Geen wifi maar wel 'frietski specialski'

Al uw reisverhalen, fotoverslagen m.b.t. Polen mogen hier geplaatst worden
Plievo
Berichten: 2945
Lid geworden op: do aug 18, 2011 8:19 pm

Geen wifi maar wel 'frietski specialski'

Bericht door Plievo » zo mei 06, 2018 7:29 am

Geen wifi maar wel 'frietski specialski'

Afbeelding
Paul de Leeuw 06-05-18, 06:00



Jongens, fikkie stoken en worstjes braden?

Deze meivakantie zijn we op bezoek bij mijn vader in Polen. Ook familieleden van zijn Poolse echtgenote zijn aanwezig. Het is even wennen maar al snel is het ijs gebroken, mede dankzij alcohol en zelfgebakken cheese­cake. Mijn vader, op broze leeftijd, zegt tot een paar keer toe hoe blij hij is ons beiden en zijn kleinzonen weer een paar dagen te zien.

We ontkomen er niet aan ook te praten over wat te doen wanneer hij komt te overlijden. Begraven we hem in Nederland of leggen we hem hier in Polen op een mooie plek te ruste?

,,Wat jullie willen, maar je mag me rustig hier leggen’’, is zijn antwoord. Maar op eigen terrein iemand begraven is in Polen verboden. We beëindigen de discussie: ,,Je wordt honderd pa!”

Mijn vader zegt: ,,Inderdaad en ik ben al lekker op weg!” Dan vraagt mijn zoon hoeveel hectare grond ‘Opa Polen’ eigenlijk heeft. Na het antwoord, 50 hectare, slaan we met z’n allen aan het rekenen. Je komt aan die 50 hectare als je de omvang van alle velden van de voetbalclubs van onze zonen én onze tuin bij elkaar optelt. De oudste is nog niet overtuigd: 50 hectare, dat klinkt als veel meer…

Toch gaan de jongens het terrein vast even verkennen. Opgewonden keren ze hiervan terug omdat ze herten hebben gezien. We vragen of ze er ook een foto van hebben gemaakt. Of een selfie: een ‘hertie’ of een ‘bambie’.

Nee, zeggen ze, want er kwam een gekke Pool voorbij en die joeg alle herten weg. Opa Polen krijgt nog de vraag voorgelegd of je de herten kunt aaien. Zijn antwoord is duidelijk: ,,Als ze zijn neergeschoten wel.’’

Hier is amper internet. Alleen in de keuken kunnen de jongens op hun telefoon contact krijgen met de buitenwereld. Maar op de slaapkamer, waar ze het liefst verblijven, is er geen wifi-verbinding. Wij krijgen daarvan, terecht, de schuld. ,,Jongens!’’ proberen we nog, ,,dat ligt toch echt aan dit gebied!’’ Als we ons voorhoofd fronsen en vijf rimpels onder elkaar zichtbaar worden, zeggen ze: ,,Wel wifi op je voorhoofd, maar niet op onze iPhone.”

In dit gebied barst het van de kasteeltjes. De meeste zijn opgeknapt en worden bewoond of uitgebaat door horecaondernemers. Zo belanden we in een restaurant-kasteeltje aan tafel met een Pools-Nederlands gezelschap. De Polen leggen ons uit dat ze ooit bezet zijn door de Zweden en die hebben veel kastelen verwoest. Het was een korte bezetting, hooguit vijf jaar, vertellen ze erbij. Net zo lang dus als WO II. We vragen of de Polen net zo’n haat-liefdeverhouding met de Zweden hebben als wij met de Duitsers. Nee dus: ,,Ze hebben ons IKEA ervoor teruggeven.’’

De Zweden kwamen rond 1650 naar Polen toe. Ons wordt gevraagd hoelang we destijds in oorlog zijn geweest met Spanje. ,,Tachtig jaar? Precies! En toch gaan jullie ieder jaar op vakantie naar Spanje. Omdat die oorlog erg lang geleden is.’’

Terug bij Opa Polen klagen de jongens weer over de abominabele internetverbinding maar opa laat zich niet uit het veld slaan. Hij wijst naar een takkenbos op zijn terrein en zegt: ,,Jongens, fikkie stoken en worstjes braden?” Enthousiast geven ze hier gevolg aan. Een klein uurtje later zitten we in de keuken en komt opa komt met een schaal patatten uit de bijkeuken.

,,Frietski!’’ roept hij. Het kan niet op want we vinden op de Poolse tv een kanaal dat Champions League-voetbal uitzendt. Ik ga uitjes snijden en pak de mayonaise en ketchup. Geen wifi, wel worsti’s met frietski specialski.

Plaats reactie