Polesië is een grote moerassige vlakte in het zuidwestelijke deel van het Russisch Laagland (ook wel Oost-Europees Laagland). Het moerassige deel van het gebied staat bekend als de Prypjatmoerassen, naar de rivier de Prypjat die door Polesië stroomt. De moerassen zijn een van de grootste draslandgebieden van Europa. Polesië is een transnationale regio. Het beslaat een deel van zuidelijk Wit-Rusland, een deel van noordelijk Oekraïne en een deel van Polen en Rusland. Een Polesiër wordt in het Wit-Russisch een Palasjoek, in het Pools een Poleszuk, in het Oekraïens een Polisjtsjoek en in het Russisch een Polesjtsjoek genoemd. Belangrijke steden in het gebied zijn Brest, Mazyr, Pinsk en Homel. Polesië was deel van het Kievse Rijk tot 1241, toen het onder de heerschappij van het Grootvorstendom Litouwen kwam. In 1569 ging het op in Polen-Litouwen. Na de derde Poolse Deling kwam het gebied bij Pruisen als onderdeel van Nieuw-Oost-Pruisen, en in 1807 viel het gebied in handen van het Russische Rijk. Tussen 1920 en 1939 werd het gebied verdeeld tussen Polen, dat het deel ten westen van de rivier de Horyn kreeg, en de Sovjet-Unie, dat het oostelijke deel kreeg. Tijdens de Tweede Wereldoorlog deelden de ondoordringbare Prypjatmoerassen het oostelijke front in twee delen. Het gebied werd ook als schuilplaats gebruikt door Sovjet-Russische partizanen. De Duitsers hadden plannen om het hele gebied droog te malen, het gebied "etnisch te zuiveren" van haar inwoners en te herbevolken met Duitse kolonisten. Hitler zette in 1941 echter een streep door deze plannen. Na de oorlog werd een groot deel van het gebied drooggemalen en omgezet in landbouwgrond, wat aanzienlijke milieuschade aanrichtte. De kernramp van Tsjernobyl in 1986 zorgde voor zware radioactieve vervuiling van de moerassen. Een groot gebied in het oosten van de moerassen is anno 2007 nog steeds afgesloten in verband met het gevaar voor radioactieve besmetting. In het Poolse deel van Polesië werd in 1990 een nationaal park opgezet, het Nationaal Park Polesië . In het Wit-Russische deel werd in 2004 het natuurgebied Priboezjskoje-Polesie gesticht. Ook in het Oekraïense deel is een natuurgebied, Sjatsky, dat in 2002 werd gevestigd.
Het Poleski Nationaal Park werd opgericht op 01/05/1990, in het westelijke deel van de Leczynsko Wlodawska-vlakte, die is gelegen in het centrum van Polesie Lubelskie. De vlakte zelf ligt tussen de valleien van de Wieprz rivier en de rivier de Boeg. Het park beschermt het milieu, dat typisch is in Oost-Polen. De totale oppervlakte is 9.759 ha, en een deel van dit gebied (428 ha,) met inbegrip van het natuurreservaat Bubnow Fen (Bagno Bubnow), blijft onder strikte bescherming. Ongeveer 65 km van de toeristische paden nodigt bezoekers uit voor de Tour Park.
Natuurlijke waarden
Poleski Nationaal Park werd het eerste nationale park in Polen, dat werd opgericht met het mandaat om de veengebieden en moerasgebieden te beschermen. De Parken omvatten een uniek gebied, een miniatuur van de toendra in haar uiterste zuidwesten Europese locatie. De grenzen omvatten de meest waardevolle delen van Polesie Lubelskie, met inbegrip van meren en uiterwaarden, alsmede moerassen en veengebieden, tot nu toe in een relatief ongewijzigde vorm. De andere fysiografische kenmerken van het park zijn karakteristieke moerasandschappen en meren. Behoud van het Park teritorium is zeer afhankelijk van de waterhuishouding in dit gecompliceerde ecosysteem, dus het beheer van de waterreserves in het peil evenwicht in het milieu is van essentieel belang. Het water habitat en de omliggende gemeenschappen van planten zijn in duizenden jaren ontwikkeld, het evenwicht wordt beheerd door de natuur. In de laatste tientallen jaren voordat het park werd opgericht, heeft een versnelde afwatering van het gebied plaatsgevonden. Het werd veroorzaakt door de menselijke activiteit en geleid tot wijzigingen, die niet zou komen door een natuurlijk proces. Verwacht wordt dat de bescherming, geboden door het park, moet voorkomen dat dergelijke ongewenste drainage terugkeert, en dat herstel van de natuurlijke omstandigheden en de vorm van deze gebieden kan worden bereikt. Kijkend naar de veranderingen in laaghei, overgangs- en hoogveengebied die ruimte laten voor een evaluatie van de veranderingen in het water.
Flora
Veenmoerrassen, weiden en bossen hebben de overhand bij de vegetatie formaties van het Park. Bossen bezetten 4.131 ha van het Park, met inbegrip van de resterende 110 ha onder strikte bescherming. Ongeveer 930 soorten vaatplanten zijn gevonden in het park. De zeldzame planten die worden gevonden in het park zijn: 6 soorten van club-mossen, 3 soorten zonnedauw, 15 soorten orchideeën, evenals de wereldbloem. Het Poleski Nationaal Park is uniek in Europa als gevolg van gelijktijdige aanwezigheid van een groot aantal planten typisch voor een noordelijke klimatologische zone (bijvoorbeeld het noorden van berk en wilg Laponia) en voor een deel van de Atlantische zone (bijvoorbeeld drie soorten zonnedauw, Aldrovanda, en Scheuchzeriafamilie).
