeg wat er aan de hand was,maar voor ik dit eigenlijk zei zat ze al op de bijrijders stoel,in de cabine.
Ik rook letterlijk en figuurlijk meteen onraad,het mens rook[stonk]me daar naar alcohol,of ik de hele Polmos fabriek in mijn auto had.Maar goed ik nog vragen waar ze heen moest,ja,ja,zo goed was ik toen nog.Maar het vrouwtje zei rij eerst maar door.Ik denkend die zal er bij Swiebodzin wel uit moeten.En begon een gesprek al rijdend,waar ze geweest was.In mijn gebrekkig Pools.Ik kwam er achter dat ze met een Fransman mee had gereden,en op een parking,feest had gevierd,met nog een paar Fransen.Op parking Nevada.Toen werdt het me duidelijk,waarom ze zo naar drank stonk.Al verder rijdend,begon ze waarempel over sex,maar ik had het oude gebakje al goed bekeken,en kon het me niet voorstellen,om daar iets mee tebeginnen.Er schreeuwde direkt al van nee[mijn moeder kon het zowat in Holland horen].Maar daar nam de oude taart geen genoegen mee,en ondeet haar van haar berenvel.Om vervolgens haar trui omhoog tetrekken.Mijn adamsappel ging aardig op en neer van het vele slikken,en dacht waar ben ik weer aan begonnen.Maar goed de trui ging omhoog,en daar hingen me een paar slappe thee zakjes,waar de mannetjes in het bejaarden tehuis,nog wel uit hun stoel voor wilden springen.Maar ik echt niet,was toch beter gewend.En gebaarde ook van nee,en ze liet haar hele en hebben en houden weer zakken.
En werdt kwaad,ik ik was onderhand ook zat van het gebakkie.
En vroeg waar ze eruit wilde,waarop ze niks meer zei.Ik stopte en gebaarde dat ze uit de auto moest.
Maar ze ging voor geen meter,ik omlopen naar de andere kant,zij springt weer op mijn stoel.Dit werkte niet.
Klom weer aan mijn kant in mijn auto,taartje glipte gelijk weer op de andere stoel,met een brede grijns.Toe zag ik dat ze een paar tanden miste,en dacht god o god.Maar goed ,ik schoof dichter naar haar toe,waarna zij dacht dat ze het voor elkaar had,om met die Hollander terollenbollen.Maar ze vergiste haar eigen,ik gooide de deur open,pakte het vrouwtje aan haar berenvel op,en liet haar zakken op het asfalt,middenin de nacht.Er kwam een geluid uit,of ze werdt vermoord,probeerde aan alles wat ze pakken kon vastehouden,maar het lukte toch niet.En zo werkte ik haar de cabine uit,ze schold vanalles en nog wat,ze zou de politie wel even bellen enz,enz.Ik heb haar laten zakken,en gelijk de deur dicht,en er nog een tijdje door het raam toegesproken,dat ik niet in haar geinteresseerd was.En vervolgde mijn weg,op naar weer een van de velen avonturen in Polen.