Hier groeit de lage berk Betula humilis, Lapland wilg Salix lapponum en moeraswilg Salix myrtilloides. De drie
soorten zijn typische postglaciale relikwieën.
Op het terrein van het park zijn er veel meer relieken zoals de droge schietmotten Carex en Carex chordorrhiza en de lange zonnedauw Drosera anglica en Siberische iris Iris sibirica of een Litouwse lithuanica catchfly Silene.
Tot de uitstervende soorten zijn: een vleesetende plant waterrad Aldrowanda vesiculosa, rode wespenorchidee Cephalanthera rubra, Angelica palustris ssp en bicolor.
Uiterst interessant is het feit dat op het park liefst acht soorten van vleesetende planten zijn.
Er zijn vijf beschermde schimmelsoorten in het park.
Fauna
Een overvloedige fauna bewoont het Park. Onder de levende wezens die deze plek bevolken, zijn de nederige ongewervelde dieren die rijkelijk zijn vertegenwoordigd. Er is geconstateerd dat ongeveer 180 soorten van raderdiertjes, waaronder 16, die nooit eerder zijn gevonden in de Poolse fauna, 64 soorten cladocerans, en 35 soorten roeipootkreeftjes, leven in het park. Schildpadden, die vroeger typisch voor deze regio, en vuurbuikpadden, zijn de meest interessante onder de amfibieën en reptielen van het Park. De zoogdieren opgemerkt in het park zijn hermelijnen, otters, elanden (Noord-Amerikaanse - elanden), bever, en grote roofdieren zoals wolven.
De avifauna van het park is bijzonder rijk. 146 vogelsoorten nestelen hier, onder hen de blauwe kiekendief en rode potenvalk, zijn bedreigde diersoorten. Ongeveer 15 andere soorten, met inbegrip van grote watersnip, velduil, blauwborst, tureluur, kleine bonte adelaar, zwarte ooievaar, scharlaken roodmus, kraan, babbelaar, wulp, waterrietzanger en de grauwe kiekendief worden geacht zeldzaam te zijn. Ongeveer 30% van de Poolse bevolking van waterrietzanger leven in de habitat van de Bubnow Fen (Bagno Bubnow). De bescherming van dit gebied, samen met de bescherming van de Biebrza moerassen en van enkele kleinere regio's in West-Polen, kan essentieel zijn voor het voortbestaan van waterrietzanger op het gehele Europese continent.
Onder de vlinders je kunt tegenkomen zijn de beschermde teunisbloem Hawkmoth Proserpinus Proserpina, een mot van Sphingidae, twee soorten Apatura: te vinden in grote aantallen is de iris Purple Emperor Apatura en minder talrijk de Purple Emperor Apatura Ilia. Euphydryas aurinia is een voorbeeld van de uiterst zeldzame vlinder die zich voordoet in het park.
Bij de uitgestrekte weilanden zie je een wespspin één van de grootste spinnen in Polen.
In de wateren van het park zijn er 21 soorten vissen, waarvan er vier (Eupallasella percnurus, Amur bittervoorn Rhodeus sericeus, Misgurnus fossilis en Spined Loach Cobitis taenia) soorten zijn beschermd.
Het park is de thuisbasis van 13 soorten amfibieën. Er is een overvloed aan kikkers. Van de zeldzame en interessante kikkers zie je de Rugstreeppad Bufo calamita en de knoflookpad Pelobates fuscus. Salamanders worden vertegenwoordigd door twee soorten: Triturus vulgaris en minder vaak kamsalamander Triturus cristatus.
Er zijn zeven soorten reptielen waarvan de Europese moerasschildpad Emys orbicularis bijzonder opmerkelijk is. Er zijn ongeveer volwassen 350 tot 450 Europese vijverschildpadden in het park.
Onder de slangen vindt je de adder Vipera berus en ringslang Natrix natrix, en pas sinds kort de gladde slang Coronella austriaca. Hagedissen zijn vertegenwoordigd door drie soorten: een zandhagedis Lacerta agilis en Lacerta vivipara levendbarende hagedis en hazelworm een Anguis fragilis.
In Polesie National Park zijn er 200 vogelsoorten, waarvan 150 erkend als broedvogels. Na jaren van afwezigheid is de zeearend Haliaeetus albicilla, de grootste roofvogel in Polen. Tot de bedreigde vogels met een wereldwijd uitsterven behoort een onopvallende Waterrietzanger Acrocephalus paludicola. Het is een kleine zangvogel die in grote aantallen in Wit-Rusland en Polen voorkomt. Dankzij het restauratie project, zie je de korhoen Tetrao tetrix.
De grootste knaagdier is een bever Castor fiber. In Polesie Nationaal Park, kan je roofzuchtige zoogdieren tegenkomen, bijvoorbeeld een wezel Mustela nivalis en een Hermelijn Hermelijn Mustela Er zijn ook bunzineng Mustela putoris, en de steenmarter Martes foin, en de boommarter Martes martes en de otter Lutra lutra in de parkwateren. Soms kom je de wolf Canis lupus tegen. De meest talrijke van hoefdieren vertegenwoordigt in het park is een ree Capreolus capreolus en de meest indrukwekkende dier in het park is een eland Alces alces.
